۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ الاسلام' به 'شيخالاسلام') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهانالدين ابن الديرى، عزالدين ابوالبركات، حافظ ابنحجر، شهابالديندميرى، قاضى نورالدين و سراجالدين رازى. | اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهانالدين ابن الديرى، عزالدين ابوالبركات، حافظ ابنحجر، شهابالديندميرى، قاضى نورالدين و سراجالدين رازى. | ||
نويسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر (852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و | نويسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر (852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و «شيخالاسلام»، كمال تواضع و احترام خويش را به استاد اظهار داشته است. سپس به توصيف احوالات استادش پرداخته و در انتها چنين مىنويسد: محاسن وى فراوان است كه در اين مختصر نمىگنجد، يا من كسى نيستم كه مانند او را توصيف نمايم، بويژه اينكه اكابرى مانند: تقى فاسى، تقى مقريزى، علاء بن خطيب ناصرى و ديگران در كتابهاى خود وى را توصيف نمودهاند. | ||
نويسنده داراى شيوه خاصى در نگارش است. به عنوان مثال: در موارد فراوان، به هنگام شرح حال يك عالم، به ذكر مطلبى از ابنحجر، به نقل از فرزندانش مىپردازد. | نويسنده داراى شيوه خاصى در نگارش است. به عنوان مثال: در موارد فراوان، به هنگام شرح حال يك عالم، به ذكر مطلبى از ابنحجر، به نقل از فرزندانش مىپردازد. |
ویرایش