۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' {{جعبه اطلاعات کتاب' به '{{جعبه اطلاعات کتاب') |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«البلدان» را نمىتوان نوشتهاى صرفاً جغرافيايى به شمار آورد. اين كتاب، در واقع مجموعهاى ادبى همراه با شعر و طنز است كه با استفاده از تأليفات ديگران نوشته شده و گزيدهاى است كه مؤلف براى استفاده افراد غيرمتخصص علاقهمند گردآورده است. | «البلدان» را نمىتوان نوشتهاى صرفاً جغرافيايى به شمار آورد. اين كتاب، در واقع مجموعهاى ادبى همراه با شعر و طنز است كه با استفاده از تأليفات ديگران نوشته شده و گزيدهاى است كه مؤلف براى استفاده افراد غيرمتخصص علاقهمند گردآورده است. | ||
مطالب كتاب، تا اندازهاى با نوشتههاى «[[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]» مرتبط و | مطالب كتاب، تا اندازهاى با نوشتههاى «[[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]» مرتبط و نزدیک بوده و بعضى از مؤلفان چون مقدسى، نويسنده را مقلّد [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] دانستهاند. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
با اين حال، مقدسى از فقدان نظم در كتاب او ياد كرده و نوشته است كه وى جز شهرهاى بزرگ را نام نبرده، روستاها و بخشها را مرتب نكرده و چيزهايى در كتاب آورده است كه شايسته نيست. گاه از دنيا پرهيز مىدهد و گاه بدان مىخواند، گاه مىگرياند و گاه بازى مىدهد و مىخنداند. در كتاب او حشو و زوايد نيز كم نيست. | با اين حال، مقدسى از فقدان نظم در كتاب او ياد كرده و نوشته است كه وى جز شهرهاى بزرگ را نام نبرده، روستاها و بخشها را مرتب نكرده و چيزهايى در كتاب آورده است كه شايسته نيست. گاه از دنيا پرهيز مىدهد و گاه بدان مىخواند، گاه مىگرياند و گاه بازى مىدهد و مىخنداند. در كتاب او حشو و زوايد نيز كم نيست. | ||
«كراچكوفسكى» نيز در اين مورد حق را به مقدسى مىدهد. در تأييد نظر مقدسى كافى است به سرفصلها و موضوعهاى بخش نخستين كتاب، پيرامون آفرينش زمين و درياهايى كه زمين را احاطه كردهاند، شگفتىهاى آن، تفاوت ميان چين و هند، مكه، بيتالله الحرام، طائف، مدينه و مسجد آن، تفاوت ميان تهامه و حجاز، يمامه، بحرين، يمن، جدّى گرفتن هزليات و هزل شمردن مطالب جدى، ستايش خانه بدوشان و آوارگان، مصر و نيل، سرزمينهايى چون نوبه، حبشه، مغرب، بيت المقدس، دمشق، جزيره، بيزانس و غيره توجه شود. به عنوان نمونه هنگام وصف يك چشمه | «كراچكوفسكى» نيز در اين مورد حق را به مقدسى مىدهد. در تأييد نظر مقدسى كافى است به سرفصلها و موضوعهاى بخش نخستين كتاب، پيرامون آفرينش زمين و درياهايى كه زمين را احاطه كردهاند، شگفتىهاى آن، تفاوت ميان چين و هند، مكه، بيتالله الحرام، طائف، مدينه و مسجد آن، تفاوت ميان تهامه و حجاز، يمامه، بحرين، يمن، جدّى گرفتن هزليات و هزل شمردن مطالب جدى، ستايش خانه بدوشان و آوارگان، مصر و نيل، سرزمينهايى چون نوبه، حبشه، مغرب، بيت المقدس، دمشق، جزيره، بيزانس و غيره توجه شود. به عنوان نمونه هنگام وصف يك چشمه نزدیک همدان به سه موضوع اشاره شده است: شرحى در ستايش آب سرد، همنوايى ميان عبدالقاهر و حسين بن ابى سَرْح در ستايش همدان و عراق و نكوهش آنها و سرانجام موضوع ميهن دوستى. | ||
صرفنظر از نقايص ياد شده، نويسنده به مسائلى اشاره كرده كه گرچه افسانهآميز به نظر مىرسد، ولى از ديدگاه تاريخى قابل توجه است. به عنوان نمونه، قديمترين شرح پيرامون سمرقند در عهد اسلامى از وى مىباشد. به نوشته او گرد سمرقند، همانند بلخ و بخارا، ديوارى به طول دوازده فرسنگ با دوازده دروازه وجود داشته كه از چوب ساخته شده بودند و هر يك دو لنگه داشتند؛ در پشت هر دروازه، دو در ديگر وجود داشت كه ميان آنها، جايگاه دروازهبانان بود. | صرفنظر از نقايص ياد شده، نويسنده به مسائلى اشاره كرده كه گرچه افسانهآميز به نظر مىرسد، ولى از ديدگاه تاريخى قابل توجه است. به عنوان نمونه، قديمترين شرح پيرامون سمرقند در عهد اسلامى از وى مىباشد. به نوشته او گرد سمرقند، همانند بلخ و بخارا، ديوارى به طول دوازده فرسنگ با دوازده دروازه وجود داشته كه از چوب ساخته شده بودند و هر يك دو لنگه داشتند؛ در پشت هر دروازه، دو در ديگر وجود داشت كه ميان آنها، جايگاه دروازهبانان بود. |
ویرایش