۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الملاحم و الفتن في ظهور الغائب المنتظر (عجل‌الله‌فرجه): تفاوت میان نسخه‌ها
الملاحم و الفتن في ظهور الغائب المنتظر (عجل‌الله‌فرجه) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۵۷
، ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'عمدتا' به 'عمدتاً'
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
جز (جایگزینی متن - 'عمدتا' به 'عمدتاً') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن‌طاووس]] اين كتاب را در چهار بخش ترتيب داده است كه سه بخش نخست آن نقل قول‌ها و ذكر رواياتى از سه كتاب در مورد ملاحم و فتن و مهدويت و آخرالزمان‌شناسى و بخش چهارم نيز به مثابه كشكولى است كه در آن از كتب مختلف ( | [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن‌طاووس]] اين كتاب را در چهار بخش ترتيب داده است كه سه بخش نخست آن نقل قول‌ها و ذكر رواياتى از سه كتاب در مورد ملاحم و فتن و مهدويت و آخرالزمان‌شناسى و بخش چهارم نيز به مثابه كشكولى است كه در آن از كتب مختلف (عمدتاً شيعى)، مطالبى را در حوزه‌هاى گوناگون، از جمله درباره ملاحم و فتن و آخرالزمان‌شناسى، آورده است. | ||
[[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن‌طاووس]] اين كتاب را به ترتيب «باب» طبقه‌بندى كرده است و از هر منبعى ابوابى را، هر چند بدون هيچ دسته‌بندى خاصى، نقل مى‌كند؛ به اين معنا كه ابتدا به ذكر مطالبى از كتاب الفتن ابن‌حماد مى‌پردازد و در قالب چند باب مطالبى را از اين منبع نقل مى‌كند. سپس به سراغ منبع دوم و سوم رفته و در ابواب جديد - كه با شماره‌هاى جديدى آغاز مى‌شوند - مطالب هر كدام را نقل مى‌كند. هر چند بخش چهارم كتاب - كه در موضوعات مختلف و از منابع مختلف است - نه در قالب باب، بلكه در قالب فصل‌هاى مختصر و بدون شماره، آمده است. | [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن‌طاووس]] اين كتاب را به ترتيب «باب» طبقه‌بندى كرده است و از هر منبعى ابوابى را، هر چند بدون هيچ دسته‌بندى خاصى، نقل مى‌كند؛ به اين معنا كه ابتدا به ذكر مطالبى از كتاب الفتن ابن‌حماد مى‌پردازد و در قالب چند باب مطالبى را از اين منبع نقل مى‌كند. سپس به سراغ منبع دوم و سوم رفته و در ابواب جديد - كه با شماره‌هاى جديدى آغاز مى‌شوند - مطالب هر كدام را نقل مى‌كند. هر چند بخش چهارم كتاب - كه در موضوعات مختلف و از منابع مختلف است - نه در قالب باب، بلكه در قالب فصل‌هاى مختصر و بدون شماره، آمده است. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
بخش نخست آن، رواياتى است كه از كتاب الفتن نعيم بن حماد نقل كرده و نزدیک به نيمى از كل كتاب را شكل مى‌دهد. بخش دوم، رواياتى است كه از الفتن سليلى نقل كرده و حدود يك چهارم كتاب را شكل مى‌دهد. بخش سوم، رواياتى است كه از الفتن ابويحيى زكريا آورده و حدودا نيمى از يك چهارم باقيمانده كتاب را شكل مى‌دهد و بخش چهارم كه نيم ديگرى از يك چهارم كل كتاب را شكل مى‌دهد، كشكولى است كه از كتاب‌هاى مختلف گردآورى شده است. بنابراين، بجاست كه اين منابع، به ويژه سه منبع نخست مورد كاوش قرار گيرد و ميزان صحت و اعتبار آن‌ها سنجيده شود. | بخش نخست آن، رواياتى است كه از كتاب الفتن نعيم بن حماد نقل كرده و نزدیک به نيمى از كل كتاب را شكل مى‌دهد. بخش دوم، رواياتى است كه از الفتن سليلى نقل كرده و حدود يك چهارم كتاب را شكل مى‌دهد. بخش سوم، رواياتى است كه از الفتن ابويحيى زكريا آورده و حدودا نيمى از يك چهارم باقيمانده كتاب را شكل مى‌دهد و بخش چهارم كه نيم ديگرى از يك چهارم كل كتاب را شكل مى‌دهد، كشكولى است كه از كتاب‌هاى مختلف گردآورى شده است. بنابراين، بجاست كه اين منابع، به ويژه سه منبع نخست مورد كاوش قرار گيرد و ميزان صحت و اعتبار آن‌ها سنجيده شود. | ||
هر يك از باب‌هايى كه در بخش‌هاى اول تا سوم آمده و همچنين، فصل‌هايى كه در بخش چهارم آمده، | هر يك از باب‌هايى كه در بخش‌هاى اول تا سوم آمده و همچنين، فصل‌هايى كه در بخش چهارم آمده، عمدتاً شامل يك روايت است و تنها در مواردى استثنايى، يك باب، دو يا سه روايت را شامل مى‌شود كه همگى با مضمون واحد هستند و در مواردى نيز همگى يك روايت با اسناد متفاوت هستند. بنابراين، از طريق تعداد ابوابى كه سيد در اين كتاب درج كرده است، به طور تقريبى مى‌توان دريافت كه چه تعداد روايت در آن وجود دارد. | ||
[[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن‌طاووس]] 211 باب (حدود 230 روايت) از الفتن نعيم بن حماد، 84 باب (حدود نود روايت) از الفتن سليلى، 51 باب (حدود 55 روايت) از الفتن زكريا بن يحيى و 41 فصل (حدود شصت روايت) را در بخش آخر از كتب مختلف نقل كرده است. بنابراين، سيد در اين كتاب حدود 425 تا 450 روايت را نقل كرده است. از اين روايات، تنها حدود 150 روايت آن به پيامبر(ص) منسوب است، حدود 45 - 50 روايت به [[امام على(ع)]]، پنج روايت به امام حسن(ع)، دو روايت به امام حسين(ع)، چهار روايت به امام محمد باقر(ع)، دو يا سه روايت به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و يك روايت به امام كاظم(ع) و [[امام رضا(ع)]] منسوب‌اند و حدود نيمى ديگر از روايات اين كتاب موقوف‌اند و سند آن‌ها به پيامبر يا امامان شيعه نمى‌رسد و از صحابه يا تابعين نقل شده‌اند. | [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن‌طاووس]] 211 باب (حدود 230 روايت) از الفتن نعيم بن حماد، 84 باب (حدود نود روايت) از الفتن سليلى، 51 باب (حدود 55 روايت) از الفتن زكريا بن يحيى و 41 فصل (حدود شصت روايت) را در بخش آخر از كتب مختلف نقل كرده است. بنابراين، سيد در اين كتاب حدود 425 تا 450 روايت را نقل كرده است. از اين روايات، تنها حدود 150 روايت آن به پيامبر(ص) منسوب است، حدود 45 - 50 روايت به [[امام على(ع)]]، پنج روايت به امام حسن(ع)، دو روايت به امام حسين(ع)، چهار روايت به امام محمد باقر(ع)، دو يا سه روايت به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و يك روايت به امام كاظم(ع) و [[امام رضا(ع)]] منسوب‌اند و حدود نيمى ديگر از روايات اين كتاب موقوف‌اند و سند آن‌ها به پيامبر يا امامان شيعه نمى‌رسد و از صحابه يا تابعين نقل شده‌اند. | ||