۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بنبهرامشاه' به 'بن بهرامشاه') |
جز (جایگزینی متن - 'بنطغرل' به 'بن طغرل') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
گفتار دوازدهم به ماجراى پادشاهى محمدشاه بن بهرامشاه، يازدهمين شاه قاوردى، پيوستن اتابك محمد به او، جنگ و گريز آنان و توصيف بَم و به آب بسته شدن اين شهر و غارت جيرفت و آمدن ملك ارسلان بدانجا و رفتنش به سيرجان و نبرد وى با تورانشاه و كشته شدن ملك ارسلان میپردازد و با قصيدهاى بلند در سوگ او به سرانجام ميرسد. | گفتار دوازدهم به ماجراى پادشاهى محمدشاه بن بهرامشاه، يازدهمين شاه قاوردى، پيوستن اتابك محمد به او، جنگ و گريز آنان و توصيف بَم و به آب بسته شدن اين شهر و غارت جيرفت و آمدن ملك ارسلان بدانجا و رفتنش به سيرجان و نبرد وى با تورانشاه و كشته شدن ملك ارسلان میپردازد و با قصيدهاى بلند در سوگ او به سرانجام ميرسد. | ||
گزارش درباره پادشاهى تورانشاه | گزارش درباره پادشاهى تورانشاه بن طغرل، دوازدهمين شاه قاوردى و رفتن او به بردسير و ديگر روىدادهاى خرد و كلان دوران وى، در گفتار سيزدهم اين كتاب جاى گرفته است. | ||
گفتار چهاردهم كه خود چند گفتار دارد، از آمدن لشكريان غُز <ref>منابع بيزانسى تركان غز را UZ و منابع روسى آنان را Tork نوشتهاند كه از اولى، نام «آغوز» و از دومى نام «ترك» پديد آمده است. ر.ک: «آغوزها»، وحيد، دوره دهم، شماره دهم، ص 1134. نويسنده برهان قاطع در اینباره مينويسد: «غز» صنفى از تركان غارتگر بودهاند كه در زمان سلطان سنجر قوت گرفتند و خراسان را به تصرف درآوردند و او را گرفتند و در قفس كردند». به نقل از علياكبر دهخدا، لغتنامه، مدخل «غُز»</ref> به کرمان و زد و خوردها و مهاجرتهاى آنان و ماجراى آمدن قحطى به کرمان در آن روزگار و كشته شدن ملك تورانشاه بر دست ظافر محمد اميرك و پادشاهى محمدشاه بن بهرامشاه گزارش ميدهد. اين بخش با گفتارى درباره روند حاكم شدن مباركشاه و فرجام كار او پايان مييابد. نسبنامه (شجرهنامه) سلجوقيان کرمان نيز در همين فصل جاى گرفته و پس از آن فصل دوم با عنوان «حكومت غز در کرمان» آغاز شده است. | گفتار چهاردهم كه خود چند گفتار دارد، از آمدن لشكريان غُز <ref>منابع بيزانسى تركان غز را UZ و منابع روسى آنان را Tork نوشتهاند كه از اولى، نام «آغوز» و از دومى نام «ترك» پديد آمده است. ر.ک: «آغوزها»، وحيد، دوره دهم، شماره دهم، ص 1134. نويسنده برهان قاطع در اینباره مينويسد: «غز» صنفى از تركان غارتگر بودهاند كه در زمان سلطان سنجر قوت گرفتند و خراسان را به تصرف درآوردند و او را گرفتند و در قفس كردند». به نقل از علياكبر دهخدا، لغتنامه، مدخل «غُز»</ref> به کرمان و زد و خوردها و مهاجرتهاى آنان و ماجراى آمدن قحطى به کرمان در آن روزگار و كشته شدن ملك تورانشاه بر دست ظافر محمد اميرك و پادشاهى محمدشاه بن بهرامشاه گزارش ميدهد. اين بخش با گفتارى درباره روند حاكم شدن مباركشاه و فرجام كار او پايان مييابد. نسبنامه (شجرهنامه) سلجوقيان کرمان نيز در همين فصل جاى گرفته و پس از آن فصل دوم با عنوان «حكومت غز در کرمان» آغاز شده است. |
ویرایش