۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
چهل حدیث حج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ')ف' به ') ف'
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:') |
جز (جایگزینی متن - ')ف' به ') ف') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR12803J1.jpg | |||
| عنوان =چهل حدیث حج | |||
| | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | |||
| | [[انصاریان، حسین]] (نويسنده) | ||
| زبان =فارسی | |||
| | | کد کنگره =BP 143/9 /الف8چ9 | ||
| موضوع = | |||
احادیث شیعه - قرن 14 | |||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
اربعینات - قرن 14 | اربعینات - قرن 14 | ||
حج | حج | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | مشعر | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1374 هـ.ش | |||
|مکان نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12803AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
|سال نشر | | تعداد جلد =1 | ||
| کد پدیدآور = | |||
| | | پس از = | ||
|کد | | پیش از = | ||
| | }} | ||
| خط ۶۵: | خط ۵۳: | ||
#جمله عرشى و ملكوتىِ «دنيا مزرعه آخرت است» از رسول الهى، معروف و مشهور مى‌باشد. آرى آخرتِ آباد، ثمره دنياى حلال و معادِ پاك ميوه مال حلال و عمل صالح و اخلاق حسنه است... حضرت باقر(ع) فرمود: آن‌كه از چهار طريق مال و ثروت به دست آورد، چهار عمل از او پذيرفته نخواهد شد؛ آن‌كه از طريق غش در معامله و ربا و خيانت و سرقت كسب مال كند، زكات و صدقه و حج و عمره او در پيشگاه حق قبول نمى‌شود و نيز فرمود: خداوند حج و عمره‌اى كه مخارجش از مال حرام تأمين شده نمى‌پذيرد<ref>ر.ک: همان، ص66-70</ref> | #جمله عرشى و ملكوتىِ «دنيا مزرعه آخرت است» از رسول الهى، معروف و مشهور مى‌باشد. آرى آخرتِ آباد، ثمره دنياى حلال و معادِ پاك ميوه مال حلال و عمل صالح و اخلاق حسنه است... حضرت باقر(ع) فرمود: آن‌كه از چهار طريق مال و ثروت به دست آورد، چهار عمل از او پذيرفته نخواهد شد؛ آن‌كه از طريق غش در معامله و ربا و خيانت و سرقت كسب مال كند، زكات و صدقه و حج و عمره او در پيشگاه حق قبول نمى‌شود و نيز فرمود: خداوند حج و عمره‌اى كه مخارجش از مال حرام تأمين شده نمى‌پذيرد<ref>ر.ک: همان، ص66-70</ref> | ||
#حِجر اسماعيل كه در دامن بيت و داخل مطاف است، محل زندگى هاجر، آن انسان والا و كم‌نظير و جايگاه زندگى اسماعيل، آن نمونه اعلاى انسانيت و اقامه‌كننده نماز و اداكننده زكات و وفادار به پيمان و آن شخصيتى است كه خداوند عزيز در قرآن مجيد، او را «صادق الوعد» ستوده و نسبت به او اعلام رضايت فرموده است؛ آن بزرگ‌پيامبرى كه زن و فرزند را به نماز و عبادت خدا دعوت مى‌كرد و در كنار بيت زندگى را به عبادت و مناجات و خدمت به مردم منطقه و تربيت عباد حق مى‌گذراند. حجر اسماعيل، بنا بر مشهور، مدفن عده‌اى از انبيا و سفراى حق و محل دفن هاجر و اسماعيل است. امامان شيعه در آن محل به عبادت و مناجات با قاضى‌الحاجات مى‌پرداختند و به دعا و راز و نياز در آن مكان شريف اصرار داشتند... على بن مزيد مى‌گويد: «[[امام جعفر صادق(ع)]]|حضرت صادق(ع)]] را در حجر اسماعيل زير ناودان ديدم كه متوجه بيت بود و دو دست به دعا برداشته، به محضر حق عرضه مى‌داشت: الهى به ناتوانيم و اندك چاره‌ام رحم كن. الهى رحمت دنيا و آخرتت را بر من نازل فرما و از روزى واسعت بر من زياد گردان و شر فاسقان جن و انس را و فاسقان عرب و عجم را از من دور كن. خدايا روزيم را وسعت ده و بر من تنگ مگير. الهى به من رحمت آور و مرا عذاب مكن. از من راضى شو و بر من غضب منما. به‌حقيقت كه شنونده دعايى و نزديكى و اجابت‌كننده خواسته بندگانى<ref>ر.ک: همان، ص91</ref> | #حِجر اسماعيل كه در دامن بيت و داخل مطاف است، محل زندگى هاجر، آن انسان والا و كم‌نظير و جايگاه زندگى اسماعيل، آن نمونه اعلاى انسانيت و اقامه‌كننده نماز و اداكننده زكات و وفادار به پيمان و آن شخصيتى است كه خداوند عزيز در قرآن مجيد، او را «صادق الوعد» ستوده و نسبت به او اعلام رضايت فرموده است؛ آن بزرگ‌پيامبرى كه زن و فرزند را به نماز و عبادت خدا دعوت مى‌كرد و در كنار بيت زندگى را به عبادت و مناجات و خدمت به مردم منطقه و تربيت عباد حق مى‌گذراند. حجر اسماعيل، بنا بر مشهور، مدفن عده‌اى از انبيا و سفراى حق و محل دفن هاجر و اسماعيل است. امامان شيعه در آن محل به عبادت و مناجات با قاضى‌الحاجات مى‌پرداختند و به دعا و راز و نياز در آن مكان شريف اصرار داشتند... على بن مزيد مى‌گويد: «[[امام جعفر صادق(ع)]]|حضرت صادق(ع)]] را در حجر اسماعيل زير ناودان ديدم كه متوجه بيت بود و دو دست به دعا برداشته، به محضر حق عرضه مى‌داشت: الهى به ناتوانيم و اندك چاره‌ام رحم كن. الهى رحمت دنيا و آخرتت را بر من نازل فرما و از روزى واسعت بر من زياد گردان و شر فاسقان جن و انس را و فاسقان عرب و عجم را از من دور كن. خدايا روزيم را وسعت ده و بر من تنگ مگير. الهى به من رحمت آور و مرا عذاب مكن. از من راضى شو و بر من غضب منما. به‌حقيقت كه شنونده دعايى و نزديكى و اجابت‌كننده خواسته بندگانى<ref>ر.ک: همان، ص91</ref> | ||
#انسان جامع همه استعدادهاست. قواى روحانى و ملكوتى، در حدى كه انسان را به عالى‌ترين مدارج كمال برساند، در انسان قرار داده شده. ظرف رسيدن به كمالات و حقايق همين دنيايى است كه انسان در آن زندگى مى‌كند و زندگى دنيا همراه با تبعاتى همانند جسم، غريزه، شهوت، خوردن و آشاميدن و پوشيدن و كسب و كار و تجارت و كوشش است. رابطه انسان با اين امور نبايد بى‌حدومرز باشد. اگر راه شكم و شهوت بدون مرز و حد باشد، انسان به‌تدريج محكوم اين دو برنامه شده و از وجود او موجودى تبهكار و آلوده و ستمگر ساخته خواهد شد. راه جلوگيرى از بى‌حدومرز شدن شكم و شهوت فقط و فقط عبادت است؛ آن‌هم عبادتى كه وحى آن را نظام داده است... بينايان راه فرموده‌اند: «بدان كه مقصود اصلى از آفرينش انسان معرفت حق و رسيدن به عشق او و مأنوس شدن با حضرت اوست»... حضرت رضا(ع)فرمود: «[[امام جعفر صادق(ع)]]|حضرت صادق(ع)]] فرمود: چون زائر از پس اتمام برنامه‌هاى منا كوچ كند، ملكى دستش را بين دو شانه او گذارد و به او گويد زندگى را از سر بگير!»<ref>ر.ک: همان، ص109-114</ref> | #انسان جامع همه استعدادهاست. قواى روحانى و ملكوتى، در حدى كه انسان را به عالى‌ترين مدارج كمال برساند، در انسان قرار داده شده. ظرف رسيدن به كمالات و حقايق همين دنيايى است كه انسان در آن زندگى مى‌كند و زندگى دنيا همراه با تبعاتى همانند جسم، غريزه، شهوت، خوردن و آشاميدن و پوشيدن و كسب و كار و تجارت و كوشش است. رابطه انسان با اين امور نبايد بى‌حدومرز باشد. اگر راه شكم و شهوت بدون مرز و حد باشد، انسان به‌تدريج محكوم اين دو برنامه شده و از وجود او موجودى تبهكار و آلوده و ستمگر ساخته خواهد شد. راه جلوگيرى از بى‌حدومرز شدن شكم و شهوت فقط و فقط عبادت است؛ آن‌هم عبادتى كه وحى آن را نظام داده است... بينايان راه فرموده‌اند: «بدان كه مقصود اصلى از آفرينش انسان معرفت حق و رسيدن به عشق او و مأنوس شدن با حضرت اوست»... حضرت رضا(ع) فرمود: «[[امام جعفر صادق(ع)]]|حضرت صادق(ع)]] فرمود: چون زائر از پس اتمام برنامه‌هاى منا كوچ كند، ملكى دستش را بين دو شانه او گذارد و به او گويد زندگى را از سر بگير!»<ref>ر.ک: همان، ص109-114</ref> | ||
#ثواب عهده‌دار امور زائر در نبود زائر: قال علي بن الحسين(ع): «من خلف حاجاً في أهله و ماله كان له كأجره حتى كأنه يستلم الأحجار»؛ حضرت سجاد(ع) فرمود: «آن‌كه در وطن، در نبود زائر، عهده‌دار امور خانوادگى و مالى حاجى شود، اجرش مانند اجر حاجى است و حتى مانند اين است كه خود او به زيارت رفته باشد»<ref>همان، ص138</ref> | #ثواب عهده‌دار امور زائر در نبود زائر: قال علي بن الحسين(ع): «من خلف حاجاً في أهله و ماله كان له كأجره حتى كأنه يستلم الأحجار»؛ حضرت سجاد(ع) فرمود: «آن‌كه در وطن، در نبود زائر، عهده‌دار امور خانوادگى و مالى حاجى شود، اجرش مانند اجر حاجى است و حتى مانند اين است كه خود او به زيارت رفته باشد»<ref>همان، ص138</ref> | ||
| خط ۸۴: | خط ۷۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||