۸۵
ویرایش
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
پس از وفات سید مرتضی در سال 336ق، رهبری شیعیان به شیخ طوسی رسید. | پس از وفات سید مرتضی در سال 336ق، رهبری شیعیان به شیخ طوسی رسید. | ||
او تا سال 448ق در بغداد این وظیفه را برعهده داشت و در طول این دوازده سال، فعالیتهای علمی فراوانی را در بغداد انجام داد. خلیفه عبّاسی القائمبأمراللَّه (422-467ق) کرسی تدریس کلام را به وی اعطا کرد. این کرسی تدریس، تنها به عدّه کمی از بزرگان علما و رئیس علمای هر عصر داده میشد. این تقدیر خلیفه از شیخ طوسی، حسادت عدّهای را برانگیخت و در نزد خلیفه به سعایت از وی پرداختند و او را متّهم کردند که در کتاب | او تا سال 448ق در بغداد این وظیفه را برعهده داشت و در طول این دوازده سال، فعالیتهای علمی فراوانی را در بغداد انجام داد. خلیفه عبّاسی القائمبأمراللَّه (422-467ق) کرسی تدریس کلام را به وی اعطا کرد. این کرسی تدریس، تنها به عدّه کمی از بزرگان علما و رئیس علمای هر عصر داده میشد. این تقدیر خلیفه از شیخ طوسی، حسادت عدّهای را برانگیخت و در نزد خلیفه به سعایت از وی پرداختند و او را متّهم کردند که در کتاب «[[مصباح المتهجد|مصباح المتهجّد]]» در دعای روز عاشورا، به صحابه بهگونهای نامناسب حمله نموده است. | ||
این نکته باعث شد که خلیفه شیخ طوسی را بههمراه کتاب مصباحش فرابخواند. شیخ طوسی در حضور خلیفه این اتّهام را نفی کرد؛ لیکن خلیفه این عبارت از دعا را به وی نشان داد که: «اللَّهُمَّ خُصَّ أَنْتَ أَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّی وَ ابْدَأْ بِهِ أَوَّلًا ثُمَّ الثَّانِی ثُمَ الثَّالِثَ ثُمَّ الرَّابِعَ وَ الْعَنْ یزیدَ خامِساً». | این نکته باعث شد که خلیفه شیخ طوسی را بههمراه کتاب مصباحش فرابخواند. شیخ طوسی در حضور خلیفه این اتّهام را نفی کرد؛ لیکن خلیفه این عبارت از دعا را به وی نشان داد که: «اللَّهُمَّ خُصَّ أَنْتَ أَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّی وَ ابْدَأْ بِهِ أَوَّلًا ثُمَّ الثَّانِی ثُمَ الثَّالِثَ ثُمَّ الرَّابِعَ وَ الْعَنْ یزیدَ خامِساً». |
ویرایش