۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن عباس، عبدالله بن عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک '
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
آثار قرآن پژوهى او كه خوشبختانه هر دو باقى مانده است، يكى تفسير اوست.اين تفسير كم حجم است، حدودا برابر با تفسير جلالين،يا نيمى از تفسير بيضاوى. اين اثر به صورت کتاب مدوّنى به دست ما نرسيده است، بلكه در دل تفسير بزرگ [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] محفوظ بوده است.و بعضى از محققان از جمله فيروزآبادى صاحب لغتنامۀ معروف قاموس، آن را از ميان تفسير [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] بر آورده‌اند و به صورت کتابى منسجم مدون كرده‌اند.جمع و تدوين فيروزآبادى از اين تفسير تنوير المقباس من تفسير [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نام دارد و بارها به طبع رسيده است.اثر قرآنى مهم ديگر [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] لغتنامه‌اى است سرشار از شواهد شعر جاهلى با مقدارى توضيح تفسيرى.اين لغتنامه پس از تفسيرهاى كوتاهى كه حضرت رسول(ص) دربارۀ بعضى سوره‌هاى قرآنى به دست داده‌اند و خوشبختانه محفوظ مانده و [[سيوطى]] آن را به ترتيب سوره‌ها (با نظم قرآنى، ولى نه براى همۀ سوره‌ها) مرتب كرده و در اتقان آورده است، آرى از هر اثر قرآن پژوهى محفوظ ماندۀ ديگر قديم‌تر است. | آثار قرآن پژوهى او كه خوشبختانه هر دو باقى مانده است، يكى تفسير اوست.اين تفسير كم حجم است، حدودا برابر با تفسير جلالين،يا نيمى از تفسير بيضاوى. اين اثر به صورت کتاب مدوّنى به دست ما نرسيده است، بلكه در دل تفسير بزرگ [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] محفوظ بوده است.و بعضى از محققان از جمله فيروزآبادى صاحب لغتنامۀ معروف قاموس، آن را از ميان تفسير [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] بر آورده‌اند و به صورت کتابى منسجم مدون كرده‌اند.جمع و تدوين فيروزآبادى از اين تفسير تنوير المقباس من تفسير [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نام دارد و بارها به طبع رسيده است.اثر قرآنى مهم ديگر [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] لغتنامه‌اى است سرشار از شواهد شعر جاهلى با مقدارى توضيح تفسيرى.اين لغتنامه پس از تفسيرهاى كوتاهى كه حضرت رسول(ص) دربارۀ بعضى سوره‌هاى قرآنى به دست داده‌اند و خوشبختانه محفوظ مانده و [[سيوطى]] آن را به ترتيب سوره‌ها (با نظم قرآنى، ولى نه براى همۀ سوره‌ها) مرتب كرده و در اتقان آورده است، آرى از هر اثر قرآن پژوهى محفوظ ماندۀ ديگر قديم‌تر است. | ||
نافع بن ازرق و يكى از دوستانش به نام نجدة بن عويمر يك روز كه ديدند [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] فارغبال در صحن مسجد الحرام | نافع بن ازرق و يكى از دوستانش به نام نجدة بن عويمر يك روز كه ديدند [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] فارغبال در صحن مسجد الحرام نزدیک كعبه نشسته است، مدعيانه و براى آنكه به خيال خود عجز [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] را در مسائل قرآنى آشكار كنند، با او سؤالاتى مطرح كرده‌اند و شرح و معناى حدودا دويست كلمه يا تعبير قرآنى را از او پرسيده‌اند.پاسخهاى [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] همه متين و مستند به شعر كهن است.چنانكه گفته شد اين قديم‌ترين واژه‌نامۀ قرآنى محفوظ مانده است و هم در اتقان [[سيوطى]] مندرج است و هم مستقلا تحت عنوان-مسائل نافع بن ازرق به چاپ رسيده است. | ||
گلدزيهر دربارۀ اين کتاب و شيوۀ بى سابقه‌اش مى‌گويد: «اين بديع‌ترين شيوۀ تحقيق لغوى در تفسير قرآن است». (-المذاهب الاسلامية في تفسير القرآن، ص69، به نقل از التفسير و المفسرون، محمدحسین ذهبى، ج 75/1). | گلدزيهر دربارۀ اين کتاب و شيوۀ بى سابقه‌اش مى‌گويد: «اين بديع‌ترين شيوۀ تحقيق لغوى در تفسير قرآن است». (-المذاهب الاسلامية في تفسير القرآن، ص69، به نقل از التفسير و المفسرون، محمدحسین ذهبى، ج 75/1). | ||