پرش به محتوا

محمد نعیم: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۸
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[شرح مثنوی]]
| data-type="authorWritings" |[[شرح مثنوی(محمد نعيم)]]


|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
خط ۳۶: خط ۳۶:
«محمد نعیم»، عارفی بلندپایه، اما گمنام و یکی از شارحان مثنوی است. علی‌رغم جستجوهاى فراوان تا زمان نگارش این سطور، هیچ اطلاعى از وی به ‌دست نیامده است. در تذکره شعراى پنجاب، به نقل از مقالات الشعراء میر علی‏شیر قانع تتوى، از شخصیتى به نام «محمد نعیم پنجابى» چنین یاد شده است: «محمد نعیم، از مردم پنجاب بوده، دو سه روزى در بلده تته (سند) اقامت داشت»<ref>ر.ک: نعیم، محمد، صفحه پنجاه -‌ پنجاه‌ویک</ref>.
«محمد نعیم»، عارفی بلندپایه، اما گمنام و یکی از شارحان مثنوی است. علی‌رغم جستجوهاى فراوان تا زمان نگارش این سطور، هیچ اطلاعى از وی به ‌دست نیامده است. در تذکره شعراى پنجاب، به نقل از مقالات الشعراء میر علی‏شیر قانع تتوى، از شخصیتى به نام «محمد نعیم پنجابى» چنین یاد شده است: «محمد نعیم، از مردم پنجاب بوده، دو سه روزى در بلده تته (سند) اقامت داشت»<ref>ر.ک: نعیم، محمد، صفحه پنجاه -‌ پنجاه‌ویک</ref>.


در «منتخب‌ اللطائف» نیز از شخصیتى به نام نعیم شاه‏‌جهان‌‏آبادى، این‌گونه یاد شده است: «میر محمد نعیم، نعیم تخلص، از سادات شاه‏جهان‏آباد است. در ملک کتهر آمده پیش نواب عنایت‌الله‌خان خلف‌الرشید حافظ رحمت‌خان بهادر می‌ماند. در آن ایام چند رسایل عروض و قافیه و غیره از فقیر سند کرده. در سنه یک‏هزارویک‏صدوهشتاد فوت شد و شعر ریخته که عبارت از زبان اردو باشد، اکثر مى‌گفت و گاهى شعر فارسى نیز موزون مى‌کرد. منه:
در «منتخب‌ اللطائف» نیز از شخصیتى به نام نعیم شاه‏‌جهان‌‏آبادى، این‌گونه یاد شده است: «میر محمد نعیم، نعیم تخلص، از سادات شاه‏‌جهان‌‏آباد است. در ملک کتهر آمده پیش نواب عنایت‌الله‌خان خلف‌الرشید حافظ رحمت‌خان بهادر می‌ماند. در آن ایام چند رسایل عروض و قافیه و غیره از فقیر سند کرده. در سنه یک‏هزارویک‏صدوهشتاد فوت شد و شعر ریخته که عبارت از زبان اردو باشد، اکثر مى‌گفت و گاهى شعر فارسى نیز موزون مى‌کرد. منه:




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش