پاسخ نامه: پاسخ به 21 سؤال اعتقادی و فلسفی: تفاوت میان نسخه‌ها

در مدتى که نویسنده در مشهد مى‌‏زیسته، نامه‌‏اى به دستش مى‏رسد از دوستى که نام آن مشخص نیست و 21 سؤال در آن مطرح شده است. سؤال‎کننده خود اهل فضل و کمال بوده و [[عصار، محمد|مرحوم عصار]] چند بار در ضمن پاسخ یادآور مى‌‏شود که شما خود این پاسخ‏ها را مى‏دانید و در جایى نیز آشکارا مى‎گوید: شما به اروپا رفته و از قوانین مدنى اروپاییان خبر دارید. از سوى دیگر سؤال‎کننده کسى است که نویسنده چاره‏‌اى از پاسخ دادن به نامه او نداشته است. عبارت‏هایى که حکایت کمال احترام و ادب [[عصار، محمد|مرحوم عصار]] نسبت به سؤال‎کننده دارد، در سراسر کتاب مشهود است؛ ضمن آنکه باید رابطه خانوادگى نیز میان آنان وجود داشته باشد. از مطالعه کتاب به‎روشنى به دست می‌آید که هرگز جایى براى این احتمال وجود ندارد که سؤال‏ها از یک سؤال‏‌کننده فرضى باشد و [[عصار، محمد|مرحوم عصار]] خود این پرسش‏ها را مطرح و آنها را پاسخ داده باشد؛ به‎صورت قطع و یقین خواننده کتاب از نادرستى این احتمال آگاه مى‏‌شود<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص24</ref>.