پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[حلی، حسین|آیت‌الله حسین حلی]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[بروجردی، حسین|آیت‌الله حاج­ آقا حسین طباطبایی بروجردی]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR00037.jpg|بندانگشتی|حلی، حسین|آیت‌الله حسین حلی|175px]]
[[پرونده:NUR00363.jpg|بندانگشتی|بروجردی، حسین|175px]]


'''آیت‌الله حسین حلی''' (1270-1353 ش)، فقیه، اصولی، از شاگردان [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]] و استاد بزرگانی مانند [[سیستانی، علی|آیت‌الله سید علی سیستانی]]، [[حکیم، محمدتقی|سيد محمدتقى حكيم]]؛ [[معرفت، محمد هادی|شيخ محمدهادى معرفت]].
'''آیت­‌الله حاج­ آقا حسین طباطبایی بروجردی''' (1254-1340شاز مراجع بزرگ تقلید در قرن چهاردهم، فقیه، اصولی، رجالی، استاد برجسته [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]


او  در سال ۱۲۷۰ شمسی در نجف به دنیا آمد.  وی اهل عیفار (منطقه‌ای در عراق، در نزدیکی حله) و از طایفه طفیل بود. پدرش، علی بن حسین حلی (متوفی ۱۳۴۴ ق) عالمی پرهیزکار بود که در جوانی حله را ترک کرده، در نجف سکونت گزید.
او فرزند سيد على، در آخرين روزهاى ماه صفر 1292ق، در خاندان طباطبايى، در بروجرد، ديده به جهان گشود.


وى بعد از گذراندن مقدمات و سطح، مدت مديدى در درس ميرزا [[نائینی، محمدحسین|محمدحسین نائينى]] حاضر شد و به رغم شايستگى زعامت دينى، وقت خود را به تدريس و تربيت علما اختصاص داد و در اين كار بسيار موفق بود.
پدر ايشان، عالمى جليل القدر، مرجع حوائج مردم و عارف به نسب بيت شريف خويش بود. مادرش نيز سيده آغابيگم، دختر سيد محمدعلى طباطبائى است كه بانويى متدينه، عالمه و پاكدامن بود.


ايشان با داشتن همه شرايط لازم براى مرجعيت و نشر رساله و حتى با اصرار فضلاء و اساتيد حوزه‌هاى علميه حاضر به نشر رساله خود نشدند و تا آخر عمر از پذيرش آن شانه خالى كردند.
نسب ایشان، با سی واسطه به حضرت امام حسن مجتبی و امام حسین علیهماالسلام می‌رسد.


سرانجام حيات پربركت شيخ حسين حلی رحمه‌الله در چهارم شوال ١٣٩۴ق به پايان رسید و پيكر شريفش در صحن حرم [[امام على(ع)|اميرمؤمنان عليه‌السلام]] در مقبرۀ استادش [[نائینی، محمدحسین|شيخ محمدحسين نائينى]] در حجرۀ ششم به خاک سپرده شد.
ايشان اجازه اجتهاد از آقايان [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] و [[دهکری، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم دهكردى]] داشته است.


<div class="mw-ui-button">[[حلی، حسین|'''ادامه''']]</div>
ايشان، شاگردان بسيارى را تربيت نمود كه هر كدام از آنها منشأ خير و بركات فراوان بوده و برخى از آنان، از مراجع طراز اول و برجسته جهان تشيع شدند؛ همانند حضرات آيات: [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]](ره)، [[سیستانی، علی|سيستانى]]، [[صافی گلپایگانی، علی|صافى گلپايگانى]]، [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|مكارم شيرازى]]، [[شبیری زنجانی، موسی|شبيرى زنجانى]]
 
سرانجام اين مرجع بزرگ و عالم جليل‌القدر جهان تشيع، پس از عمرى پربركت، در سيزدهم شوال 1380ق برابر با دهم فروردين 1340ش، ديده از جهان فانى فروبسته، روحش به ملكوت اعلى پيوست و در شهر قم، در مسجد اعظم قم، که خود بنیاد نهاده بود، به خاک سپرده شد.
 
<div class="mw-ui-button">[[بروجردی، حسین|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش