۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(لینک درون متنی) |
|||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
فصل سوم در مناقشات اين حكم است و در آن هشت نكته مطرح شده است: | فصل سوم در مناقشات اين حكم است و در آن هشت نكته مطرح شده است: | ||
#شايد قائلين به جواز متعه، اطلاعى از نسخ اين حكم نداشتهاند. البته اين، حرف سخيفى است و در چندين بخش بدان جواب داده شده است. | |||
#نهى از متعه، يك حكم حكومتى از سوى عمر بوده و هيچ سابقهاى از سوى پيامبر(ص) نداشته است. | |||
#:پنج شاهد براى اين مطلب ذكر شده كه عبارتند از: تأكيد ابن عمر بر وقوع منع در زمان پدرش، تأكيد جابر بن عبدالله انصارى بر نبودن نهى از متعه در زمان پيامبر(ص)، گفتوگوى عمران بن سواده با عمر در مورد اين حكم و تأكيد بر تحريمش از سوى عمر، تأكيد [[امام على(ع)]] بر اينكه عمر اقدام به تحريم اين حلال كرد و چه آثار سويى در پى داشت، تصريح مؤلفين و اعلام به اين نكته تاريخى و قطعى. | |||
#عمر، ادعا نكرد كه حكم مزبور نسخ شده است، بلكه گفت: من آن را حرام مىكنم. | |||
پنج شاهد براى اين مطلب ذكر شده كه عبارتند از: تأكيد ابن عمر بر وقوع منع در زمان پدرش، تأكيد جابر بن عبدالله انصارى بر نبودن نهى از متعه در زمان پيامبر(ص)، گفتوگوى عمران بن سواده با عمر در مورد اين حكم و تأكيد بر تحريمش از سوى عمر، تأكيد [[امام على(ع)]] بر اينكه عمر اقدام به تحريم اين حلال كرد و چه آثار سويى در پى داشت، تصريح مؤلفين و اعلام به اين نكته تاريخى و قطعى. | #ما افراد بسيارى از فقهاى مذاهب و مفسرين داريم كه قائل به جواز متعه مىباشند و هيچگاه به حرمتش فتوا ندادهاند. | ||
#هيچگاه، اجماعى بر حرمت متعه حاصل نشده است. | |||
#در احاديث تحريم، اضطراب وجود دارد؛ بعضى مىگويند: در سال فتح مكه پيامبر(ص)، آن را تحريم نمود، بعضى مىگويند: در سال فتح خيبر، بعضى مىگويند: در سال حجةالوداع و... | |||
#احاديثى معارض با آنچه از [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] و ساير صحابه نقل شد، وارد شدهاند، ولى يا سندا ضعيفند يا متن تحريف شدهاى دارند. | |||
#كتابهاى زيادى پيرامون جواز متعه توسط قدما و متأخرين تأليف شده كه در كتاب، به اسم چهل و چهارتا از آنها اشاره شده است. | |||
=== نماز تراويح === | === نماز تراويح === | ||
خط ۱۳۹: | خط ۱۳۱: | ||
مؤلف، درباره منشأ اين حكم مىگويد: وقتى عمر اسراى عجم را ديد كه چنين تواضع مىكنند، گفت: اين كار خوبى است و در راستاى تواضع براى خداوند مىباشد؛ ما هم اين كار را مىكنيم كه در مقابل خداوند شايستهتر است. ايشان بعد از نقل نظريات اهل سنت در اين مورد و بيان رواياتشان، مىگويد: رواياتى كه بر چنين عملى دلالت دارند، همگى داراى اشكال دلالى يا ضعف سندى هستند، فلذا نمىتوان به مشروعيت چنين عملى حتى از ديدگاه اهل تسنن قائل شد. | مؤلف، درباره منشأ اين حكم مىگويد: وقتى عمر اسراى عجم را ديد كه چنين تواضع مىكنند، گفت: اين كار خوبى است و در راستاى تواضع براى خداوند مىباشد؛ ما هم اين كار را مىكنيم كه در مقابل خداوند شايستهتر است. ايشان بعد از نقل نظريات اهل سنت در اين مورد و بيان رواياتشان، مىگويد: رواياتى كه بر چنين عملى دلالت دارند، همگى داراى اشكال دلالى يا ضعف سندى هستند، فلذا نمىتوان به مشروعيت چنين عملى حتى از ديدگاه اهل تسنن قائل شد. | ||
== پیوندها == | == پیوندها == | ||
[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/6915 مطالعه کتاب دراسات فقهیة فی مسائل خلافیة در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/6915 مطالعه کتاب دراسات فقهیة فی مسائل خلافیة در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش