شرح توحيد الصدوق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شرح التوحيد الصدوق''' نوشتۀ عالم ربانى قاضى سعيد محمد بن محمد مفيد قمى از اعلام قرن 11و 12 قمرى، شرحى است بر رسالۀ توحيد مرحوم صدوق كه مؤلف در آن به گرد آورى احاديث مربوط به توحيد و آنچه كه به آن مرتبط است، يعنى صفات، اسماء و افعان ضمن 67 باب الهى پر داخته است. اين رساله به نامهاى «التوحيد، توحيد صدوق و توحيد ابن بابويه» معروف است. بر اين رساله شروح متعددى نوشته شده است اما يكى از بهترين شروح، شرح قاضى سعيد است. شرح قاضى به خاطر عمق و سعه پژوهش در محتواى روايات و معارف شيعه مورد استفاده و استناد علما قرار گرفت. حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] در غالب كتابهايشان از اين كتاب استفاده نموده‌اند. ايشان در همين رابطه مى فرمايند «هو (كتاب شرح توحيد صدوق) من اعظم مصنفات ذلك المعارف و ارفع كتب الشيعه فى المعارف و ليس عندنا منه الا الجزء الثالث الذى استعدت لزيادته بعد ما شرعت فى تلك المسودات.[1]»

#مصحح محترم از ميان نسخ متعدد جلد اول شرح توحيد صدوق، سه نسخه را برگزيده، به روش گزينش موردى مبادرت به تصحيح متن كرده است و آنچه را ناصواب دانسته، به عنوان نسخه بدل در حاشيه آورده است. در مقدمه آمده است كه پس از اتمام طبع كتاب نسخۀ نفيسى با تعليقات حكيم مولى على نورى به دست وى رسيده كه متاسفانه نه به مشخصات نسخۀ اخير و دليل نفاست آن اشاره كرده و نه به مشخصات آن نسخ متعدد و دليل گزينش اين سه نسخۀ برگزيده. با توجه به اينكه از جلد دوم شرح توحيد صدوق قاضى سعيد، نسخه اى به خط شارح در دست است[2] و با عنايت به اينكه از وفات شارح كمتر از 310 سال گذشته است، اينكه آيا نسخۀ خطى مصنف از جلد اول باقى مانده است يا نه، قابل تحقيق است. هرچند دو نسخه از سه نسخه مورد اعتماد مصحح از نسخ مورد اجازه شارح بوده است. بنابر اين مناسب بود عكس صفحات ابتدا و انتهاى نسخه همراه با اجازه نامه‌هاى شارح در اول كتاب آورده مى شد. ارزش اجازه نامۀ نسخه اول به ويژه از آن روست كه چه بسا ممكن است كمكى كند به شناخت محشى مهدى نام كتاب كه غالبا گستاخانه بر قاضى سعيد تاخته است.  

#بر متن مصحح كتاب چهار نوع حاشيه مشاهده مى شود:  

#:* حواشى مختصر و معدود شارح كه با علامت «منه» مشخص است.

#:* حواشى يكى از شاگردان شارح با نام مهدى، داراى اجازۀ روايى از شارح و غالبا در نقض آراء خاص شارح.

#:* حواشى مختصر حكيم مولى على نورى بر صد صفحۀ اول كتاب كه مجموعا در دوازده صفحه انتهاى كتاب آمده است.

#:* نسخه بدلها و تعليقه‌هاى مصحح كتاب كه مصروف نشانى مصادر به كار رفته در متن است.

#آيات و روايات با اعراب كامل و حروف مشخص درج شده اند، هكذا اعلام و اسامى كتب با حروفى متمايز از متن مشخص شده‌اند و براى مطالب كتاب عناوينى از جانب مصحح برگزار شده‌اند. متن با قواعد جديد كتابت تزئين شده و نسبتا كم غلط است.  

#مصحح در يافتن مصادر اقوال فراوانى كه شارح به نقل آنها مبادرت كرده، زحمت فراوانى متحمل شده است. نشانى آيات، روايات، اشعار، اقوال برگرفته از عناوينى از قبيل بعض العرفاء، بعض اهل المعرفه، قيل و مانند آنها، ارجاعات شارح به مطال گذشته يا آينده، در پاورقى به اسلوب علمى ارائه شده و از امتيازات اين چاپ به شمار مى‌آيد. گاهى بعضى لغات دشوار متن نيز توضيح داده شده است. با توجه به تلخيص اقوال منقول از جانب شارح و عدم ذكر گوينده يا كتاب به طور صريح، يافتن مصادر اصلى كارى ساده نبوده است. اما با وجود زحمت فراوان مصحح، موارد متعددى از متن بدون ذكر مصادر اصلى اقوال، رها شده است؛ براى نمونه:

#:* روايات منقول از امیرالمؤمنین(ع) در صفحات 174 و 541 استخراج نشده است.

#:* قول [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] در صفحۀ 131.

#:* قول [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] منقول از شفا، صفحۀ 205.

#:* قول منقول از اخوان الصفا صفحۀ 540.

#:* قول افلاطون در صفحات 131 و 572.

#:* قول [[ارسطو]] در صفحۀ 131.

#:* قول شيخ يونانى در صفحۀ 131.

#:* شعر عربى صفحات 173 و 174.

#:* قول بعض العرفاء صفحۀ 174 و بعض ارباب المعرفه در صفحۀ 196 و 201.

#:* قول منقول از حكمت متعاليه در صفحۀ 82.

#:* اقوال منقول از قاطبه الحكماء و طائفه من العرفاء و جمهور الحكماء الهند در صفحۀ 568 از مصادر اصلى.

#مصحح محترم كتاب در مقدمه، در ذكر اساتيد قاضى سعيد، به حق [[لاهیجی، عبدالرزاق بن علی|ملا عبدالرزاق لاهيجى]] را به عنوان قاضى سعيد به رسميت نشناخته است.[3]اما در حاشيه كتاب در ذيل حاشيۀ مهدى كه به شارح اعتراض كرده، آورده است: «اقول: فى هذا الكلام تعريض للشارح حيث قرء عند مولى محسن الفيض الكاشانى و عبدالرزاق اللاهيجى و هما من تلامذه صدرالدين الشيرازى و هو محيى مراسم الحكمه الحقه فكيف طعن باستاذ استاذه؟»[4] ظاهراً نام عبدالرزاق لاهيجى در حاشيۀ فوق مى بايد حذف شود.

#از مزاياى كتاب، هشت فهرست فنى آن است. فهرست آيات، روايات، احاديث، امكنه، اعلام، كتب، مصادر كتب، موضوعات كتاب و از همه مهمتر فهرست مفردات فنيه و افكار رئيسه كه در استفاده از مضامين مختلف كتاب بسيار كارساز است.

#اين كتاب نخستين جلد از مجموعه مصنفات [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]] است. بى شك مجلدات دوم و سوم شرح توحيد مجلدات بعدى اين مجموعه خواهد بود. ظاهراً اين انتخاب به دليل اهميت وافر اين كتاب در بين آثار قاضى سعيد است. شرح توحيد مهمترين و مفصل‌ترين و احتمالاً مجلدات اخير آن آخرين آثار وى به شمار می‌آید.  

#شروح توحيد صدوق عبارتند از:  

#:* انس التوحيد فى شرح التوحيد، از محدث جزايرى، سيد نعمت‌الله (م1112)

#:* شرح امير على نايب الصدراه قم

#:* شرح فارسى مولى محمد باقربن محمد مومن سبزوارى (م1090)[5]  

#:مناسب بود موارد اقتباس قاضى سعيد از مصنفات [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] در [[الوافي|وافى]]، حق اليقين، محجه البيضاء، اصول المعارف و مانند آن مشخص شود و در احاديث مشابه شرح قاضى سعيد با شرح اصول كافى صدرالمتالهين مقايسه گردد و در آراى متفرد فلسفى به آثار ملا رجبعلى استناد گردد. ضمناً مقايسۀ موارد مشابه آثار قاضى سعيد با يكديگر بسيار مفيد است. براى مثال ارجاع بحث اسرار الفرائض شرح توحيد الصدوق به كتاب اسرار العبادات همو كه پيشتر به چاپ رسيده است، يا ارجاع بحث معراج شرح توحيد الصدوق به رسالۀ الحديقه الورديه فى السوانح المراجعيه از خود او.

#:كتاب فاقد مقدمه تحليلى مطالب است. اگر چه مصحح محترم به واسطۀ عدم انتشار آثار قاضى سعيد از اين باب عذر خواسته و اين مهم را تا انتشار كامل مجموعۀ مصنفات قاضى سعيد تاخير انداخته، اما ظاهراً تحليل آراى شارح بر مبناى همين جلد نيز ميسور بود و «الميسور لا يسقط بالعسور».

#نسخۀ كتابخانۀ عمومى آیت‌الله مرعشى نجفى در قم به شمارۀ 293.

#نسخۀ كتابخانۀ مجلس شوراى اسلامى، تهران به شمارۀ 4871.

#نسخۀ كتابخانۀ مركزى دانشگاه تهران به شمارۀ 597.