۱۰۲٬۱۰۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = }} ' به '| پس از = | پیش از = }}') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتابشناسی' به '. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') |
||
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR00096J1.jpg | | تصویر =NUR00096J1.jpg | ||
| عنوان =جامع الخلاف و الوفاق بین | | عنوان =جامع الخلاف و الوفاق بین الإمامية و بین أئمة الحجاز و العراق | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[قمی، علی بن محمد]] ( | [[قمی، علی بن محمد]] (نویسنده) | ||
[[حسنی بیرجندی، حسین]] (محقق) | [[حسنی بیرجندی، حسین]] (محقق) | ||
خط ۱۷: | خط ۱۶: | ||
| سال نشر = 1379 ش | | سال نشر = 1379 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00096AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =964-91247-4-8 | | شابک =964-91247-4-8 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =00096 | |||
| کتابخوان همراه نور =00096 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}}'''جامع الخلاف و الوفاق بین | }} | ||
'''جامع الخلاف و الوفاق بین الإمامية و بین أئمة الحجاز و العراق''' تألیف شيخ على بن محمد بن محمد قمى سبزوارى از علماى قرن هفتم است. | |||
اين كتاب شرح قسمت سوّم كتاب غنية النزوع ابن زهرۀ حلبى (م 580 ق) است و علاوه بر موارد اختلاف بين مذاهب اسلامى در بردارندۀ موارد اتفاق فقهى بين مذاهب اسلامى بخصوص مذاهب اماميه، حنفيّه و شافعيّه نيز هست. | اين كتاب شرح قسمت سوّم كتاب غنية النزوع ابن زهرۀ حلبى (م 580 ق) است و علاوه بر موارد اختلاف بين مذاهب اسلامى در بردارندۀ موارد اتفاق فقهى بين مذاهب اسلامى بخصوص مذاهب اماميه، حنفيّه و شافعيّه نيز هست. | ||
خط ۳۲: | خط ۳۴: | ||
از صدر اسلام در كنار | از صدر اسلام در كنار سبک هاى مختلف فقهى مثل فقه استدلالى، فقه رسالهاى، آيات الأحكام و غير آن، فقهى كه به اختلاف بين مذاهب اسلامى نظر داشته و به اصطلاح فقه استدلالى خلافى يا فقه مقارنهاى گفته مىشد، پديد آمد. | ||
اين | اين سبک در فقه اماميّه با نگارش [[الانتصار]] و الناصريات [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (م 413 ق) آغاز و با كتابهاى الخلاف [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ق) و غنية النزوع سيد حمزة بن على حسینى (م 580 ق) معروف به [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]]، و منتهى المطلب [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] (م 676 ق) ادامه يافت. | ||
در اين | در اين سبک از نگارش بيشتر به مباحث مورد اختلاف مذاهب اسلامى پرداخته شده و موارد مورد اتفاق آنها كمتر مورد توجه واقع شده است. | ||
مؤلف كتاب كه مدتها به دنبال كتابى بوده است كه مباحث مورد اتفاق و مورد اختلاف را باهم ذكر كرده باشد پس از پيدا نكردن آن با استفاده از مطالعات و تحقيقات خود در سن هفتاد سالگى به تدوين و تنظيم آنان پرداخته، كه حاصل آن كتاب موجود مىباشد. | مؤلف كتاب كه مدتها به دنبال كتابى بوده است كه مباحث مورد اتفاق و مورد اختلاف را باهم ذكر كرده باشد پس از پيدا نكردن آن با استفاده از مطالعات و تحقيقات خود در سن هفتاد سالگى به تدوين و تنظيم آنان پرداخته، كه حاصل آن كتاب موجود مىباشد. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۹: | ||
اين نسخه مربوط به سال 700ق است كه دو سال پس از تأليف آن با نسخۀ اصل مقابله شده و به مصنف عرضه شده است و به خط حسن بن محمد بن عبدالعزيز ايامى است. | اين نسخه مربوط به سال 700ق است كه دو سال پس از تأليف آن با نسخۀ اصل مقابله شده و به مصنف عرضه شده است و به خط حسن بن محمد بن عبدالعزيز ايامى است. | ||
صفحۀ اول آن و قسمتى از مقدمۀ مصنف موجود نيست. تحقيق و تصحيح اين كتاب توسط | صفحۀ اول آن و قسمتى از مقدمۀ مصنف موجود نيست. تحقيق و تصحيح اين كتاب توسط حسین حسنى بيرجندى در سال 1379ق انجام شده است. | ||
==تاريخ تأليف== | ==تاريخ تأليف== | ||
اين كتاب در ماه | اين كتاب در ماه مبارک رجب المرجب 689ق در شهر مشهد پايان يافته است. | ||
==تاريخ انتشار== | ==تاريخ انتشار== | ||
خط ۷۲: | خط ۷۴: | ||
سبک نگارش آن برگرفته از روش [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] در كتاب الغنية است و بسيارى از عبارتهاى غنية النزوع همراه با توضيح و اضافاتى از سائر كتابها و خصوصا كتاب الخلاف [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در آن مطرح شده است. | |||
سبک صاحب الغنية در استناد مكرر به آيات قرآن كريم و اجماع، قابل مشاهده است كه اين كتاب را از ساير متون فقهى متمايز ساخته است. | |||
وى سعى نموده از طريق آيات قرآن كريم و استناد به گفتار و رفتار پيامبر اسلام و اجماع به اثبات مطالب خود بپردازد و از كتب تفسير، لغت و خصوصا اجماع مذكور در كتب فقهى در اين زمينه استفاده نمايد. | وى سعى نموده از طريق آيات قرآن كريم و استناد به گفتار و رفتار پيامبر اسلام و اجماع به اثبات مطالب خود بپردازد و از كتب تفسير، لغت و خصوصا اجماع مذكور در كتب فقهى در اين زمينه استفاده نمايد. | ||
خط ۸۳: | خط ۸۵: | ||
همچنان كه گذشت از مهمترين ويژگىهاى كتاب توجه به موارد مورد اتفاق مذاهب اسلامى است كه در كنار اختلافات آنان بيان شده است. مؤلف علاوه بر ذكر اقوال و نظريات به استدلال آنها نيز توجه داشته و آنها را ذكر نموده است. | همچنان كه گذشت از مهمترين ويژگىهاى كتاب توجه به موارد مورد اتفاق مذاهب اسلامى است كه در كنار اختلافات آنان بيان شده است. مؤلف علاوه بر ذكر اقوال و نظريات به استدلال آنها نيز توجه داشته و آنها را ذكر نموده است. | ||
از ديگر ويژگىهاى كتاب عدم ذكر منابع و مآخذ اهل سنت و اهل تشيع است در اين كتاب فقهاى مذاهب شافعى يا حنفى صرفا با عناوين شافعيّه و حنفيّه ذكر شده و از ذكر نام آنان خوددارى شده است و در موارد نادرى مثل المحاملى از فقهاى شافعى، يا الاقطع از مذهب حنفى و نيز بعضى از تابعين مثل [[ | از ديگر ويژگىهاى كتاب عدم ذكر منابع و مآخذ اهل سنت و اهل تشيع است در اين كتاب فقهاى مذاهب شافعى يا حنفى صرفا با عناوين شافعيّه و حنفيّه ذكر شده و از ذكر نام آنان خوددارى شده است و در موارد نادرى مثل المحاملى از فقهاى شافعى، يا الاقطع از مذهب حنفى و نيز بعضى از تابعين مثل [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، عكرمه نام آنان ذكر شده است. | ||
در مورد فقهاى اماميّه نيز | در مورد فقهاى اماميّه نيز غالباً نظريات آنان به صورت اجماع ذكر شده است و فقط از [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] يا [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] يا [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] نامى ذكر شده است. | ||
از ديگر ويژگىهاى كتاب بيان حدود 60 منبع و مأخذ فقهى اهل تسنن و اهل تشيع است كه فهرست آنان در پايان كتاب ذكر شده است و بر ارزش و اعتبار علمى آن افزوده و به | از ديگر ويژگىهاى كتاب بيان حدود 60 منبع و مأخذ فقهى اهل تسنن و اهل تشيع است كه فهرست آنان در پايان كتاب ذكر شده است و بر ارزش و اعتبار علمى آن افزوده و به محققین در پيدا كردن منابع آن يارى مىرساند. | ||
==نظريات جديد== | ==نظريات جديد== | ||
خط ۱۰۳: | خط ۱۰۵: | ||
به عنوان نمونه در صفحۀ 399 آمده است: و لا حجة أيضا في قضاء معاذ بذلك و لا في كونه على عهد رسولالله ما لم يثبت علمه(ع) به و إقراره عليه. | به عنوان نمونه در صفحۀ 399 آمده است: و لا حجة أيضا في قضاء معاذ بذلك و لا في كونه على عهد رسولالله ما لم يثبت علمه(ع) به و إقراره عليه. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |