۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' {{' به '{{') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
كتاب با مناجاتهايى از سنايى غزنوى، نظامى گنجوى، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]]، فخرالدين عراقى، سعدى شيرازى، عبيد زاكانى، [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمن جامى]]، [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|فيض كاشانى]]، [[محدثی، جواد|جواد محدثى]]، ژوليده نيشابورى و حبيبالله چايچيان آغاز شده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص73-27</ref> | كتاب با مناجاتهايى از سنايى غزنوى، نظامى گنجوى، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]]، فخرالدين عراقى، سعدى شيرازى، عبيد زاكانى، [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمن جامى]]، [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|فيض كاشانى]]، [[محدثی، جواد|جواد محدثى]]، ژوليده نيشابورى و حبيبالله چايچيان آغاز شده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص73-27</ref> | ||
پس از آن مناجاتهايى در قالب رباعىها و دوبيتىها از شعراى زير آمده است: ابوسعيد ابوالخير، سيد مهدى حسينى، سيد رضا مؤيد، محمد شجاعى. در يكى از رباعيات ابوسعيد ابوالخير مىخوانيم: | پس از آن مناجاتهايى در قالب رباعىها و دوبيتىها از شعراى زير آمده است: ابوسعيد ابوالخير، سيد مهدى حسينى، سيد رضا مؤيد، محمد شجاعى. در يكى از رباعيات ابوسعيد ابوالخير مىخوانيم:{{شعر}}{{ب|''«يا رب مكن از لطف پريشان ما را''|2=''هرچند كه هست جرم و عصيان ما را»''}}{{ب|''«ذات تو غنى بوده و ما محتاجيم''|2=''محتاج به غير خود مگردان ما را»''}}{{پایان شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''«يا رب مكن از لطف پريشان ما را''|2=''هرچند كه هست جرم و عصيان ما را»''}} | |||
{{ب|''«ذات تو غنى بوده و ما محتاجيم''|2=''محتاج به غير خود مگردان ما را»''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
ویرایش