۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن معتز، عبدالله بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک '
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
اين محافل علمى و ادبى كه در منزل ابن معتز تشكيل مى‌يافت، چنان جاذبه‌اى داشت كه [[بلاذری، احمد بن یحیی|بلاذرى]] را واداشت مصرانه براى تعليم اين اميرزاده اعلام آمادگى كند. ابن معتز در اشعارى كه در 13 سالگى خطاب به استادش دمشقى سروده، ادعا كرده است كه علوم و فنون مرسوم را چندان فراگرفته كه در هر رشته و زمينه‌اى كه اراده كند، مى‌تواند سرآمد اقران و يگانه دوران گردد. | اين محافل علمى و ادبى كه در منزل ابن معتز تشكيل مى‌يافت، چنان جاذبه‌اى داشت كه [[بلاذری، احمد بن یحیی|بلاذرى]] را واداشت مصرانه براى تعليم اين اميرزاده اعلام آمادگى كند. ابن معتز در اشعارى كه در 13 سالگى خطاب به استادش دمشقى سروده، ادعا كرده است كه علوم و فنون مرسوم را چندان فراگرفته كه در هر رشته و زمينه‌اى كه اراده كند، مى‌تواند سرآمد اقران و يگانه دوران گردد. | ||
ابن معتز در 17 سالگى، جده خويش را از دست داد و از آن پس به مَطيره كه گردشگاهى در | ابن معتز در 17 سالگى، جده خويش را از دست داد و از آن پس به مَطيره كه گردشگاهى در نزدیک ى سامرا بود، نقل مكان كرد. اقامت وى در مطيره حدود 15 سال طول كشيد. بيشتر تأليفات ابن معتز يادگار همين دوران بوده و در اشعارى كه در سال‌هاى واپسين عمر سروده، از اين دوران بسيار ياد كرده است. | ||
ابن معتز با وجود ارادتى كه به [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] اظهار مى‌كرد و اشعار فراوانى كه در مدح آن حضرت مى‌سرود و نيز سروده‌هايى كه در رثاى امام حسين(ع) داشت. از اختلافات و مشاجرات علويان با عباسيان و شورش‌ها و قيام‌هاى آنان بر ضد حكومت عباسيان، سخت دل‌آزرده بود و سوگند ياد كرده بود كه اگر روزى دستش برسد، طالبيان را يكسره از ميان بردارد. | ابن معتز با وجود ارادتى كه به [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] اظهار مى‌كرد و اشعار فراوانى كه در مدح آن حضرت مى‌سرود و نيز سروده‌هايى كه در رثاى امام حسين(ع) داشت. از اختلافات و مشاجرات علويان با عباسيان و شورش‌ها و قيام‌هاى آنان بر ضد حكومت عباسيان، سخت دل‌آزرده بود و سوگند ياد كرده بود كه اگر روزى دستش برسد، طالبيان را يكسره از ميان بردارد. | ||