۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. رده:کتابشناسی' به '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR18124J1.jpg | | تصویر =NUR18124J1.jpg | ||
خط ۵: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر =توثیقهم و طرقهم إلی الأصول و الکتب | | عنوانهای دیگر =توثیقهم و طرقهم إلی الأصول و الکتب | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[دریاب نجفی، محمود]] ( | [[دریاب نجفی، محمود]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 114 /ن3 ر3095 | | کد کنگره =BP 114 /ن3 ر3095 | ||
خط ۱۹: | خط ۱۸: | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE18124AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE18124AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =18124 | |||
| کتابخوان همراه نور =18124 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مشيخة النجاشي، توثيقهم و طرقهم إلى الأصول و الكتب'''، تأليف شيخ [[محمود درياب نجفى]]، از جمله آثار رجالى معاصر است. در اين اثر، طرق [[احمد بن على نجاشى]] (متوفى 450ق) به اصول و كتبى كه در كتاب معروفش «[[رجال نجاشی|الرجال]]» ذكر كرده، گردآورى شده است. | '''مشيخة النجاشي، توثيقهم و طرقهم إلى الأصول و الكتب'''، تأليف شيخ [[محمود درياب نجفى]]، از جمله آثار رجالى معاصر است. در اين اثر، طرق [[احمد بن على نجاشى]] (متوفى 450ق) به اصول و كتبى كه در كتاب معروفش «[[رجال نجاشی|الرجال]]» ذكر كرده، گردآورى شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب، مشتمل بر تمهيدى درباره كتاب، مقدمهاى درباره مؤلف و دو بخش است. در بخش اول تمام كسانى كه نجاشى از آنها با قول «أخبرنا» يا «حدثنا» روايت كرده، ذكر شده كه تصريح به اين دارد كه نجاشى بدون واسطه از آنها روايت كرده است. در بخش دوم كتاب هم اسامى راويان در طرق نجاشى به ترتيب حروف الفبا آمده است. | كتاب، مشتمل بر تمهيدى درباره كتاب، مقدمهاى درباره مؤلف و دو بخش است. در بخش اول تمام كسانى كه نجاشى از آنها با قول «أخبرنا» يا «حدثنا» روايت كرده، ذكر شده كه تصريح به اين دارد كه نجاشى بدون واسطه از آنها روايت كرده است. در بخش دوم كتاب هم اسامى راويان در طرق نجاشى به ترتيب حروف الفبا آمده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در تمهيد كتاب، شيوههاى تصنيف در علم رجال بر حسب طبقات، اصناف علوم، تعديل و جرح و اسامى توضيح داده شده است. پس از آن شيوه تأليف كتاب و مباحث بخشهاى كتاب شرح شده است<ref>ر.ک: تمهيد، ص15-12</ref> | در تمهيد كتاب، شيوههاى تصنيف در علم رجال بر حسب طبقات، اصناف علوم، تعديل و جرح و اسامى توضيح داده شده است. پس از آن شيوه تأليف كتاب و مباحث بخشهاى كتاب شرح شده است<ref>ر.ک: تمهيد، ص15-12</ref> | ||
خط ۴۰: | خط ۳۸: | ||
در بخش اول كتاب، ابتدا كلياتى درباره معناى طريق، نياز به طرق نجاشى، معناى مشيخه و مشايخ و مانند آن ذكر شده است. در مطلبى از اين بخش مىخوانيم: «نجاشى در كتابش بيش از 1250 تن از اعلام را نام برده و طريقش به كتب حدود هزار نفر از آنها را ذكر كرده است. بعضى از اين طرق به عدد كتابهاى آن شخص متعدد آمده است؛ مثلاً در ترجمه اسماعيل بن مهران سه طريق به «الملاحم»، «ثواب القرآن» و «الأهليلجة» و طريق چهارمى به ساير كتبش ذكر كرده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص88</ref> | در بخش اول كتاب، ابتدا كلياتى درباره معناى طريق، نياز به طرق نجاشى، معناى مشيخه و مشايخ و مانند آن ذكر شده است. در مطلبى از اين بخش مىخوانيم: «نجاشى در كتابش بيش از 1250 تن از اعلام را نام برده و طريقش به كتب حدود هزار نفر از آنها را ذكر كرده است. بعضى از اين طرق به عدد كتابهاى آن شخص متعدد آمده است؛ مثلاً در ترجمه اسماعيل بن مهران سه طريق به «الملاحم»، «ثواب القرآن» و «الأهليلجة» و طريق چهارمى به ساير كتبش ذكر كرده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص88</ref> | ||
در ادامه اين بخش، شرح حال راويان و سپس اسامى مشايخ آنها با ارقام تراجمى كه در آن از آنها روايت شده، آمده است. اين بحث با توثيق مشايخ نجاشى و مهمترين استدلالاتى كه بر آن شده، آغاز شده است. | در ادامه اين بخش، شرح حال راويان و سپس اسامى مشايخ آنها با ارقام تراجمى كه در آن از آنها روايت شده، آمده است. اين بحث با توثيق مشايخ نجاشى و مهمترين استدلالاتى كه بر آن شده، آغاز شده است. نویسنده از شمول اين ادله چنين نتيجه گرفته كه بيشتر از توثيق كسانى كه نجاشى از آنها روايت مىكند را شامل نمىشود<ref>ر.ک: تمهيد، ص15</ref> | ||
در بخش دوم كتاب، روات در طرق نجاشى؛ يعنى تمام راويانى كه مشايخ نجاشى از آنها روايت كردهاند ذكر شدهاند؛ البته تنها به ذكر اسامى آنها با ذكر اسامى مشايخ و ارقام تراجمى كه در آن روايت شده، اكتفا شده است<ref>ر.ک: همان</ref> | در بخش دوم كتاب، روات در طرق نجاشى؛ يعنى تمام راويانى كه مشايخ نجاشى از آنها روايت كردهاند ذكر شدهاند؛ البته تنها به ذكر اسامى آنها با ذكر اسامى مشايخ و ارقام تراجمى كه در آن روايت شده، اكتفا شده است<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
نویسنده، سابقه بحث توثيق مشايخ نجاشى را به زمان علامه حلى (م 726ق) بازمىگرداند؛ زيرا [[علامه حلى]] در ترجمه احمد بن محمد بن عمران، معروف به ابن الجندى، پس از نقل سخن نجاشى كه: «او استاد ما بود - خداوند رحمتش كند - در زمان خود ما را به مشايخ متصل ساخت»، مىگويد: «اين سخن، نصى بر تعديل او نيست»<ref>ر.ک: متن كتاب، ص92؛ فقهىزاده، عبدالهادى، بشيرى، مجيد، ص147</ref> | |||
درباره مشايخ نجاشى اين سؤال مطرح است كه آيا ادله توثيق مشايخ نجاشى، شامل همه مشايخ، اعم از كسانى كه از آنان سماع يا بر آنان قرائت كرده و كسانى كه مستقيماً از كتاب آنان يا بهواسطه از آنان نقل كرده، مىشود يانه؟ پاسخ آن است كه ادله توثيق مشايخ نجاشى، تنها شامل آن دسته از مشايخ او مىشود كه از آنان روايت و سماع كرده است؛ يعنى هر جا نجاشى از تعابير «حدثنا»، «أخبرنا»، «أخبرني» و ساير تعابير مشابه كه بر روايت (سماع) دلالت دارند، استفاده كرده باشد، آن شخص از مشايخ روايت نجاشى بشمار مىرود و بنا بر ادله پيشگفته، محكوم به وثاقتند؛ برخلاف كسانى كه نجاشى تنها بر آنان قرائت كرده، يا ديگران قرائت كردهاند و او مىشنيده است، يا كسانى كه درباره آنان از تعابيرى همچون «قال» و «ذكر» كه دلالت بر سماع ندارند، استفاده كرده است كه مشمول توثيق نجاشى واقع نمىگردند؛ زيرا تحمل حديث از طريق سماع، بنا بر ضرورت نوع آن، يك شناخت حسى از مشايخ را به نجاشى مىداده است كه اين شناخت براى او يقينآور بوده است و ازاينرو دلالت ادله توثيق، تنها بر وثاقت مشايخى مىتواند سازگار باشد كه نجاشى بهطور صريح از آنان سماع داشته است و دلالت فراتر از آن ناكافى، بلكه ناسازگار است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص95؛ فقهىزاده، عبدالهادى، بشيرى، مجيد، ص154-153</ref> | درباره مشايخ نجاشى اين سؤال مطرح است كه آيا ادله توثيق مشايخ نجاشى، شامل همه مشايخ، اعم از كسانى كه از آنان سماع يا بر آنان قرائت كرده و كسانى كه مستقيماً از كتاب آنان يا بهواسطه از آنان نقل كرده، مىشود يانه؟ پاسخ آن است كه ادله توثيق مشايخ نجاشى، تنها شامل آن دسته از مشايخ او مىشود كه از آنان روايت و سماع كرده است؛ يعنى هر جا نجاشى از تعابير «حدثنا»، «أخبرنا»، «أخبرني» و ساير تعابير مشابه كه بر روايت (سماع) دلالت دارند، استفاده كرده باشد، آن شخص از مشايخ روايت نجاشى بشمار مىرود و بنا بر ادله پيشگفته، محكوم به وثاقتند؛ برخلاف كسانى كه نجاشى تنها بر آنان قرائت كرده، يا ديگران قرائت كردهاند و او مىشنيده است، يا كسانى كه درباره آنان از تعابيرى همچون «قال» و «ذكر» كه دلالت بر سماع ندارند، استفاده كرده است كه مشمول توثيق نجاشى واقع نمىگردند؛ زيرا تحمل حديث از طريق سماع، بنا بر ضرورت نوع آن، يك شناخت حسى از مشايخ را به نجاشى مىداده است كه اين شناخت براى او يقينآور بوده است و ازاينرو دلالت ادله توثيق، تنها بر وثاقت مشايخى مىتواند سازگار باشد كه نجاشى بهطور صريح از آنان سماع داشته است و دلالت فراتر از آن ناكافى، بلكه ناسازگار است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص95؛ فقهىزاده، عبدالهادى، بشيرى، مجيد، ص154-153</ref> | ||
خط ۶۱: | خط ۵۹: | ||
فهرست مطالب در ابتداى كتاب و فهرست مصادر در انتهاى آن ذكر شده است. آدرس مطالب، معرفى برخى اعلام و بعضى توضيحات | فهرست مطالب در ابتداى كتاب و فهرست مصادر در انتهاى آن ذكر شده است. آدرس مطالب، معرفى برخى اعلام و بعضى توضيحات نویسنده در پاورقىهاى كتاب ذكر شده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
خط ۷۲: | خط ۷۰: | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش