پرش به محتوا

خلاصة الفصول في علم الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' == معرفى اجمالى == ' به '')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR13314J1.jpg
| تصویر =NUR13314J1.jpg
خط ۲۳: خط ۲۲:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
«خلاصة الفصول فى علم الاصول»، تلخيص كتاب «الفصول» [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]]، به قلم [[صدر، صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]] عاملى، به زبان عربى مى‌باشد.
«خلاصة الفصول فى علم الاصول»، تلخيص كتاب «الفصول» [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]]، به قلم [[صدر، صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]] عاملى، به زبان عربى مى‌باشد.


خط ۷۵: خط ۷۲:
4. عام و خاص: صيغ عموم، معرف به لام عهد، جمع معرف به ال، جمع مضاف، جمع منكّر و نكره در سياق نفى مباحث اين فصل را تشكيل مى‌دهد.
4. عام و خاص: صيغ عموم، معرف به لام عهد، جمع معرف به ال، جمع مضاف، جمع منكّر و نكره در سياق نفى مباحث اين فصل را تشكيل مى‌دهد.


5. تخصيص و مخصِّص: نويسنده، در اين بخش، در يك مقدمه به تعريف [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] از تخصيص اشكال كرده و ديدگاه خود را در ضمن تحقيق بيان مى‌كند، سپس پيش از ورود به بحث، به تقرير محل نزاع پرداخته و مى‌نويسد: تخصيص، همان‌گونه كه بر قصر حكم عام اطلاق مى‌شود، بر استعمال عام در خاص نيز اطلاق شده و ظاهر آن است كه نزاع علما در تخصيص به معناى دوم است. تخصيص كتاب با خبر واحد از جمله مباحث مهمى است كه در اين بخش مطرح شده است.
5. تخصيص و مخصِّص: نويسنده، در اين بخش، در يك مقدمه به تعريف [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] از تخصيص اشكال كرده و ديدگاه خود را در ضمن تحقيق بيان مى‌كند، سپس پيش از ورود به بحث، به تقرير محل نزاع پرداخته و مى‌نويسد: تخصيص، همان‌گونه كه بر قصر حكم عام اطلاق مى‌شود، بر استعمال عام در خاص نيز اطلاق شده و ظاهر آن است كه نزاع علما در تخصيص به معناى دوم است. تخصيص كتاب با خبر واحد از جمله مباحث مهمى است كه در اين بخش مطرح شده است.


6. مطلق و مقيد: مؤلف، در اين بخش از كتاب، برخلاف قول اكثر اصوليون كه مى‌گويند: مقيّد، مبين مراد از مطلق است؛ خواه مقارن با هم باشند يا يكى بر ديگرى مقدم باشد، قائل به تفصيل است و آن، اين است كه مقيّد، يا بعد از حضور وقت حاجت وارد شده است يا قبل از آن كه در صورت اول، مطلق، بر اطلاقش باقى است.
6. مطلق و مقيد: مؤلف، در اين بخش از كتاب، برخلاف قول اكثر اصوليون كه مى‌گويند: مقيّد، مبين مراد از مطلق است؛ خواه مقارن با هم باشند يا يكى بر ديگرى مقدم باشد، قائل به تفصيل است و آن، اين است كه مقيّد، يا بعد از حضور وقت حاجت وارد شده است يا قبل از آن كه در صورت اول، مطلق، بر اطلاقش باقى است.
۵۳٬۳۲۷

ویرایش