۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اصیل‌الدین واعظ، عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک '
جز (جایگزینی متن - ' == == ' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
امير سيد عبدالله حسينى شيرازى، مشهور به اصيل‌الدين واعظ، مفسر و محدث شيعى قرن نهم هجرى، از سادات دشتكى شيراز است و خاندان آن سادات جليل حسينى در عصر شاهرخ يا سلطان ابوسعيد گورگان از شيراز به هرات رفته، آن جا اقامت گزيدند، به همين جهت به هروى مشهور شده‌اند. او به دستور آن پادشاه هفته‌اى يك بار در مدرسه عاليه گوهرشادآغا، به موعظه و نصيحت مى‌پرداخت. اصيل‌الدين در هرات درگذشت و | امير سيد عبدالله حسينى شيرازى، مشهور به اصيل‌الدين واعظ، مفسر و محدث شيعى قرن نهم هجرى، از سادات دشتكى شيراز است و خاندان آن سادات جليل حسينى در عصر شاهرخ يا سلطان ابوسعيد گورگان از شيراز به هرات رفته، آن جا اقامت گزيدند، به همين جهت به هروى مشهور شده‌اند. او به دستور آن پادشاه هفته‌اى يك بار در مدرسه عاليه گوهرشادآغا، به موعظه و نصيحت مى‌پرداخت. اصيل‌الدين در هرات درگذشت و نزدیک مدرسه گوهرشادآغا دفن شد. | ||
[[خواند‌میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین|خواندمير]] در «حبيب السير»، امير سيد اصيل‌الدين عبداللّه الحسينى را اين گونه معرفى مى‌كند: | [[خواند‌میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین|خواندمير]] در «حبيب السير»، امير سيد اصيل‌الدين عبداللّه الحسينى را اين گونه معرفى مى‌كند: | ||