۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''اَعْلَم شَنْتَمَرى، ابوالحجاج يوسف بن سليمان بن عيسى''' (410 - ذىقعده 476ق / 1019 - مارس 1084م)، اديب، نحوى، لغتشناس و نويسنده مالكىمذهب عصر ملوك الطوايف در اندلس مىباشد. | '''اَعْلَم شَنْتَمَرى، ابوالحجاج يوسف بن سليمان بن عيسى''' (410 - ذىقعده 476ق / 1019 - مارس 1084م)، اديب، نحوى، لغتشناس و نويسنده مالكىمذهب عصر ملوك الطوايف در اندلس مىباشد. | ||
وى در شنتمريه ديده به جهان گشود و همان جا پرورش يافت و به سبب شكافى كه در لب داشت، به «اعلم» شهرت يافت | == تولد == | ||
وى در شنتمريه ديده به جهان گشود و همان جا پرورش يافت و به سبب شكافى كه در لب داشت، به «اعلم» شهرت يافت. | |||
== اساتید == | |||
او در 433ق / 1042م، براى تكميل دانش خود به قرطبه رفت. پس از چندى به يُمن استادانى چون ابراهيم افليلى، در شعر و ادب و نحو چيرهدست شد. چون در نحو و ادب به كمال رسيد، به سنت اهل اندلس لقب «استاد» يافت و آنگاه دانشمندان و اديبان معروفى مانند ابن عمار (شاعر و وزير نامدار)، ابن عبدون و ابن طراوه نحوى، از دانش او بهره بردند. | |||
== شاگردان == | |||
در ميان اين شاگردان، ابومحمد عبدالجليل ابن وهبون، مقامى خاص دارد، چرا كه پيوسته در سفر و حضر در ملازمت استاد خويش بهسرمىبرد و با حربهى شعر به مقابله رقيبان سرسخت او مىشتافت. وى پس از وفات اعلم، مرثيهاى شيوا در سوگ او سرود. | در ميان اين شاگردان، ابومحمد عبدالجليل ابن وهبون، مقامى خاص دارد، چرا كه پيوسته در سفر و حضر در ملازمت استاد خويش بهسرمىبرد و با حربهى شعر به مقابله رقيبان سرسخت او مىشتافت. وى پس از وفات اعلم، مرثيهاى شيوا در سوگ او سرود. | ||
خط ۴۶: | خط ۵۱: | ||
اعلم پس از وفات معتضد، به دربار معتمد بن عباد پيوست و از حمايت وى برخوردار شد و تعليم و تربيت فرزند او را نيز بر عهده گرفت. | اعلم پس از وفات معتضد، به دربار معتمد بن عباد پيوست و از حمايت وى برخوردار شد و تعليم و تربيت فرزند او را نيز بر عهده گرفت. | ||
== مهارت == | |||
بهتدريج آوازهى اعلم در آفاق پيچيد؛ بهگونهاى كه انبوه دانشپژوهان از دور و نزديك نزد وى مىشتافتند و از دانش او در نحو، لغت و شعر كه بسيار از حفظ داشت، بهره مىبردند. كمكم، اعلم در زمره استادان بزرگ اشبيليه درآمد و در نحو، حجت گرديد؛ چندان كه در اندلس به اعلم نحوى ملقب شد. بااينهمه، اعلم در تأليفات خود چندان ابداع و ابتكارى نداشت و مانند بسيارى از نحوشناسان سدهى 5ق، به بعد به شرح و تفصيل آثار گذشتگان مىپرداخت. | بهتدريج آوازهى اعلم در آفاق پيچيد؛ بهگونهاى كه انبوه دانشپژوهان از دور و نزديك نزد وى مىشتافتند و از دانش او در نحو، لغت و شعر كه بسيار از حفظ داشت، بهره مىبردند. كمكم، اعلم در زمره استادان بزرگ اشبيليه درآمد و در نحو، حجت گرديد؛ چندان كه در اندلس به اعلم نحوى ملقب شد. بااينهمه، اعلم در تأليفات خود چندان ابداع و ابتكارى نداشت و مانند بسيارى از نحوشناسان سدهى 5ق، به بعد به شرح و تفصيل آثار گذشتگان مىپرداخت. | ||
خط ۵۲: | خط ۵۸: | ||
اعلم شنتمرى با بيشتر مشاهير علم و ادب زمانه خود دوستى و مجالست داشت. ابوعبدالله محمد بن شريح، صميمىترين يار او به شمار مىرفت؛ بهگونهاى كه اعلم پس از وفات او بيش از يك ماه زنده نماند. | اعلم شنتمرى با بيشتر مشاهير علم و ادب زمانه خود دوستى و مجالست داشت. ابوعبدالله محمد بن شريح، صميمىترين يار او به شمار مىرفت؛ بهگونهاى كه اعلم پس از وفات او بيش از يك ماه زنده نماند. | ||
اعلم شنتمرى شعر نيز مىسرود، اما اشعار وى بيشتر جنبه تعليمى داشت و از اشعار غير تعليمى، چند بيت در مدح معتمد بن عباد موجود است. او در اواخر عمر، نابينا شد و سرانجام در 66 سالگى، در اشبيليه درگذشت. | اعلم شنتمرى شعر نيز مىسرود، اما اشعار وى بيشتر جنبه تعليمى داشت و از اشعار غير تعليمى، چند بيت در مدح معتمد بن عباد موجود است. | ||
== وفات == | |||
او در اواخر عمر، نابينا شد و سرانجام در 66 سالگى، در اشبيليه درگذشت. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
#تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الادب في علم مجازات العرب (اعلم شنتمرى در اين کتاب كه به درخواست معتضد بالله گرد آورد، به شرح شواهد «الکتاب» [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] پرداخت)؛ | #تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الادب في علم مجازات العرب (اعلم شنتمرى در اين کتاب كه به درخواست معتضد بالله گرد آورد، به شرح شواهد «الکتاب» [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] پرداخت)؛ | ||
#شرح اشعار الشعراء الستة الجاهليين؛ | #شرح اشعار الشعراء الستة الجاهليين؛ |
ویرایش