نامه‌های افضل کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان =‏نامه‎های افضل کرمانی

[[افضل‌الدین کرمانی، احمد]] (نويسنده)

| زبان =فارسي

| موضوع =افضل الدين کرماني، احمد بن حامد، قرن 6ق.  

| سال نشر =مجلد1: 1383ش ,

| کتابخانۀ دیجیتال نور =34954

}}  

'''نامه‎های افضل کرمانی'''، به کوشش [[صرفي، محمد رضا|محمدرضا صرفی]]، کتابی است به زبان فارسی در یک جلد، درباره‎ی زندگی، آثار، افکار، تاریخ عصر و فلسلفه‎ی سیاسی [[افضل‌الدین کرمانی، احمد|افضل‎الدین احمد بن حامد کرمانی]]. این اثر، با همکاری انتشارات دانشگاه شهید باهنر کرمان و انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان کرمان چاپ شده است.

کتاب، دارای اهدائیه، مقدمه ناشر به قلم علی ملانوری (مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر وقت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان کرمان)، پیشگفتار و محتوای مطالب در شش فصل اصلی است. اکثر منابع کتاب (به‎استثنای چند منبع عربی)، فارسی (اصل یا ترجمه) است. برخی منابع پس از قرآن کریم، عبارتند از: [[لسان العرب]] [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]]، سه کتاب [[افضل‌الدین کرمانی، احمد|افضل کرمانی]]، دیوان خاقانی، لغتن‎مه دهخدا، تاریخ در ترازو و همچنین یادداشت و اندیشه‎های [[زرین‌کوب، عبدالحسین|عبدالحسین زرین‎کوب]]، تاریخ ادبیات در ایران ذبیح‎الله صفا و...<ref>ر.ک: منابع کتاب، ص243-244</ref>.

در اهدائیه کتاب آمده: «تقدیم به روح بلند افضلی‎پور؛ آنکه تمام هستی‎اش را وقف دانایی نمود و جاودانه شد»<ref>ر.ک: اهدائیه کتاب، ص5</ref>.

در مقدمه علی ملانوری، درباره شهر کرمان و اهمیت آن و سهم عمده‎اش در غنای فرهنگی کشور صحبت شده و از افرادی نام برده شده که با گام نهادن در عرصه علم و دانایی و خلق آثار سودمند، نام خود را بر پیشانی تاریخ فرهنگ کشور ثبت کرده‎اند. [[افضل‌الدین کرمانی، احمد|افضل‎الدین ابوحامد کرمانی]]، نیز در زمره همان بزرگان شمرده شده است<ref>ر.ک: اهدائیه کتاب، ص5</ref>.

«[[افضل‌الدین کرمانی، احمد|افضل‎الدین ابوحامد احمد بن حامد کرمانی]]، تاریخ‎نگار و پزشک برجسته کرمانی در قرن ششم و نیمه اول قرن هفتم هجری است... [او] در طی 85 سال حیات خود، شاهد وقایع دردآور و خون‎باری در دیار کرمان بوده است.  

افضل، حاصل مشاهدات خود را در سه کتاب تاریخی... ثبت کرده است... افضل را بیهقی کرمان دانسته‎اند. شیوه‎ی تاریخ‎نگاری وی همان شیوه‎ی تاریخ‎نگاری سنتی ایران‎زمین است. وی هدف خود را از تاریخ‎نگاری در چند نکته خلاصه کرده است که عبارتند از: تحریض بر اخلاق حمیده، عبرت‎انگیزی، شکر انقضای دوران محنت و زنده کردن یاد و خاطره‎ی زمامداران عادل. وی همچنین در لابه‎لای آثارش بر فواید اخلاقی و عملی تاریخ، بررسی اسباب و دلایل اعتلا و انحطاط فرهنگ‎ها، ارائه تصویری کامل از فرمانروایان، وقایع، جنگ‎ها، حوادث طبیعی و کاخ‎ها، بیان آداب و رسوم اجتماعی، ترسیم فلسفه‎ی سیاسی خویش در ضمن بیان حکایات تاریخی و ارائه‎ی نمونه‎ای از نثر زیبا تأکید کرده است.

آثار افضل نموداری فشرده از تاریخ دردآور ایران در اعصار کهن است. بااین‎همه وی چندان که باید و شاید در میان تاریخ‎نگاران و ادیبان شناخته‎شده نیست. همین امر سبب شد که کتاب حاضر درباره‎ی زندگی، آثار، افکار، تاریخ عصر و فلسلفه‎ی سیاسی وی نوشته شود، تا زمینه‎های شناخت وی را برای کسانی که با آثار و زندگی این دبیر تاریخ‎نگار آشنایی کمتری دارند، فراهم نماید»<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص11</ref>.

محتوای مطالب کتاب، در شش بخش اصلی ارائه شده است؛ در بخش اول سال‎شمار وقایع عصر افضل بیان شده است. نویسنده در این بخش، اهم رویدادها از سال 530، یعنی تولد [[افضل‌الدین کرمانی، احمد|افضل‎الدین کرمانی]] تا سال 619، یعنی ورود براق به کرمان و پایه‎گذاری سلسله قراختیاییان کرمان را که سال احتمالی درگذشت اوست، ذکر کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-23</ref>.

سپس در بخش دوم، یعنی صفحات 25 تا 31 کتاب، به بیان زندگی او پرداخته است؛ «از جزییات زندگی وی، به‎خصوص از دوران جوانی‎اش، اطلاع چندانی در دست نیست. آنچه مسلم است آن است که وی از ندیمان و منشیان ملوک و امرای کرمان در دوره‎ی سلجوقیان و غزها بوده است و سه ا ثر ارزشمند به نام‎های «عقد العلی للموقف الأعلی»، «المضاف إلی بدائع الأزمان في وقائع كرمان» و رساله‎ای کوتاه به نام «صلاح الصحاح» از خود به‎جای گذاشته است»<ref>همان، ص25</ref>.

در بخش سوم، روش و هدف تاریخ‎نگاری افضل، ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص33-38</ref>. او در صفحه 165 عقد العلی می‎نویسد: «پیش از من بنده، صاحب کلیله و دمنه و صاحب سندبادنامه آن رموز و حکایات را کسوت عبارت پوشیده‎اند و در حله‎ی براعت عرض داده‎اند. ناقدان که عقل ممیز و فاضلان که طبع مبرز دارند، اگر انصاف دهند، سمین سخن از غَثّ و جدید فضل از رثّ جدا کنند». همچنین در صفحه 52 بدائع الأزمان، می‎خوانیم: «غرض ما از این جمع، ذکر انقلاب دول و تبدیل ملوک است بر وجه کلی؛ اگر به ذکر جزویات وقایع و حوادث و انواع محن و فتن که در این مدت در کرمان افتاد، از عزل و تولیت وزرا و قبض و اطلاع امرا و آمدوشد غلامان و شکل‎های بدیع و کارهای قطیع و قتل‎های زریع و غارات شنیع اشتغال رود، این سواد، ده مجلد شود و این صورت بر وجه نمودار ایراد افتاد»<ref>همان، ص38</ref>.

در بخش چهارم، نظام سیاسی پیشنهادی و اندیشه‎های سیاسی افضل بررسی می‎گردد؛ «نظام سیاسی مورد نظر افضل یک نظام نظری و آرمانی است که فقط می‎توان آن را در لابه‎لای آثار خردمندان یافت. شهریاران شهر افضل به‎هیچ‎نحو آراسته به این صفات نبوده‎اند و هیچ‎گونه تضمین مادی یا معنوی‎ای برای اجرای نظریه‎های آن روزگار قابل تصور نبوده است»<ref>همان، ص44</ref>. افضل در این بخش بر وجود 14 صفت در حاکم و اخلاقیاتی که حاکم باید از آنها پرهیز کند، تأکید می‎کند. او همچنین به 8 مورد از وظایف شهریاران نیز در این بخش اشاره می‎نماید: رفتار بر پایه عدالت و پرهیز از ستم، حسن سیاست، دیدار و همنشینی با عالمان و پرهیزکاران، اعراض از دنیا، عفت گفتار، مهربانی و مردم‎داری و نیکوکاری، حفظ وقار پادشاهی و آگاهی از اخبار ولایت و حال مردم<ref>ر.ک: همان، ص39-62</ref>.

بازتاب فرهنگ عامه در آثار [[افضل‌الدین کرمانی، احمد|افضل کرمانی]]، بخش پنجم محتوای مطالب کتاب را تشکیل می‎دهد. در این بخش به مباحثی چون: باورهای خرافی در آثار افضل، آداب و رسوم مردم و قوانین و آداب و رسوم حکومتی پرداخته می‎شود<ref>ر.ک: همان، ص63-78</ref>.

در بخش ششم، بازنویسی آثار افضل در سه فصل مطرح می‎گردد؛ ابتدا بازنویسی عقد العلی ذکر می‎شود. سپس بدائع الأزمان في وقائع كرمان و پس از آن المضاف إلی بدائع الأزمان في وقائع كرمان. او کتاب سوم (المضاف إلی...) را در تکمیل مطالب کتاب دوم (بدائع الأزمان...) نگاشت. «آثار ا[[افضل‌الدین کرمانی، احمد|فضل کرمانی]] به نثر منشیانه و فنی نوشته شده است. گرایش به دشوارنویسی، بهره‎گیری از آرایش‎های گوناگون لفظی نظیر انواع سجع، جناس، ترصیع، تضمین و بهره‎گیری از مترادفات در کنار بهره‎گیری از صنایع معنوی نظیر کنایه، استعاره، مجاز، و صورت‎های گوناگون تشبیه سبب شده که دریافت معنا و درک پیام آثار او، امروزه برای خوانندگانی که با ادبیات آشنایی کامل ندارند، دشوار شود... در حقیقت تاریخ‎نگاری و گزارش وقایع، هدف دوم این تاریخ‎نگار کرمانی بوده است. وی آن‎گونه که خود بیان کرده، قصد داشته تا کتابی بنویسد که راهنمای اخلاقی و سیاسی زمامداران باشد و از نظر آرایش‎های ادبی با کلیله ودمنه و سندبادنامه و سایر آثار مصنوع نثر فارسی برابری کند»<ref>همان، ص79</ref>.

فهرست مطالب در ابتدا و منابع و مآخذ در انتهای اثر ذکر شده است. کتاب «نامه افضل» به‎مناسبت کنگره بزرگداشت [[افضل‌الدین کرمانی، احمد|افضل‎الدین ابوحامد کرمانی]] از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان کرمان چاپ شده است. ناشر در مقدمه‎اش از تلاش‎های دکتر [[صرفي، محمد رضا|صرفی]] در راستای چاپ این اثر تشکر کرده است<ref>ر.ک: اهدائیه کتاب، ص10</ref>.

در صفحه 12 پیشگفتار کتاب، از برخی افراد که در راستای جمع و نشر این کتاب، یاری‎گر بوده‎اند، تشکر شده است. پس از ذکر منابع و مآخذ، لیستی از کتاب‎های منتشرشده در مرکز چاپ و نشر دانشگاه شهید باهنر کرمان آمده است<ref>ر.ک: همان، ص245-246</ref>.

<references />

== وابسته‌ها ==