سفرنامه کلاویخو: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سفرنامه كلاويخو'''، اثر روى گونسالس كلاويخو سفير اسپانيايى متوفى 1412م مى‌باشد كه توسط مسعود رجب نيا به فارسى ترجمه گشته است.

در آن زمان اروپاييان از سرزمين‌هاى دور دست آسيا بى‌اطلاع بودند و علاقه داشتند كه درباره تيمور اين كشورگشاى وحشت انگيز كه در شرف تسخير سراسر آسيا بود، اطلاعاتى كسب كنند و به خصوص از مقاصد او نسبت به كشورهاى مسيحى آگاه گردند. در اين مورد هانرى سوم پادشاه اسپانيا پيش‌قدم گرديد و تصميم گرفت كه يك هيئت رسمى سياسى را به سمرقند اعزام دارد.اين هيئت سه نفرى از يك اصيل‌زاده اسپانيولى به نام «روى گونزالس‌دو كلاويخو»، يك كشيش موسوم به «الفونسو پائر» و يك نفر نظامى به نام «گومز دوسالازار» تشكيل مى‌گرديد. پادشاه اسپانيا نامه‌اى ممهور به مهر سلطنتى و مقدارى هدايا به فرستادگان خود سپرد تا تقديم امير تيمور نمايند.

شرحى كه كلاويخو از تيمور و خاندان او و وضع دربار سمرقند مى‌دهد، جالب است. هرگز نظير اين گونه شرح و تفصيل از متقدمين ديده نشده و بدست ما نرسيده است. در اين زمان تيمور هفتاد ساله و عليل و از اثر جنگ‌هاى مداوم خويش فرسوده گشته بود. تيمور افتخار مى‌كرد كه مسلمانى است با عقيدت و درست ايمان، با اين همه در ضيافت‌هاى متعددى كه داده مى‌شد، از شراب حرام در شرع اسلام، بسيار صرف مى‌شد. كلاويخو اشاره مى‌كند به اين نكته كه در اين موارد، مهمانان تيمور از فرط زيادى افراط در مشروب به حال بدى مى‌افتادند. هيچ امرى به نظر خانم بزرگ يا سرور زنان تيمور شگفت‌تر و طرفه‌تر از آن نبود كه كلاويخو شخصا هيچ لب‌تر نمى‌كرد و هرگز مى نمى‌خورد. همكار كلاويخو آلفونسو پائز كه استاد كلام بود، در برابر شراب دل از كف مى‌داد و از خود بى‌خود مى‌شد. يك‌بار در مجلسى، تيمور به دست خود جامى از شراب تعارف كرد كه بنا بر رسم معمول بايستى لاجرعه سر مى‌كشيد.

كلاويخو سفر نامه خويش را اندكى پس از 1406 (809ق) نوشت.