۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
#نويسندگان توضيح دادهاند از آنجا كه مطالعه شيعيان عرب در جوامع مختلف موضوع وسيعى را دربرمىگيرد توجه ما در اين كتاب به ابعاد عملى بوده است نه نظرى. به بيان دقيقتر، ما درصدد پاسخگويى به سؤالات عملى ذيل هستيم: شيعيان كيستند؟ و در پى چيستند؟ نقش آنها در جامعه و سياست منطقه خاورميانه چيست؟ اساس «مسأله تشيّع» از منظر جامعه و حكومت سنّى چيست؟ سياستهاى حكومتى و نگرشهاى شيعى چگونه تحولات منطقهاى و داخلى و خارجى را تحت تأثير قرار مىدهند؟...<ref>همان، ص 25-26</ref> | #نويسندگان توضيح دادهاند از آنجا كه مطالعه شيعيان عرب در جوامع مختلف موضوع وسيعى را دربرمىگيرد توجه ما در اين كتاب به ابعاد عملى بوده است نه نظرى. به بيان دقيقتر، ما درصدد پاسخگويى به سؤالات عملى ذيل هستيم: شيعيان كيستند؟ و در پى چيستند؟ نقش آنها در جامعه و سياست منطقه خاورميانه چيست؟ اساس «مسأله تشيّع» از منظر جامعه و حكومت سنّى چيست؟ سياستهاى حكومتى و نگرشهاى شيعى چگونه تحولات منطقهاى و داخلى و خارجى را تحت تأثير قرار مىدهند؟...<ref>همان، ص 25-26</ref> | ||
#نويسندگان در مورد روششناسى اثر حاضر يادآور شدهاند كه مكتوبات بسيارى به تشيع به منزله يك مذهب پرداختهاند و كتابهاى بسيار خوب متعددى درباره تشيع در عراق و لبنان مىتوان يافت، اما آثارى كه جوامع عرب شيعى را به مثابه يك پديده مستقلّ بررسى كنند، بسيار اندكاند<ref>همان، ص 31</ref> | #نويسندگان در مورد روششناسى اثر حاضر يادآور شدهاند كه مكتوبات بسيارى به تشيع به منزله يك مذهب پرداختهاند و كتابهاى بسيار خوب متعددى درباره تشيع در عراق و لبنان مىتوان يافت، اما آثارى كه جوامع عرب شيعى را به مثابه يك پديده مستقلّ بررسى كنند، بسيار اندكاند<ref>همان، ص 31</ref> | ||
#در مقدمه ناقد محترم، آمده است كه مطالب اين كتاب و تحقيقات نويسندگان آن درباره عراق نشان مىدهد كه آرشيو اطلاعات آمريكايىها درباره اين كشور چندان دقيق نبوده است. مطالعه دقيق كتاب به روشنى نشان مىدهد كه نويسندگان از اطلاعات موجود در سازمانهاى اطلاعاتى آمريكا بهره جستهاند؛ زيرا اطلاعات ارائه شده درباره شيعيان عربستان سعودى، كويت و بحرين بسيار دقيقتر و به واقعيت | #در مقدمه ناقد محترم، آمده است كه مطالب اين كتاب و تحقيقات نويسندگان آن درباره عراق نشان مىدهد كه آرشيو اطلاعات آمريكايىها درباره اين كشور چندان دقيق نبوده است. مطالعه دقيق كتاب به روشنى نشان مىدهد كه نويسندگان از اطلاعات موجود در سازمانهاى اطلاعاتى آمريكا بهره جستهاند؛ زيرا اطلاعات ارائه شده درباره شيعيان عربستان سعودى، كويت و بحرين بسيار دقيقتر و به واقعيت نزدیک تر است؛ حال آنكه اطلاعات مربوط به شيعيان عراق اغلب با كاستى و گاه نادرستى همراه است. گزارش وضعيت شيعيان لبنان نيز به پايه اطلاعات شيعيان عربستان و ديگر كشورهاى حوزه خليج فارس نمىرسد كه اين امر نشانه ضعف سيستم اطلاعاتى آمريكا درباره اين كشور است. نكته آخر نيز اينكه رفتار چند دهه آمريكا و غرب نشان مىدهد آنان با حاكميت اقليت و رژيمهاى استبدادى در منطقه هيچ مخالفتى ندارند. آمريكا پس از 11 سپتامبر، مشكل اصلى خود را در منطقه در ماهيت اين جوامع مىبيند كه با ساختار سنتى خود در ابعاد اجتماعى، فرهنگى و عقيدتى توانايى ويژهاى در مقابله با غرب يافته است<ref>مقدمه ناقد، ص 12- 19</ref> | ||
#نويسندگان سرانجام اين چنين به نتيجهگيرى پرداختهاند: تقريباً بيش از هر گروه ديگرى در جهان عرب، شيعيان براى پافشارى بر توسعه دموكراسى و حقوق بشر انگيزه دارند و هيچ چيزى در اعتقادات شيعى وجود ندارد كه شيعيان را به افراطگرايى يا خشونت متمايل كند<ref>متن كتاب، ص 489- 490</ref> | #نويسندگان سرانجام اين چنين به نتيجهگيرى پرداختهاند: تقريباً بيش از هر گروه ديگرى در جهان عرب، شيعيان براى پافشارى بر توسعه دموكراسى و حقوق بشر انگيزه دارند و هيچ چيزى در اعتقادات شيعى وجود ندارد كه شيعيان را به افراطگرايى يا خشونت متمايل كند<ref>متن كتاب، ص 489- 490</ref> | ||
#نويسندگان در پيوست به مبحث انشعابات در تشيع پرداخته و نوشتهاند كه دستهبندىهاى درون تشيع از اوايل قرن هشتم ميلادى پديد آمدند و سرمنشأ آنها اختلاف نظر درباره جانشينى و رقابت ميان مدعيان امامت از نسل [[امام على(ع)]] بود. از تشيع، سه شاخه اصلى (دوازده امامى، اسماعيلى و زيدى) بر جاى مانده است كه هم در ميان شيعيان عرب و هم شيعيان كشورهاى ديگر پيروانى دارند. در اين ميان، تشيع دوازده امامى، كه به دوازده امام و در نهايت، غيبت امام مهدى منتظر معتقد است، به مراتب بزرگتر و گستردهتر از دو شاخه ديگر است<ref>پيوست، ص 501</ref> | #نويسندگان در پيوست به مبحث انشعابات در تشيع پرداخته و نوشتهاند كه دستهبندىهاى درون تشيع از اوايل قرن هشتم ميلادى پديد آمدند و سرمنشأ آنها اختلاف نظر درباره جانشينى و رقابت ميان مدعيان امامت از نسل [[امام على(ع)]] بود. از تشيع، سه شاخه اصلى (دوازده امامى، اسماعيلى و زيدى) بر جاى مانده است كه هم در ميان شيعيان عرب و هم شيعيان كشورهاى ديگر پيروانى دارند. در اين ميان، تشيع دوازده امامى، كه به دوازده امام و در نهايت، غيبت امام مهدى منتظر معتقد است، به مراتب بزرگتر و گستردهتر از دو شاخه ديگر است<ref>پيوست، ص 501</ref> | ||
ویرایش