۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در مقدمه، به برخى از ويژگىها و خصوصيات كتاب، اشاره شده است<ref>مقدمه، ص7-11</ref> | در مقدمه، به برخى از ويژگىها و خصوصيات كتاب، اشاره شده است<ref>مقدمه، ص7-11</ref> | ||
در بخش اول، در ضمن شش فصل، به مبانى دينى برائت از مشركان پرداخته شده است. در فصل اول، معناى كلمه «برائت» تشريح شده<ref>متن كتاب، ص15-20</ref>و در فصل دوم، حكمت و فلسفه برائت، بيان گرديده است. نويسنده، معتقد است از دو عنوان «برائت از مشركان» و «نهى از تولى كفار و مشركان» استفاده مىشود كه نوعى «كنارهگيرى و ممانعت و پرهيز از | در بخش اول، در ضمن شش فصل، به مبانى دينى برائت از مشركان پرداخته شده است. در فصل اول، معناى كلمه «برائت» تشريح شده<ref>متن كتاب، ص15-20</ref>و در فصل دوم، حكمت و فلسفه برائت، بيان گرديده است. نويسنده، معتقد است از دو عنوان «برائت از مشركان» و «نهى از تولى كفار و مشركان» استفاده مىشود كه نوعى «كنارهگيرى و ممانعت و پرهيز از نزدیک ى» به مشركان، در آنها نهفته است. قرآن كريم از مسلمانان مىخواهد كه از مشركان كناره بگيرند و از پذيرش ولايت آنان اجتناب ورزند. به اعتقاد وى، اين دستور، داراى حكمتها و مصالح مهمى است كه با سرنوشت مسلمانان ارتباط مستقيمى دارد كه عبارتند از: حفظ وحدت و استقلال امت اسلامى و دفاع از هويت ايمانى<ref>همان، ص21</ref> | ||
در فصل سوم، به محدوده برائت پرداخته شده است. نويسنده، معتقد است از آيات قرآن استفاده مىشود كه برائت خدا و پيامبران(ع) و مؤمنان، اختصاصى به برائت از مشركان ندارد، بلكه علاوه بر آنكه از مشركان بيزارند، از آلهه آنان و اعمال و رفتارشان نيز كه سد راه هدايت مردمند، بيزار و منزجرند<ref>ر.ک: همان، ص29</ref> | در فصل سوم، به محدوده برائت پرداخته شده است. نويسنده، معتقد است از آيات قرآن استفاده مىشود كه برائت خدا و پيامبران(ع) و مؤمنان، اختصاصى به برائت از مشركان ندارد، بلكه علاوه بر آنكه از مشركان بيزارند، از آلهه آنان و اعمال و رفتارشان نيز كه سد راه هدايت مردمند، بيزار و منزجرند<ref>ر.ک: همان، ص29</ref> |
ویرایش