۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
کشفی، سید جعفر بن ابی‌اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بحر العلوم،' به 'بحرالعلوم،'
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (جایگزینی متن - 'بحر العلوم،' به 'بحرالعلوم،') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[ | | data-type="authorTeachers" |[[بحرالعلوم، سید مهدی|سيد محمد مهدى بحرالعلوم]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
تحصيلات مقدماتى خود را در آن قصبه فراگرفت. گويند اندكى از دروس را نزد مادر فاضله‌اش، كه دختر شيخ حسن بحرانى، عالم برجسته اصطهبانات بود خواند. سپس در آستانه سن بلوغ على‌رغم تهيدستى روانه يزد شد و پس از سه يا چهار سال اقامت در آن ديار، در حدود سال 1211ق رهسپار نجف اشرف شد و در درس اساتيد بزرگ آن روز، به‌ويژه [[ | تحصيلات مقدماتى خود را در آن قصبه فراگرفت. گويند اندكى از دروس را نزد مادر فاضله‌اش، كه دختر شيخ حسن بحرانى، عالم برجسته اصطهبانات بود خواند. سپس در آستانه سن بلوغ على‌رغم تهيدستى روانه يزد شد و پس از سه يا چهار سال اقامت در آن ديار، در حدود سال 1211ق رهسپار نجف اشرف شد و در درس اساتيد بزرگ آن روز، به‌ويژه [[بحرالعلوم، سید مهدی|سيد محمد مهدى بحرالعلوم]]، شركت جست. وى بر اثر هوش سرشار و استعداد فراوان و نيز تاييدات ربانى و رياضات نفسانى بر كرسى تدريس تكيه زد و به‌تدريج به عنوان فقيهى اصولى و عارفى سالك و حكيمى آگاه به زمان، شهره آفاق گرديد. | ||
اعتمادالسلطنه، وزير انطباعات دوره ناصرى، وى را از اجله علماى جامعين مابين علم و ايقان و ذوق و عرفان مى‌خواند و فرصت شيرارى نيز از او به عنوان قدوه علماى عصر و زبده فضلاى دهر ياد مى‌كند كه در اجتهاد و فتاوى شهير و در علم، تفسير و حديث بى نظير بوده است. على‌رغم حضور نسبتاً فعال علما در حوادث سياسى دوره قاجاريه و نيز بروز رويدادهاى سرنوشت‌سازى مثل جنگ‌هاى طولانى ايران و روس، كشفى نه مستقيماً مسئوليت سياسى برعهده گرفت و نه در حوادث اين دوره نشانى از خود گذاشت. لكن با حسام‌السلطنه، كه در ميان فرزندان فتحعليشاه به اوصاف ميانه‌روى و مآل‌انديشى شهرت داشت، رابطه‌اى نيكو برقرار كرد و به درخواست وى برخى از آثار خود، هم‌چون، ميزان‌الملوك و تحفةالملوك و كفايه‌الايتام را به نگارش درآورد. | اعتمادالسلطنه، وزير انطباعات دوره ناصرى، وى را از اجله علماى جامعين مابين علم و ايقان و ذوق و عرفان مى‌خواند و فرصت شيرارى نيز از او به عنوان قدوه علماى عصر و زبده فضلاى دهر ياد مى‌كند كه در اجتهاد و فتاوى شهير و در علم، تفسير و حديث بى نظير بوده است. على‌رغم حضور نسبتاً فعال علما در حوادث سياسى دوره قاجاريه و نيز بروز رويدادهاى سرنوشت‌سازى مثل جنگ‌هاى طولانى ايران و روس، كشفى نه مستقيماً مسئوليت سياسى برعهده گرفت و نه در حوادث اين دوره نشانى از خود گذاشت. لكن با حسام‌السلطنه، كه در ميان فرزندان فتحعليشاه به اوصاف ميانه‌روى و مآل‌انديشى شهرت داشت، رابطه‌اى نيكو برقرار كرد و به درخواست وى برخى از آثار خود، هم‌چون، ميزان‌الملوك و تحفةالملوك و كفايه‌الايتام را به نگارش درآورد. | ||