۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
وى پانزده سال در حوزههاى علميه خراسان، سرگرم فراگيرى بود. او آموزش فكرى- فلسفى و زيباشناختى خود را در حوزه آموخت. سراينده «كوچه باغهاى نيشابور»، برخاسته از محيط آموزش و زندگى خود در سالهاى كودكى و نوجوانى «به عرفان و تصوف خاصه از نوع خراسانى آن تمايل شديدى دارد و در ميان عرفاى گذشته، شايد به ابوسعيد ابوالخير بيشتر علاقه داشته باشد.» | وى پانزده سال در حوزههاى علميه خراسان، سرگرم فراگيرى بود. او آموزش فكرى- فلسفى و زيباشناختى خود را در حوزه آموخت. سراينده «كوچه باغهاى نيشابور»، برخاسته از محيط آموزش و زندگى خود در سالهاى كودكى و نوجوانى «به عرفان و تصوف خاصه از نوع خراسانى آن تمايل شديدى دارد و در ميان عرفاى گذشته، شايد به ابوسعيد ابوالخير بيشتر علاقه داشته باشد.» | ||
وى در مدارس جديد درس نخوانده است و از اين بابت، توشه خود را | وى در مدارس جديد درس نخوانده است و از اين بابت، توشه خود را سبک نمىبيند. او در اين رابطه مىنويسد: «من از اينكه به مدرسه نرفتم، بسيار خوشحالم، يعنى مىفهمم كه يك نوع عنايت الهى بود... من اگر به شيوه معمولى به مدرسه مىرفتم، مسلماً اين مايهاى كه به فرهنگ اسلامى مربوط است، هرگز نداشتم... من يك دوره كامل درس طلبگى را تا مرحلهاى كه اقران من تا آن زمان ادعاى اجتهاد مىكردند، خواندهام. اينها كم نيست من هيچگاه از اينها حتى در يك مقاله هم استفاده نكردهام تا چه برسد به شعر. ولى غير مستقيم، يك نوع شناخت نسبت به گذشته فرهنگى ما به من داد و اين شناخت، فهم مثنوى يا فلان كتاب فارسى را براى من آسانتر كرده است.» | ||
== دروس جدید == | == دروس جدید == | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
ناگفته نماند كه آشنايىاش با دكتر شريعتى، زمينهساز آشنايى او با شعر نو و نيمايى شد. در سال 1344 از دانشكده ادبيات اين دانشگاه فارغ التحصيل شد. در سال 1348 دوره دكتراى ادبيات فارسى را در دانشگاه تهران به پايان برد و از همان زمان، تدريس در دانشكده ادبيات را آغاز كرد. | ناگفته نماند كه آشنايىاش با دكتر شريعتى، زمينهساز آشنايى او با شعر نو و نيمايى شد. در سال 1344 از دانشكده ادبيات اين دانشگاه فارغ التحصيل شد. در سال 1348 دوره دكتراى ادبيات فارسى را در دانشگاه تهران به پايان برد و از همان زمان، تدريس در دانشكده ادبيات را آغاز كرد. | ||
گذشته از شعر، پژوهش در نقد ادبى، | گذشته از شعر، پژوهش در نقد ادبى، سبک شناسى و عرفان ايرانى، از مشغلههاى ذهنى اوست. | ||
وى بنا بر «تلقى» خاص خود از «حقيقت شعر»، بر آن است كه شعر نبايد «مقيد به زمان و تقويم باشد» و براستى بخش چشمگيرى از سرودههايش، از اين خميره مايه گرفته است. | وى بنا بر «تلقى» خاص خود از «حقيقت شعر»، بر آن است كه شعر نبايد «مقيد به زمان و تقويم باشد» و براستى بخش چشمگيرى از سرودههايش، از اين خميره مايه گرفته است. |
ویرایش