۱۴۶٬۵۶۲
ویرایش
كنوز الحكمة: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'ژندهپیل، احمد' به 'ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ژندهپیل، احمد' به 'ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[فاضل، علی]] (پژوهش) | [[فاضل، علی]] (پژوهش) | ||
[[ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن]] ( | [[ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن بن ابوالحسن]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگى | پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگى | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | | مکان نشر =تهران - ایران | ||
| سال نشر = 1387 ش | | سال نشر = 1387 ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10935AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10935AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =978-964-426-343-9 | | شابک =978-964-426-343-9 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10935 | |||
| کتابخوان همراه نور =10935 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كنوز الحكمة'''، به زبان فارسى، آخرين كتابى است كه شيخ احمد | |||
'''كنوز الحكمة'''، به زبان فارسى، آخرين كتابى است كه [[ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن|شيخ احمد جام]]، آن را در سال 533ق، در سن 93 سالگى تأليف نموده است و غرض از تأليف آن، دستگيرى و راهنمايى طالبان حقيقت بوده است. | |||
اين كتاب، از سويى، تفسير عرفانى و انفسى برخى از آيات الهى است و از سويى ديگر، بيان و شرح مبانى اهل عرفان و حكمت است، لذا تسميه آن به «كنوز الحكمة» خالى از لطف نيست. | اين كتاب، از سويى، تفسير عرفانى و انفسى برخى از آيات الهى است و از سويى ديگر، بيان و شرح مبانى اهل عرفان و حكمت است، لذا تسميه آن به «كنوز الحكمة» خالى از لطف نيست. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و بيست باب است كه نيمى از آن، به تفسير عرفانى آيات قرآنى پرداخته و ده باب ديگر(باب اول و بابهاى دوازدهم تا بيستم) به مباحث دقيق عرفان و حكمت اختصاص دارد. | كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و بيست باب است كه نيمى از آن، به تفسير عرفانى آيات قرآنى پرداخته و ده باب ديگر(باب اول و بابهاى دوازدهم تا بيستم) به مباحث دقيق عرفان و حكمت اختصاص دارد. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
باب اول، درباره الهام ملهم است. در اين باب بيان مىشود كه تمام امورات نظام هستى داراى ظاهر و باطنى است و انسان عاقل نبايد فقط به ظاهر كفايت كند و از باطن بىخبر باشد و شخص عارف موحد، بايد مطلع به سر و علانيه از حد و حدود باشد. | باب اول، درباره الهام ملهم است. در اين باب بيان مىشود كه تمام امورات نظام هستى داراى ظاهر و باطنى است و انسان عاقل نبايد فقط به ظاهر كفايت كند و از باطن بىخبر باشد و شخص عارف موحد، بايد مطلع به سر و علانيه از حد و حدود باشد. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۰: | ||
در باب دهم، بر اساس آيهى شريفه'''«فاذا جاءَ اجلهم لايستأخرون ساعةً و لا يستقدمون»'''، دربارهى انتقال از اين سراى فانى بدان سراى باقى صحبت مىكند، سپس دربارهی «اولو الالباب» و خصوصيات آنها سخن به ميان مىآورد. | در باب دهم، بر اساس آيهى شريفه'''«فاذا جاءَ اجلهم لايستأخرون ساعةً و لا يستقدمون»'''، دربارهى انتقال از اين سراى فانى بدان سراى باقى صحبت مىكند، سپس دربارهی «اولو الالباب» و خصوصيات آنها سخن به ميان مىآورد. | ||
در باب يازدهم، دربارهى'''«يا ايها الناس ضُرب مثل فاستمعوا له...»'''، سخن مىگويد و به مؤمنان متذكر مىشود | در باب يازدهم، دربارهى'''«يا ايها الناس ضُرب مثل فاستمعوا له...»'''، سخن مىگويد و به مؤمنان متذكر مىشود كهاى مرد مؤمن عارف خداىپرست و موحد! چرا بر چنين نعمتى شكر نمىكنيد؟ كه ما را به فضل خود نعمت معرفت بخشيد و در پيش بُت و چليپا ننشايند و ما را به خدمت ايشان مشغول نكرد. | ||
باب دوازدهم، در باهى فقر و فقراست. در فضيلت فقر بايد گفت كه پيامبر اكرم(ص)، آن را بهعنوان فخر خويش معرفى مىكند. همه نازش او به فقر، از اين جهت است كه در همه درياهاى عزت و جبروت، هيچ گوهرى عزيزتر از فقر و نور فقر، نه، بوده است و نه، خواهد بود. | باب دوازدهم، در باهى فقر و فقراست. در فضيلت فقر بايد گفت كه پيامبر اكرم(ص)، آن را بهعنوان فخر خويش معرفى مىكند. همه نازش او به فقر، از اين جهت است كه در همه درياهاى عزت و جبروت، هيچ گوهرى عزيزتر از فقر و نور فقر، نه، بوده است و نه، خواهد بود. | ||
| خط ۷۰: | خط ۶۸: | ||
شيخ جام، در باب چهاردهم به نصيحت و وصيت برادران دينى مىپردازد و بر اساس حديث نبوى، شفقت، رحمت، نصيحت و مجالست با علماى ربانى را توصيه مىكند. | شيخ جام، در باب چهاردهم به نصيحت و وصيت برادران دينى مىپردازد و بر اساس حديث نبوى، شفقت، رحمت، نصيحت و مجالست با علماى ربانى را توصيه مىكند. | ||
باب پانزدهم، درباره اخلاص است. به نظر وى، اشتباه بعضى از فقها در اين است كه در علم سر، رنج نبردهاند و نمىبرند و به چشم حقارت و | باب پانزدهم، درباره اخلاص است. به نظر وى، اشتباه بعضى از فقها در اين است كه در علم سر، رنج نبردهاند و نمىبرند و به چشم حقارت و سبکی در آن مىنگرند و آن خطايى بزرگ است، زيرا كه اصل همه علوم، علم سر است و آن، هفتاد و چند درجه است. پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «يك ذره از علم باطن، بهتر از بسيار از علم ظاهر است». | ||
باب شانزدهم، دربارهى علم سر بحث مىكند. اركان علم سر و معرفت ده چيز است كه عبارتند از: «توحيد»، «اخلاص»، «توكل»، «يقين»، «تقوا»، «صبر»، «شكر»، «تفويض و تفكر و زهد در حرام»، «قناعت و تسليم» و «رضا به قضاها». هر كس كه داراى اين ده ركن نباشد، از ايمان حظى نبرده و فقط داراى اسم ايمان است. | باب شانزدهم، دربارهى علم سر بحث مىكند. اركان علم سر و معرفت ده چيز است كه عبارتند از: «توحيد»، «اخلاص»، «توكل»، «يقين»، «تقوا»، «صبر»، «شكر»، «تفويض و تفكر و زهد در حرام»، «قناعت و تسليم» و «رضا به قضاها». هر كس كه داراى اين ده ركن نباشد، از ايمان حظى نبرده و فقط داراى اسم ايمان است. | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۶: | ||
موارد اختلاف نسخ، در پاورقىها خاطرنشان شده و فهرستهای «آيههاى شريف قرآنى»، «احاديث»، «لغات»، «تركيبات و تعبيرات»، «اعلام»، «اشعار» و «مآخذ و مستندات» در پايان كتاب ذكر شده و پيش از فهرستها، نوشتهاى با عنوان «توضيحات عرفانى در باب برخى آيات، احاديث، اخبار و اقوال مندرج در متن كنوز الحكمة» گنجانده شده است. | موارد اختلاف نسخ، در پاورقىها خاطرنشان شده و فهرستهای «آيههاى شريف قرآنى»، «احاديث»، «لغات»، «تركيبات و تعبيرات»، «اعلام»، «اشعار» و «مآخذ و مستندات» در پايان كتاب ذكر شده و پيش از فهرستها، نوشتهاى با عنوان «توضيحات عرفانى در باب برخى آيات، احاديث، اخبار و اقوال مندرج در متن كنوز الحكمة» گنجانده شده است. | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||