پرش به محتوا

سفرنامه لرستان و خوزستان (بارون کلمنت): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '؛م' به '؛ م'
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ش' به 'ش')
جز (جایگزینی متن - '؛م' به '؛ م')
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
 
[[پرونده:NUR10727J1.jpg|بندانگشتی|سفرنامه لرستان و خوزستان، محمد حسین آریا]]
{{جعبه اطلاعات کتاب
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| تصویر =NUR10727J1.jpg
|+
| عنوان =سفرنامه لرستان و خوزستان، محمد حسین آریا
|-
| پدیدآوران =  
! نام کتاب!! data-type="bookName" |سفرنامه لرستان و خوزستان، محمد حسین آریا
[[دوبد، کلمنت اوگاستس]] (نويسنده)
|-
|نام های دیگر کتاب
| data-type="otherBookNames" |
|-
|پدیدآورندگان
| data-type="authors" |[[دوبد، کلمنت اوگاستس]] (نويسنده)


[[آریا لرستانی، محمدحسین]] (مترجم)
[[آریا لرستانی، محمدحسین]] (مترجم)
|-
| زبان =فارسی
|زبان  
| کد کنگره =‏DSR‎‏ ‎‏1366‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏د‎‏9‎‏س‎‏7
| data-type="language" |فارسی
| موضوع =
|-
ایران - سیر و سیاحت - قرن 13ق.
|کد کنگره  
| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏DSR‎‏ ‎‏1366‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏د‎‏9‎‏س‎‏7
|-
|موضوع  
| data-type="subject" |ایران - سیر و سیاحت - قرن 13ق.


خوزستان - سیر و سیاحت - قرن 13ق.
خوزستان - سیر و سیاحت - قرن 13ق.
خط ۲۸: خط ۱۷:


لرستان - سیر و سیاحت - قرن 13ق.
لرستان - سیر و سیاحت - قرن 13ق.
|-
| ناشر =
|ناشر  
شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
| data-type="publisher" |شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
| مکان نشر =تهران - ایران
|-
| سال نشر = 1384 ش
|مکان نشر  
 
| data-type="publishPlace" |تهران - ایران
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10727AUTOMATIONCODE
|-
| چاپ =2
|سال نشر  
| شابک =964-445-712-9
| data-type="publishYear" | 1384 ش
| تعداد جلد =1
|- class="articleCode"
| کد پدیدآور =
|کد اتوماسیون
| پس از =
| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE10727AUTOMATIONCODE
| پیش از =
|}
}}
</div>




خط ۸۷: خط ۷۵:
به كمك نويسندگان عرب مى‌دانيم، كوهى كه اين قير معدنى يا نفتا از آن تراوش مى‌كرده است، از نوع آتشفشان بوده و از طرفى آتشى كه منبع آن خود طبيعت باشد، در ميان پارسى‌هاى كهن حرمت خاصى داشته است و اين مورد درباره چشمه‌هاى نفتا (آذرنوش) مصداق بيشترى دارد، لذا محتمل است آتشكده ارجان در محدوده همين كوه بر پا بوده است.
به كمك نويسندگان عرب مى‌دانيم، كوهى كه اين قير معدنى يا نفتا از آن تراوش مى‌كرده است، از نوع آتشفشان بوده و از طرفى آتشى كه منبع آن خود طبيعت باشد، در ميان پارسى‌هاى كهن حرمت خاصى داشته است و اين مورد درباره چشمه‌هاى نفتا (آذرنوش) مصداق بيشترى دارد، لذا محتمل است آتشكده ارجان در محدوده همين كوه بر پا بوده است.


از تفصيل چندين سفرنامه كه نويسندگان عرب در باب جنوب باخترى ايران نوشته‌اند و به شهر ارجان رفته يا از آنجا عزيمت كرده‌اند، چنين بر مى‌آيد كه ارجان شهر با اهميتى بوده است؛ موقعيت جغرافيايى آن نيز ما را به همين نتيجه مى‌رساند. چون ميان بهبهان و اصفهان جاده‌اى هست كه هر چند صعب‌العبور و كوهستانى است، مى‌تواند نمودار آن باشد كه ارجان سوداگر خانه‌اى ميان خليج فارس و بخش‌هاى داخلى ايران به شمار مى‌رفته است. بر اساس گفته جغرافيدان عرب [[ابن حوقل، محمد بن حوقل|ابن حوقل]] كه سر اوزلى ما را با آن آشنا ساخته است؛مهروبان بندر ارجان در دهانه تاب واقع بوده و خود اين رودخانه شريان بازرگانى محسوب مى‌شده است.
از تفصيل چندين سفرنامه كه نويسندگان عرب در باب جنوب باخترى ايران نوشته‌اند و به شهر ارجان رفته يا از آنجا عزيمت كرده‌اند، چنين بر مى‌آيد كه ارجان شهر با اهميتى بوده است؛ موقعيت جغرافيايى آن نيز ما را به همين نتيجه مى‌رساند. چون ميان بهبهان و اصفهان جاده‌اى هست كه هر چند صعب‌العبور و كوهستانى است، مى‌تواند نمودار آن باشد كه ارجان سوداگر خانه‌اى ميان خليج فارس و بخش‌هاى داخلى ايران به شمار مى‌رفته است. بر اساس گفته جغرافيدان عرب [[ابن حوقل، محمد بن حوقل|ابن حوقل]] كه سر اوزلى ما را با آن آشنا ساخته است؛ مهروبان بندر ارجان در دهانه تاب واقع بوده و خود اين رودخانه شريان بازرگانى محسوب مى‌شده است.


رود هنديان از دريا تا شهر زيتون قابل كشتيرانى است؛ فاصله اين شهر تا بهبهان يك روزه (يا پنج فرسنگ) راه است. از اين دو مسير تجارتى ممكن است، همزمان استفاده شده باشد، هم چنانكه امروز هم اين وضع ادامه دارد؛ مسير اول به ويژه براى ارتباط با عربستان و راه دوم براى دستيابى به هند مفيد بوده است. به علاوه مى‌توان گفت، حمل امتعه ايران از طريق رود تاب به مهروبان و از آنجا به خليج فارس آسان بوده است و در عين حال محصولات هند از راه هنديان و زيتون به داخله ايران مى‌رسيده و بدين ترتيب هم مسير كوتاه‌ترى در خليج فارس طى مى‌شده و هم كشتى‌ها بر خلاف جهت جريان پر سرعت و مشكل تاب سير نمى‌كرده‌اند.
رود هنديان از دريا تا شهر زيتون قابل كشتيرانى است؛ فاصله اين شهر تا بهبهان يك روزه (يا پنج فرسنگ) راه است. از اين دو مسير تجارتى ممكن است، همزمان استفاده شده باشد، هم چنانكه امروز هم اين وضع ادامه دارد؛ مسير اول به ويژه براى ارتباط با عربستان و راه دوم براى دستيابى به هند مفيد بوده است. به علاوه مى‌توان گفت، حمل امتعه ايران از طريق رود تاب به مهروبان و از آنجا به خليج فارس آسان بوده است و در عين حال محصولات هند از راه هنديان و زيتون به داخله ايران مى‌رسيده و بدين ترتيب هم مسير كوتاه‌ترى در خليج فارس طى مى‌شده و هم كشتى‌ها بر خلاف جهت جريان پر سرعت و مشكل تاب سير نمى‌كرده‌اند.
خط ۹۹: خط ۸۷:




== پیوندها ==
 


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش