۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
المعجم في آثار ملوك العجم، نوشته شرفالدين فضلالله حسينى قزوينى، به كوشش احمد فتوحى نسب. | المعجم في آثار ملوك العجم، نوشته شرفالدين فضلالله حسينى قزوينى، به كوشش احمد فتوحى نسب. | ||
اين اثر كه تاريخ ايران را از روزگار كيومرث تا انوشيروان ساسانى در بردارد، نمونهاى از عبارتپردازى و دشوارنويسى مُنشيانه و به گفته برخى از محققان، از تاريخ وصاف نيز مغلقتر است. شادروان بهار (ملكالشعرا) در | اين اثر كه تاريخ ايران را از روزگار كيومرث تا انوشيروان ساسانى در بردارد، نمونهاى از عبارتپردازى و دشوارنويسى مُنشيانه و به گفته برخى از محققان، از تاريخ وصاف نيز مغلقتر است. شادروان بهار (ملكالشعرا) در سبک شناسى خود درباره اهميت اين كتاب مىگويد: المعجم همانند گلستان و ديگر كتابهاى ادبى، ديرى در مكتبها و مدرسههاى ايران تدريس مىشد. نويسنده نه تنها نام كتاب را از المعجم في معايير اشعار العجم برگزيد كه در نوشتن عبارتها و الفاظ كتابش نيز از نويسنده آن (شمسالدين محمد قيس رازى) پيروى كرد. با توجه به تاريخ تولد و مرگ نويسنده (660 - 740 ه.ق)، كتاب او را از آثار سده هفتم و هشتم هجرى بايد به شمار آورد كه به نام اتابك نصرتالدين احمد، پادشاه لرستان نوشته شده است. ناراستىهاى گزارشهاى اين كتاب از منابعى بر مىآيد كه نويسنده از آنها در ساماندهى اثر خود بهره برده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
نثر اين كتاب بسيار «فنى» است و نويسنده بيش از هر چيز به | نثر اين كتاب بسيار «فنى» است و نويسنده بيش از هر چيز به سبک مىپردازد و از اينرو، محتواى تاريخى آن در جايگاه پايينترى از ديد اهميتى قرار دارد. به كارگيرى واژگان عربى، نثر بسيار متكلفانه و مصنوع، آرايشهاى لفظى و صحنههاى ساختگى از ويژگىهاى اين اثر به شمار مىرود كه آن را به متنى بدخوان و دشوار بدل كرده است؛ چنانكه اصل موضوع در تار و پود عبارتها و اصطلاحهاى پيچيده و پر طمطراق پنهان مىماند و به گفته برخى از مورخان، انگيزه نوشتن اين كتاب، فراهم آوردن متن ادبى مصنوع است؛ زيرا هنگامى كه سخن به موضوعهايى؛ مانند عدالت، شجاعت، مشورت، عشق، شعر يا جنگ و گريز مىرسد، قلمفرسايى نويسنده نيز آغاز مىشود، اما آن را از ارزش تاريخى نمىتوان تهى دانست. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== |
ویرایش