ابن شجری، هبةالله بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

|}

</div>

'''الشريف ضياء‌ الدين ابوالسعادات هبةالله بن على بن محمد بن حمزه''' معروف به '''ابن الشجرى'''، از لحاظ نسب به امام حسن مجتبى(ع) منتهى مى‌گردد. البته در اين نسب اختلاف وجود دارد و عده‌اى گفته‌اند از طرف مادر به بيت الشجرى مى‌رسد. او در سال 450ق در بغداد متولد شد و با خلفاء بنى عباس يعنى القائم بامرالله (467ق) المقتدى بامر الله (487ق) والمستظهر بالله (512ق) و المسترشد بالله (539ق) و الراشد بالله (532ق) و المقتضى لامر الله (555ق) معاصر بوده است. او مدت نود و دو سال عمر كرد و در سال 542ق در زمان سلطنت سلجوقيان در بغداد از دنيا رفت. او دانشمندى متخلق به اخلاق حسنه بود. او به لحاظ مذهبى، از اكابر علماء شيعه شمرده شده است و با توجه به نسبش كه از ذريه جعفر بن حسين بن حسن بن على بن ابيطالب(ع) مى‌باشد، اين معنا تقويت مى‌گردد. آثارى مانند الأمالى، الانتصار، الحماسه، شرح اللمع و شرح التعريف الملوكى و... از ابن الشجرى است.