پرش به محتوا

ازهری، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که A-esmaili@noornet.net انجام داده بود وا...
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که A-esmaili@noornet.net انجام داده بود وا...)
خط ۱۸: خط ۱۸:
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|370 ‌‎ق
|data-type='authorDeathDate'|370 هـ.ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
خط ۲۹: خط ۲۹:
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE331AUTHORCODE
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE331AUTHORCODE
|}
|}
</div>«ابومنصور محمد بن احمد بن طلحة بن نوح بن الازهر» مشهور به الازهرى، لغت‌شناس، اديب، فقيه و مفسر شافعى در سال 282ق در هرات زاده شد. وى نزد مشاهير علم و ادب آن شهر دانش آموخت. با آنكه منابع كهن او را شافعى مذهب مى‌خوانند، ولى برخى از محققان معاصر بدليل پاره‌اى از عبارات او در تهذيب، از جمله دشنامى را كه وى به عبيدالله بن زياد داده است، دال بر تشيع يا گرايش او به تشيع دانسته‌اند. اگرچه در فقه و تفسير تبحر داشت، ولى آنچه مايه‌ى اصلى شهرت اوست، گردآورى و تدوين يكى از مهم‌ترين قاموسهاى زبان عربى «تهذيب اللغة» است.
</div>
 
 
== معرفى اجمالى==
 
 
«ابومنصور محمد بن احمد بن طلحة بن نوح بن الازهر» مشهور به الازهرى، لغت‌شناس، اديب، فقيه و مفسر شافعى در سال 282ق در هرات زاده شد. وى نزد مشاهير علم و ادب آن شهر دانش آموخت. با آنكه منابع كهن او را شافعى مذهب مى‌خوانند، ولى برخى از محققان معاصر بدليل پاره‌اى از عبارات او در تهذيب، از جمله دشنامى را كه وى به عبيدالله بن زياد داده است، دال بر تشيع يا گرايش او به تشيع دانسته‌اند. اگرچه در فقه و تفسير تبحر داشت، ولى آنچه مايه‌ى اصلى شهرت اوست، گردآورى و تدوين يكى از مهم‌ترين قاموسهاى زبان عربى «تهذيب اللغة» است.


ازهرى در سال 312ق به قصد زيارت خانه خدا راهى مكه مكرمه شد. گروهى از قرمطيان در ريگزار هبير واقع در عربستان بر كاروانى از حجاج كه از مكه باز مى‌گشت، تاختند. بسيارى از كاروانيان را كشتند، يا اسير كردند و جمعى از آنان نيز بر اثر تشنگى و گرسنگى از ميان رفتند. ازهرى نيز كه در ميان كاروانيان بود، اسير شد و چندى در ميان گروه‌هايى از مهاجمان كه از طوايف هوازن و تميم و اسد بودند، به‌سر برد. خود در مقدمه تهذيب اين مطالب را ذكر كرده است، و گفته است كه پس از حمله و تقسيم غنايم، به دست گروهى از عرب‌هاى باديه‌نشين افتاده كه ذوق و قريحه‌ى بدوى داشته‌اند و به‌ندرت در كلامشان لحن يا خطاى فاحشى راه يافته بود و از لهجه سالم و دست نخورده‌اى برخودار بودند، لذا معاشرت با آنها را غنيمت شمرده و از آنها در انتخاب كلمات فصيح و صحيح بهره برده است.
ازهرى در سال 312ق به قصد زيارت خانه خدا راهى مكه مكرمه شد. گروهى از قرمطيان در ريگزار هبير واقع در عربستان بر كاروانى از حجاج كه از مكه باز مى‌گشت، تاختند. بسيارى از كاروانيان را كشتند، يا اسير كردند و جمعى از آنان نيز بر اثر تشنگى و گرسنگى از ميان رفتند. ازهرى نيز كه در ميان كاروانيان بود، اسير شد و چندى در ميان گروه‌هايى از مهاجمان كه از طوايف هوازن و تميم و اسد بودند، به‌سر برد. خود در مقدمه تهذيب اين مطالب را ذكر كرده است، و گفته است كه پس از حمله و تقسيم غنايم، به دست گروهى از عرب‌هاى باديه‌نشين افتاده كه ذوق و قريحه‌ى بدوى داشته‌اند و به‌ندرت در كلامشان لحن يا خطاى فاحشى راه يافته بود و از لهجه سالم و دست نخورده‌اى برخودار بودند، لذا معاشرت با آنها را غنيمت شمرده و از آنها در انتخاب كلمات فصيح و صحيح بهره برده است.
خط ۳۵: خط ۴۱:
به درستى نمى‌دانيم كه او كى و چگونه از اسارت رهايى يافته است. آنچه منابع دراين‌باره آورده‌اند، تنها شامل اشاره‌هايى مبهم است به اينكه چگونه وى در جستجوى لغت به سرزمينهاى عرب سفر كرده، يا چگونه به بغداد رفته است؛ ولى در نقل اين روايات، هيچ‌گاه ترتيب تاريخ مراعات نشده است. به هر حال، وى ظاهراً اندكى پيش يا پس از اسارت به بغداد سفر و با ابن دريد نيز ديدار كرد. ولى رفتار ابن دريد مايه ناخشنودى و سپس انتقاد شديد ازهرى از او شد و اقامت او در بغداد ظاهراً به درازا نكشيد و چندى بعد به هرات بازگشته و به تدوين لغت‌نامه‌ى خود پرداخته است. او تا پايان عمر در هرات زيسته و در همان شهر در سال 370ق درگذشته است.
به درستى نمى‌دانيم كه او كى و چگونه از اسارت رهايى يافته است. آنچه منابع دراين‌باره آورده‌اند، تنها شامل اشاره‌هايى مبهم است به اينكه چگونه وى در جستجوى لغت به سرزمينهاى عرب سفر كرده، يا چگونه به بغداد رفته است؛ ولى در نقل اين روايات، هيچ‌گاه ترتيب تاريخ مراعات نشده است. به هر حال، وى ظاهراً اندكى پيش يا پس از اسارت به بغداد سفر و با ابن دريد نيز ديدار كرد. ولى رفتار ابن دريد مايه ناخشنودى و سپس انتقاد شديد ازهرى از او شد و اقامت او در بغداد ظاهراً به درازا نكشيد و چندى بعد به هرات بازگشته و به تدوين لغت‌نامه‌ى خود پرداخته است. او تا پايان عمر در هرات زيسته و در همان شهر در سال 370ق درگذشته است.


== اساتيد او در بغداد==1- ابراهيم بن محمد بن عرفة نفطويه
== اساتيد او در بغداد==
 
 
1- ابراهيم بن محمد بن عرفة نفطويه


2- ابوبكر محمد بن سرى بن سهل، معروف به ابن سراج
2- ابوبكر محمد بن سرى بن سهل، معروف به ابن سراج
خط ۴۱: خط ۵۰:
3- عبدالله بن محمد بن عبدالعزيز بغوى
3- عبدالله بن محمد بن عبدالعزيز بغوى


==اساتيد او در هرات==4- ابوالفضل محمد بن ابى جعفر منذرى هروى
==اساتيد او در هرات==
 
 
4- ابوالفضل محمد بن ابى جعفر منذرى هروى


5- ابومحمد مزنى
5- ابومحمد مزنى
خط ۴۹: خط ۶۱:
7- ابومحمد عبدالله بن عبدالوهاب بغوى.
7- ابومحمد عبدالله بن عبدالوهاب بغوى.


==شاگردان==او شاگردان بسيارى داشت كه برخى از آنها در تألیف کتاب تهذيب اللغة او را كمك رساندند:
==شاگردان==
 
 
او شاگردان بسيارى داشت كه برخى از آنها در تألیف کتاب تهذيب اللغة او را كمك رساندند:


1- ابوعبيد احمد بن محمد هروى
1- ابوعبيد احمد بن محمد هروى
خط ۶۵: خط ۸۰:
7- حسين باشانى
7- حسين باشانى


== آثار==1- تهذيب اللغة
== آثار==
 
 
1- تهذيب اللغة


آثار يافت نشده  
آثار يافت نشده  
خط ۹۱: خط ۱۰۹:
12- معرفة الصبح
12- معرفة الصبح


13- ناسخ القرآن و منسوخه== وابسته‌ها ==
13- ناسخ القرآن و منسوخه
 
 
== وابسته‌ها ==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
[[تهذیب اللغة]]  
[[تهذیب اللغة]]  


[[معاني القراءات]]  
[[کتاب معانی القراءات]]  


[[معجم تهذیب اللغة]]  
[[معجم تهذیب اللغة]]  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش