۵۳٬۳۲۷
ویرایش
الإرتباط بالله و جهاد النفس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' {{جعبه اطلاعات کتاب' به '{{جعبه اطلاعات کتاب') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR05770J1.jpg | | تصویر =NUR05770J1.jpg | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
«الارتباط بالله و جهاد النفس»، اثر [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمدحسینى شيرازى]]، از علماى معاصر است كه درباره اخلاق و جهاد با نفس، به زبان عربى نوشته شده است. | «الارتباط بالله و جهاد النفس»، اثر [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمدحسینى شيرازى]]، از علماى معاصر است كه درباره اخلاق و جهاد با نفس، به زبان عربى نوشته شده است. | ||
| خط ۴۳: | خط ۳۹: | ||
از جمله مباحث اين كتاب، جهاد اكبر، آزادى نفس از اسارت هوا و هوس، سكوت مطلوب و سكوت مبغوض، دعاى ابوحمزه در قنوت، قرآن كريم و قنوت به آن، لذت‌هاى مادى و معنوى، قضيه‌اى از شيخ بلاغى، برخى از اسباب نيروى گاندى، انسان و معرفت، فكر و تفكر، عجائب خلقت الهى، عقل و تعقل و... مى‌باشد. | از جمله مباحث اين كتاب، جهاد اكبر، آزادى نفس از اسارت هوا و هوس، سكوت مطلوب و سكوت مبغوض، دعاى ابوحمزه در قنوت، قرآن كريم و قنوت به آن، لذت‌هاى مادى و معنوى، قضيه‌اى از شيخ بلاغى، برخى از اسباب نيروى گاندى، انسان و معرفت، فكر و تفكر، عجائب خلقت الهى، عقل و تعقل و... مى‌باشد. | ||
درباره متاع دنيا و آخرت آيه‌اى از قرآن آورده كه مى‌فرمايد: ''' | درباره متاع دنيا و آخرت آيه‌اى از قرآن آورده كه مى‌فرمايد: '''«زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنينَ وَ الْقَناطيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ الْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَ الْأَنْعامِ وَ الْحَرْثِ ذلِكَ مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآب»''' (آل‌عمران: 14). | ||
مؤلف براى توضيح آيه مذكور، به ترجمه و لغت‌شناسى كلمه «زين» پرداخته و خاطرنشان مى‌كند كه امورى كه در اين آيه ذكر شده، بذاته قبيح نيستند، بلكه در اصلِ وجودشان طيبند؛ آرى گاهى بر اثر عوارض خارجى، عنوانى خبيث مى‌يابند، اما اين ذاتى آنها نيست. | مؤلف براى توضيح آيه مذكور، به ترجمه و لغت‌شناسى كلمه «زين» پرداخته و خاطرنشان مى‌كند كه امورى كه در اين آيه ذكر شده، بذاته قبيح نيستند، بلكه در اصلِ وجودشان طيبند؛ آرى گاهى بر اثر عوارض خارجى، عنوانى خبيث مى‌يابند، اما اين ذاتى آنها نيست. | ||