۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''''الفقه''''' اين كتاب منسوب به [[امام رضا(ع)|امام رضا عليهالسلام]] است. | |||
[[نراقی، مهدی بن ابیذر|مولى مهدى بن ابى ذر نراقى]] يك نسخه از اين كتاب را به خط خود استنساخ كرده و بر آن نوشته است: «من اين نسخه را از روى نسخهاى نوشتم كه يا به خط خود امام عليهالسلام مىباشد و يا توسط بعضى از معاصرين آن حضرت از روى خط ايشان نوشته شده است». | [[نراقی، مهدی بن ابیذر|مولى مهدى بن ابى ذر نراقى]] يك نسخه از اين كتاب را به خط خود استنساخ كرده و بر آن نوشته است: «من اين نسخه را از روى نسخهاى نوشتم كه يا به خط خود امام عليهالسلام مىباشد و يا توسط بعضى از معاصرين آن حضرت از روى خط ايشان نوشته شده است». | ||
ناصر خسرو علوى (متولد 394 هجرى) مىگويد: من در اوايل نوجوانى كتابى متعلق به جدم على بن موسى الرضا عليهالسلام ديدم و كتاب «جامع كبير»، تألیف محمد بن حسن شيبانى را نيز مطالعه كردم و ديدم اين دو كتاب فرق چندانى با هم ندارند. | ناصر خسرو علوى (متولد 394 هجرى) مىگويد: من در اوايل نوجوانى كتابى متعلق به جدم [[امام رضا(ع)|على بن موسى الرضا عليهالسلام]] ديدم و كتاب «جامع كبير»، تألیف محمد بن حسن شيبانى را نيز مطالعه كردم و ديدم اين دو كتاب فرق چندانى با هم ندارند. | ||
==تاريخچه== | ==تاريخچه== | ||
اين كتاب تا قبل از [[علامه مجلسى]] بين اصحاب رايج نبود.وى اين كتاب را در «[[بحار الأنوار]]» آورد و به آن استناد نمود.ايشان در اين باره مىنويسد: | اين كتاب تا قبل از [[علامه مجلسى]] بين اصحاب رايج نبود. | ||
وى اين كتاب را در «[[بحار الأنوار]]» آورد و به آن استناد نمود.ايشان در اين باره مىنويسد: | |||
«كتاب فقه الرضا عليهالسلام را من از طريق سيد فاضل و محدث، قاضى امير حسين نقل مىكنم، وى مىگويد: در زمانى كه من در مجاورت خانۀ خدا زندگى مىكردم عدهاى از اهل قم براى حج آمدند و به همراه آنها كتابى قديمى بود كه تاريخ آن به زمان امام رضا عليهالسلام بازمىگشت و بر آن كتاب خط امام رضا عليهالسلام و اجازۀ بسيارى از فضلا و علما به چشم مىخورد و براى من يقين حاصل شد كه اين كتاب متعلق به آن حضرت است؛ لذا از روى آن كتاب يك نسخه نوشتم.» | «كتاب فقه الرضا عليهالسلام را من از طريق سيد فاضل و محدث، قاضى امير حسين نقل مىكنم، وى مىگويد: در زمانى كه من در مجاورت خانۀ خدا زندگى مىكردم عدهاى از اهل قم براى حج آمدند و به همراه آنها كتابى قديمى بود كه تاريخ آن به زمان امام رضا عليهالسلام بازمىگشت و بر آن كتاب خط امام رضا عليهالسلام و اجازۀ بسيارى از فضلا و علما به چشم مىخورد و براى من يقين حاصل شد كه اين كتاب متعلق به آن حضرت است؛ لذا از روى آن كتاب يك نسخه نوشتم.» | ||
خط ۵۲: | خط ۵۴: | ||
[[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، سيد خوانسارى، پدر سيد جليل سيد حسين قزوينى، [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] و [[صدر، حسن |سيد حسن صدر]] و اينگونه استدلال مىكنند: | [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، سيد خوانسارى، پدر سيد جليل سيد حسين قزوينى، [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] و [[صدر، حسن |سيد حسن صدر]] و اينگونه استدلال مىكنند: | ||
1 - اگر اين كتاب به امام رضا عليهالسلام تعلق داشت، چرا هزار سال از آن خبرى نبود و چهار امام بعد از امام رضا عليهالسلام نيز به آن اشارهاى نداشتهاند؛ در غير اين صورت در ميان اصحاب و علما مشهور مىشد و حداقل نام آن را در كتب روايى خود مىآوردند. | 1 - اگر اين كتاب به [[امام رضا(ع)|امام رضا عليهالسلام]] تعلق داشت، چرا هزار سال از آن خبرى نبود و چهار امام بعد از [[امام رضا(ع)|امام رضا عليهالسلام]] نيز به آن اشارهاى نداشتهاند؛ در غير اين صورت در ميان اصحاب و علما مشهور مىشد و حداقل نام آن را در كتب روايى خود مىآوردند. | ||
2 - در اين كتاب كلماتى آمده كه بعيد است از امام عليهالسلام باشد مانند: «من روايت مىكنم» يا «روايت شده است» يا «روايت مىكند» يا «ما روايت مىكنيم» و اين شكل بيان از سياق كلمات امامان معصوم عليهمالسلام نيست. | 2 - در اين كتاب كلماتى آمده كه بعيد است از امام عليهالسلام باشد مانند: «من روايت مىكنم» يا «روايت شده است» يا «روايت مىكند» يا «ما روايت مىكنيم» و اين شكل بيان از سياق كلمات امامان معصوم عليهمالسلام نيست. | ||
خط ۵۸: | خط ۶۰: | ||
3 - در بعضى از قسمتهاى كتاب آمده است: «صفوان بن يحيى و فضالة بن أيوب جميعا عن العلاء بن رزين عن محمد بن مسلم عن أحدهما» حال آنكه نام روات را اين گونه آوردن مناسب كتابهاى روايى ياران ائمه است نه خود ائمه عليهمالسلام؛ لذا احتمال دارد اين كتاب تألیف يكى از اصحاب امام رضا عليهالسلام بوده باشد. | 3 - در بعضى از قسمتهاى كتاب آمده است: «صفوان بن يحيى و فضالة بن أيوب جميعا عن العلاء بن رزين عن محمد بن مسلم عن أحدهما» حال آنكه نام روات را اين گونه آوردن مناسب كتابهاى روايى ياران ائمه است نه خود ائمه عليهمالسلام؛ لذا احتمال دارد اين كتاب تألیف يكى از اصحاب امام رضا عليهالسلام بوده باشد. | ||
4 - اگر اين كتاب نوشتۀ امام رضا عليهالسلام باشد، بايد حتما على بن بابويه - پدر صدوق - و يا خود [[شيخ صدوق]] در كتاب «عيون أخبار الرضا» به آن اشاره مىكرد. | 4 - اگر اين كتاب نوشتۀ [[امام رضا(ع)|امام رضا عليهالسلام]] باشد، بايد حتما على بن بابويه - پدر صدوق - و يا خود [[شيخ صدوق]] در كتاب «عيون أخبار الرضا» به آن اشاره مىكرد. | ||
5 - در اين كتاب احكامى آمده كه مخالف صريح مذهب است مانند: «به جاى مسح پا مىتوان پا را شست» و اينكه «اگر پوست ميته را دباغى كنيم مىتوانيم با آن نماز بخوانيم» و اينكه «اگر در ظرف آب خمر بريزد مىتوان با آن وضو گرفت» و «در نكاح حضور شاهد لازم است» و يا اينكه «سورۀ ''' قل أعوذ برب الناس و قل أعوذ برب الفلق ''' جزو قرآن نيست.» | 5 - در اين كتاب احكامى آمده كه مخالف صريح مذهب است مانند: «به جاى مسح پا مىتوان پا را شست» و اينكه «اگر پوست ميته را دباغى كنيم مىتوانيم با آن نماز بخوانيم» و اينكه «اگر در ظرف آب خمر بريزد مىتوان با آن وضو گرفت» و «در نكاح حضور شاهد لازم است» و يا اينكه «سورۀ ''' قل أعوذ برب الناس و قل أعوذ برب الفلق ''' جزو قرآن نيست.» | ||
خط ۶۷: | خط ۶۹: | ||
1 - نسخهاى در كتابخانۀ حضرت آیتالله نجفى مرعشى موجود است كه در آخر آن آمده: «إلى هنا خطه سلاماللهعليه و على آبائه و أبنائه». | 1 - نسخهاى در كتابخانۀ حضرت آیتالله نجفى مرعشى موجود است كه در آخر آن آمده: «إلى هنا خطه سلاماللهعليه و على آبائه و أبنائه». | ||
2 - نسخۀ موجود در كتابخانۀ آستان قدس رضوى كه در آخر آن دارد: «اين كتابى است كه حضرت امام الجن و الانس سلطان، ابى الحسن على بن موسى الرضا عليه التحية و الثناء از جهت محمد بن سكين تصنيف نموده بودند و نسخۀ اصل به خط مبارك حضرت در مكه است و حضرت مغفرت پناه، مولانا ميرزا محمد محدث از خط شريف حضرت كه به كوفى بوده به عربى انتقال نمودهاند.» | 2 - نسخۀ موجود در كتابخانۀ آستان قدس رضوى كه در آخر آن دارد: «اين كتابى است كه حضرت امام الجن و الانس سلطان، [[امام رضا(ع)|ابى الحسن على بن موسى الرضا عليه التحية و الثناء]] از جهت محمد بن سكين تصنيف نموده بودند و نسخۀ اصل به خط مبارك حضرت در مكه است و حضرت مغفرت پناه، مولانا ميرزا محمد محدث از خط شريف حضرت كه به كوفى بوده به عربى انتقال نمودهاند.» | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش