۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '==معرفی اجمالی==' به '') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR18659J1.jpg | |||
| عنوان =تاریخ تشیع در ایران | |||
| | | عنوانهای دیگر =تشيع در ايران | ||
| پدیدآوران = | |||
| | [[اصحابي دامغاني، محمد]] (نويسنده) | ||
| زبان = فارسی عربي | |||
| کد کنگره =BP 239 /الف6ت2 | |||
| | | موضوع = | ||
اسلام - ايران - تاريخ | |||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
ايران - تاريخ | ايران - تاريخ | ||
شيعه - تاريخ | شيعه - تاريخ | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | پيروز (چاپخانه) | ||
| مکان نشر = ايران - قم | |||
|- | | سال نشر =مجلد1: 1350ش , | ||
| | |||
| | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE18659AUTOMATIONCODE | ||
| | | چاپ =1 | ||
|| | | تعداد جلد =1 | ||
| | | کتابخانۀ دیجیتال نور =18740 | ||
| | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''تاریخ تشیع در ایران'''، اثر محمد اصحابی دامغانی، کتابی است که به پیدایش و طلوع تشیع در ایران اختصاص یافته است. | '''تاریخ تشیع در ایران'''، اثر محمد اصحابی دامغانی، کتابی است که به پیدایش و طلوع تشیع در ایران اختصاص یافته است. | ||
خط ۴۶: | خط ۳۴: | ||
متن کتاب خالی از باب و فصل است. ساختار و چیدمان کتاب بهگونهای است که مؤلف بعد از تعریف شیعه، به منشأ آن اشاره کرده، سپس کیفیت و چگونگی ورود شیعه به ایران را به بحث گذاشته و چند نفر از شیعهستیزان را معرفی نموده و در پایان شبهات مطرحشده درباره شیعه را پاسخ داده است. | متن کتاب خالی از باب و فصل است. ساختار و چیدمان کتاب بهگونهای است که مؤلف بعد از تعریف شیعه، به منشأ آن اشاره کرده، سپس کیفیت و چگونگی ورود شیعه به ایران را به بحث گذاشته و چند نفر از شیعهستیزان را معرفی نموده و در پایان شبهات مطرحشده درباره شیعه را پاسخ داده است. | ||
مؤلف در ابتدا، مخاطب را با تعریف شیعه روبهرو میکند و اصل و ریشه آن را متذکر میشود. او در اینباره میگوید: «کتاب قاموس اللغة، شیعه را به معنای پیرو معنی کرده و بعد میگوید: این اسم بر پیروان علی(ع) و اهلبیت(ع) عصمت، شیوع پیدا کرده؛ بهگونهای که این اسم مخصوص آنها شده است»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6</ref> سپس نظرات برخی از علما چون [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]] و لغتشناسانی چون سعید خوری شرتونی و [[فیومی، احمد بن محمد|فیومی]] را درباره لفظ و اصطلاح شیعه آورده است<ref>همان، ص6 و 7</ref> | مؤلف در ابتدا، مخاطب را با تعریف شیعه روبهرو میکند و اصل و ریشه آن را متذکر میشود. او در اینباره میگوید: «کتاب قاموس اللغة، شیعه را به معنای پیرو معنی کرده و بعد میگوید: این اسم بر پیروان علی(ع) و اهلبیت(ع) عصمت، شیوع پیدا کرده؛ بهگونهای که این اسم مخصوص آنها شده است»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6</ref> سپس نظرات برخی از علما چون [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]] و لغتشناسانی چون سعید خوری شرتونی و [[فیومی، احمد بن محمد|فیومی]] را درباره لفظ و اصطلاح شیعه آورده است<ref>همان، ص6 و 7</ref> | ||
خط ۹۵: | خط ۸۳: | ||
[[تاریخ تشیع در ایران]] | [[تاریخ تشیع در ایران]] | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
ویرایش