۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بررسی ریشه‌های تاریخی تشیع در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
بررسی ریشه‌های تاریخی تشیع در ایران (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۳۹
، ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
«يكى از مباحث مهم و اساسى در تاريخ مذهبى ايران، چگونگى و علل گرايش ايرانيان به تشيع است. مؤلف در چكيده كتاب، سؤالى را بدين قرار مطرح مى‌نمايند: سؤالى كه در اينجا مطرح است اين است كه بااينكه مسئله فتوحات در دوره خليفه دوم و سوم و پس از آن در دوره امويان در ايران دنبال شد و آنها نيز مبلغان تسنن بودند، چه تغيير و تحولاتى در ايران اتفاق افتاد كه ايرانيان را از مكتب خلفا به مكتب اهل بيت(ع) كشاند؟ در بررسى اين موضوع به علل و عوامل متعددى برمى‌خوريم. در قرون اوليه اسلامى عملكرد تبعيض‌آميز و قوم‌گرايانه خلفا و عاملين آنها با مسلمانان عجم (موالى) كه ايرانيان هم جزئى از آنها بودند، ايرانيان را به‌سوى مكتب اهل بيت(ع) كه اسلام راستين و عارى از هرگونه تعصب غير اسلامى و غير انسانى بود، كشاند. | «يكى از مباحث مهم و اساسى در تاريخ مذهبى ايران، چگونگى و علل گرايش ايرانيان به تشيع است. مؤلف در چكيده كتاب، سؤالى را بدين قرار مطرح مى‌نمايند: سؤالى كه در اينجا مطرح است اين است كه بااينكه مسئله فتوحات در دوره خليفه دوم و سوم و پس از آن در دوره امويان در ايران دنبال شد و آنها نيز مبلغان تسنن بودند، چه تغيير و تحولاتى در ايران اتفاق افتاد كه ايرانيان را از مكتب خلفا به مكتب اهل بيت(ع) كشاند؟ در بررسى اين موضوع به علل و عوامل متعددى برمى‌خوريم. در قرون اوليه اسلامى عملكرد تبعيض‌آميز و قوم‌گرايانه خلفا و عاملين آنها با مسلمانان عجم (موالى) كه ايرانيان هم جزئى از آنها بودند، ايرانيان را به‌سوى مكتب اهل بيت(ع) كه اسلام راستين و عارى از هرگونه تعصب غير اسلامى و غير انسانى بود، كشاند. | ||
در قرون بعدى نيز سيل مهاجرت علويانى كه مورد تعرض حكام اموى و عباسى قرار گرفته بودند به ايران، نقش مهمى در گرايش ايرانيان به تشيع داشت. همچنين تشكيل حكومت‌هاى شيعى‌مذهب در محدوده سرزمين ايران نيز از عوامل مؤثر در ترويج افكار اين فرقه در ايران بود. علاوه بر آن مى‌توان به نقش تصوف در ترويج اعتقاداتى | در قرون بعدى نيز سيل مهاجرت علويانى كه مورد تعرض حكام اموى و عباسى قرار گرفته بودند به ايران، نقش مهمى در گرايش ايرانيان به تشيع داشت. همچنين تشكيل حكومت‌هاى شيعى‌مذهب در محدوده سرزمين ايران نيز از عوامل مؤثر در ترويج افكار اين فرقه در ايران بود. علاوه بر آن مى‌توان به نقش تصوف در ترويج اعتقاداتى نزدیک به اعتقادات شيعه اشاره كرد. پس از هجوم مغولان به ايران و بروز ويرانى و ادبارى كه مردم ايران به آن گرفتار شدند، گرايش به تصوف و دورى از دنيا در ايران رونق بسزايى گرفت. فرقه‌هاى صوفيانه كه مذهب رسمى آنان تسنن بود در قرون بعدى رنگ‌وبوى شيعى به خود گرفتند و با پذيرش ولايت امامان دوازده‌گانه به تشيع نزدیک شدند. صفويان به‌عنوان كسانى كه مذهب تشيع را در ايران به رسميت شناختند خود از ميان يكى از همين فرقه‌هاى صوفيانه ظهور كرده بودند كه آرام‌آرام از طريقت به سياست گرايش پيدا كردند، بلكه با مهاجرت علماى شيعه عرب به ايران، تشيع متمايل به تصوف آنها به رنگ تشيع علمى و مبتنى بر تعاليم اهل بيت تبديل شد. باتوجه به فضاى فكرى مناسبى كه در قرون نهم و دهم براى تشيع در ايران به وجود آمده بود، مذهب تشيع را در ايران رسميت بخشيدند و از آن زمان به بعد، به‌جز چند دوره كوتاه‌مدت نظير دوران نادر، تشيع به‌عنوان مكتب اكثريت قريب به اتفاق جامعه ايران قديم قرار گرفته كه علاوه بر ايران كنونى، شامل مناطقى نظير آذربايجان، بحرين، بخش‌هايى از عراق، پاكستان و افغانستان مى‌شد».<ref>متن كتاب، ص193</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||