۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
اوج گسترش مدارس در اصفهان در روزگار صفويه بود. اين دوره را مىتوان دورهى ايجاد مدارس در اصفهان لقب داد. بنا به گفتهى دكتر سيروس شفقى، نويسندهى کتاب بازار بزرگ اصفهان، از آن دوره تا دورهى مشروطيت، 53 مدرسه در اصفهان بنا گرديد كه تعداد قابل توجهى از آنها هنوز هم پابرجا است. در اصفهان عصر صفويه، 36 مدرسه داراى موقوفاتى بوده كه از اين تعداد، 16 مدرسه رونق فراوانى داشته است. مهمترين و زيباترين مدرسهى اين دوره، مدرسهى چهارباغ بود كه مدرسهى سلطانى و مدرسهى مادر شاه نيز ناميده مىشد. اين مدرسه، آخرين بناى تاريخى باشكوه عهد صفويه در اصفهان است كه در روزگار شاه سلطان حسين (1116- 1126ق) براى تعليم طلاب علوم دينى ساخته شد. از ديگر مدارس دورهى صفويه مىتوان از مدرسهى جدهى كوچك، مدرسهى جدهى بزرگ، مدرسهى ذوالفقار، مدرسهى ملاعبداللّه، مدرسهى نوريه و مدرسهى ساروتقى نام برد. | اوج گسترش مدارس در اصفهان در روزگار صفويه بود. اين دوره را مىتوان دورهى ايجاد مدارس در اصفهان لقب داد. بنا به گفتهى دكتر سيروس شفقى، نويسندهى کتاب بازار بزرگ اصفهان، از آن دوره تا دورهى مشروطيت، 53 مدرسه در اصفهان بنا گرديد كه تعداد قابل توجهى از آنها هنوز هم پابرجا است. در اصفهان عصر صفويه، 36 مدرسه داراى موقوفاتى بوده كه از اين تعداد، 16 مدرسه رونق فراوانى داشته است. مهمترين و زيباترين مدرسهى اين دوره، مدرسهى چهارباغ بود كه مدرسهى سلطانى و مدرسهى مادر شاه نيز ناميده مىشد. اين مدرسه، آخرين بناى تاريخى باشكوه عهد صفويه در اصفهان است كه در روزگار شاه سلطان حسين (1116- 1126ق) براى تعليم طلاب علوم دينى ساخته شد. از ديگر مدارس دورهى صفويه مىتوان از مدرسهى جدهى كوچك، مدرسهى جدهى بزرگ، مدرسهى ذوالفقار، مدرسهى ملاعبداللّه، مدرسهى نوريه و مدرسهى ساروتقى نام برد. | ||
مهمترين مدرسهى اصفهان در دورهى قاجار، مدرسهى صدر است كه به دستور حاج محمدحسين خان امينالدوله، صدراعظم فتحعلى شاه، ساخته شد. اين مدرسه يكى از زيباترين مدارس دينى اصفهان است. از اواخر دورهى قاجار، مدارسى به | مهمترين مدرسهى اصفهان در دورهى قاجار، مدرسهى صدر است كه به دستور حاج محمدحسين خان امينالدوله، صدراعظم فتحعلى شاه، ساخته شد. اين مدرسه يكى از زيباترين مدارس دينى اصفهان است. از اواخر دورهى قاجار، مدارسى به سبک نوين در ايران پديد آمد كه در اصفهان نيز مسير اين مدارس و مدارس قديم از هم جدا شد. بيشتر مدارس قديمى اصفهان، وقفى بودهاند و هزينهى قابل توجهى از اين مدارس از درآمد موقوفات تأمين مىگرديد. اين مدارس اغلب داراى کتابخانههاى مستقلى بودند كه انسانهاى خير، کتابخانههاى شخصى خود را به آنها اهداء مىكردند. | ||
ويژگى مهم اين اثر اين است كه كليهى مدارس دينى اصفهان در قرون اسلامى را معرفى كرده است؛ از بسيارى از اين مدارس تنها نامى باقى مانده كه استاد، با تحقيق و تفحص از منابع استخراج و با ذكر خصوصيات آورده است. نسل حاضر هنگامى كه با نام و گسترش مدارس در اصفهان روبهرو مىشود، ناخود آگاه عظمت فرهنگى و علمى اين شهر در نظرش عظيمتر از پيش مىگردد. | ويژگى مهم اين اثر اين است كه كليهى مدارس دينى اصفهان در قرون اسلامى را معرفى كرده است؛ از بسيارى از اين مدارس تنها نامى باقى مانده كه استاد، با تحقيق و تفحص از منابع استخراج و با ذكر خصوصيات آورده است. نسل حاضر هنگامى كه با نام و گسترش مدارس در اصفهان روبهرو مىشود، ناخود آگاه عظمت فرهنگى و علمى اين شهر در نظرش عظيمتر از پيش مىگردد. |
ویرایش