۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '/نوع اثر:کتاب /نقش:نويسنده' به '') |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''میرمحمدعلی رایج سیالکوتی''' (متوفای1150ق)، از شاعران اواخر قرن یازده و اوایل قرن دوازدهم هجری شبه قاره هند است که صاحب دیوان شعر بوده و از محضر میرجمالالدین سیادت لاهوری از دانشمندان آن عصر استفاده کرده و میرزا ابوتراب فتوت و سیالکوتی مل وارسته از شاگردان وی میباشند. | ||
«محمدعلی رایج سیالکوتی»، از سرایندگان اواخر قرن یازده و اوایل قرن دوازدهم هجری است. شرح احوال و اشعار او را بیشتر تذکرهنویسان شبه قاره ذکر کردهاند، اما از میان ادیبان و تذکرهنگاران ایرانی تنها رضاقلیخان هدایت در «رياض العارفين» متذکر نام و احوال او شده است. اجداد رایج از خانوادهای ایرانی و خراسانی بودند که از ترشیز [کاشمر] مهاجرت کرده و در سیالکوت، زادگاه علامه اقبال، سکنی گزیدند. پدر او، میر دوستمحمد متخلص به صانع، خود از ادیبان و شاعران آن روزگار بود و رایج زیردست چنین پدری به آموزش ادب و دیگر علوم متداول آن عصر پرداخت. او از کودکی و نوجوانی شعرگویی را آغاز کرد؛ چنانکه در بیتی وصف حال خود را در آن روزگار چنین بیان کرده است: | «محمدعلی رایج سیالکوتی»، از سرایندگان اواخر قرن یازده و اوایل قرن دوازدهم هجری است. شرح احوال و اشعار او را بیشتر تذکرهنویسان شبه قاره ذکر کردهاند، اما از میان ادیبان و تذکرهنگاران ایرانی تنها رضاقلیخان هدایت در «رياض العارفين» متذکر نام و احوال او شده است. اجداد رایج از خانوادهای ایرانی و خراسانی بودند که از ترشیز [کاشمر] مهاجرت کرده و در سیالکوت، زادگاه علامه اقبال، سکنی گزیدند. پدر او، میر دوستمحمد متخلص به صانع، خود از ادیبان و شاعران آن روزگار بود و رایج زیردست چنین پدری به آموزش ادب و دیگر علوم متداول آن عصر پرداخت. او از کودکی و نوجوانی شعرگویی را آغاز کرد؛ چنانکه در بیتی وصف حال خود را در آن روزگار چنین بیان کرده است: |
ویرایش