۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
پاسخ‌نامه شیخ جعفر کاشف‌الغطاء به عبدالعزیز بن سعود (منهج الرشاد لمن أراد السداد): تفاوت میان نسخه‌ها
پاسخ‌نامه شیخ جعفر کاشف‌الغطاء به عبدالعزیز بن سعود (منهج الرشاد لمن أراد السداد) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۰۸
، ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸جایگزینی متن - '==معرفی اجمالی==' به ''
جز (جایگزینی متن - 'ه ها' به 'ه‌ها') |
جز (جایگزینی متن - '==معرفی اجمالی==' به '') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR13633J1.jpg | |||
| عنوان =پاسخ‌نامه شیخ جعفر کاشف‌الغطاء به عبدالعزیز بن سعود (منهج الرضاد لمن أراد السداد) | |||
| | | عنوان‌های دیگر =منهج الرشاد لمن اراد السداد. فارسی | ||
| | |||
منهج الرشاد لمن اراد السداد | منهج الرشاد لمن اراد السداد | ||
| | | پدیدآوران = | ||
[[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر]] (نويسنده) | |||
[[تقدمي صابري، محمد]] (مترجم) | [[تقدمي صابري، محمد]] (مترجم) | ||
| زبان = فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 212/5 /ک2 م8041 | ||
| موضوع = | |||
خدا شناسی | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
شيعه - دفاعيهها و رديهها | شيعه - دفاعيهها و رديهها | ||
| خط ۳۳: | خط ۲۳: | ||
وهابيه - دفاعيهها و رديهها | وهابيه - دفاعيهها و رديهها | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى | ||
| مکان نشر = ايران - مشهد مقدس | |||
|- | | سال نشر =مجلد1: 1387ش | ||
| | |||
| | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13633AUTOMATIONCODE | ||
|- | | چاپ =1 | ||
|| | | شابک =978-964-971-242-0 | ||
| | | تعداد جلد =1 | ||
| | | کتابخانۀ دیجیتال نور =16322 | ||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''پاسخ‌نامه شیخ جعفر کاشف‌الغطاء به عبدالعزیز بن سعود (منهج الرضاد لمن أراد السداد)''' متن نامه [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر بن خضر کاشف الغطا]] به پادشاه عربستان؛ عبدالعزیز بن سعود می‌باشد که به قلم محمد تقدمی صابری، تحقیق و به فارسی ترجمه شده است. | '''پاسخ‌نامه شیخ جعفر کاشف‌الغطاء به عبدالعزیز بن سعود (منهج الرضاد لمن أراد السداد)''' متن نامه [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر بن خضر کاشف الغطا]] به پادشاه عربستان؛ عبدالعزیز بن سعود می‌باشد که به قلم محمد تقدمی صابری، تحقیق و به فارسی ترجمه شده است. | ||
این نامه در سال 1210ق/ 1795م یا در روزگار علامه سید مهدى بحر العلوم، که در سال 1212ق/ 1797م به سراى سرمدى شده، نگارش یافته است. مرجعیت در آن دوره، میان شمارى از مجتهدان تقسیم شده بود، چندان‌که بحر العلوم کار تدریس را مى‌پرداخت، کاشف‌الغطاء زعامت داشت و فتوا مى‌گفت و شیخ حسین نجف، پیشواى نماز جماعت بود. این تقسیم‌بندى گواه آن است که مرجعیت تقلید در سیاست و دین، در انحصار شخصى کاشف‌الغطاء بوده، نه مجتهدان بزرگ همسنگ او<ref>مقدمه محقق، ص11</ref> | این نامه در سال 1210ق/ 1795م یا در روزگار علامه سید مهدى بحر العلوم، که در سال 1212ق/ 1797م به سراى سرمدى شده، نگارش یافته است. مرجعیت در آن دوره، میان شمارى از مجتهدان تقسیم شده بود، چندان‌که بحر العلوم کار تدریس را مى‌پرداخت، کاشف‌الغطاء زعامت داشت و فتوا مى‌گفت و شیخ حسین نجف، پیشواى نماز جماعت بود. این تقسیم‌بندى گواه آن است که مرجعیت تقلید در سیاست و دین، در انحصار شخصى کاشف‌الغطاء بوده، نه مجتهدان بزرگ همسنگ او<ref>مقدمه محقق، ص11</ref> | ||
| خط ۸۴: | خط ۷۳: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||