والاترین بندگان (شرح و تفسیر آیات عباد الرحمن): تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}  

# بحث گسترده‎تر و شامل مطالب تازه‎ای است که در کتب مذکور نیامده است.

# نیازهاى عصر و زمان ما در آن لحاظ و در قالب جدیدى ریخته شده است<ref>ر.ک: تذکر محقق، ص3</ref>.

ما در این مقاله سعی داریم به چند مورد از این صفات اخلاقی بپردازیم:

الف)- ‎تواضع و فروتنی:

در آیات مورد اشاره، اولین صفت از صفات شایسته عباد الرحمن و بندگان خاص خداوند، تواضع و فروتنى شمرده ‎شده است. خداوند متعال در اولین توصیف، خلق‎وخوی زشت تکبر و خودبرتربینی را از این دسته از بندگان خاص خود نفى کرده است: '''وَ عِبٰادُ اَلرَّحْمٰنِ اَلَّذِينَ يمْشُونَ عَلَى اَلْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذٰا خٰاطَبَهُمُ اَلْجٰاهِلُونَ قٰالُوا سَلاٰماً''' (بندگان (خاص خداوندِ) رحمان کسانى هستند که با آرامش و بی‎تکبر بر زمین راه می‎روند)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص55</ref>.

ب)- ‎احترام به خون انسان‎ها:

هفتمین ویژگى و صفت زیباى عباد الرحمن، احترام و ارزش نهادن به خون انسان‎هاست؛ آن‎ها خون هیچ انسان بی‎گناهى را نمی‎ریزند و دامان خویش را آلوده به این گناه نمی‎کنند: «'''وَ لاَ يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ''' (فرقان: 68).

همان ‎گونه که ملاحظه می‎فرمایید فرشتگان به‎خاطر صبر و استقامت و بردبارى بهشتیان به آن‎ها سلام و درود می‎فرستند و رمز بهشتى شدن آن‎ها را صبر معرفى می‎کنند. در روایات اسلامى نیز صبر از ابعاد مختلف مورد بحث و بررسى قرار گرفته و جملات بلند و زیبایى پیرامون آن از معصومین(ع) به ما رسیده است:

صبر نسبت به جسم ایمان، موقعیت سر را دارد که بدون آن ادامه حیات ایمان امکان‎پذیر نیست، اما ادامه حیات ایمان با فقدان سایر اعمال و صفات اخلاقى، هرچند به‎طور ناقص، ممکن است<ref>ر.ک: همان، ص252-253</ref>.

==پانویس ==

==منابع مقاله==