۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن خمیس، حسین بن نصر: تفاوت میان نسخه‌ها
غنی سازی متن
جز (جایگزینی متن - ' ق' به 'ق') |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03735.jpg|بندانگشتی|ابن خمیس، حسین بن نصر]] | [[پرونده:NUR03735.jpg|بندانگشتی|ابن خمیس، حسین بن نصر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن خمیس، حسین بن نصر | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | ابن خمیس موصلی، حسین بن نصر بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |نصر کعبی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |466ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |جهینه موصل | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |552 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حميدى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE3735AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابن خميس، ابوعبدالله | '''ابن خميس، ابوعبدالله تاج‌الاسلام مجد‌الدين حسين بن نصر كعبى جُهَنى موصلى''' (466-552ق1074/-1157م)، فقيه شافعى. جهنى منسوب به جُهَينه (روستايى بزرگ در نواحى موصل) و كعبى منسوب به قبيلۀ بنى كعب است. وى در موصل زاده شد و در آن شهر از ابونصر ابن وَدْعان حديث شنيد، سپس به بغداد رفت و در آن‌جا از قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حميدى و... استماع حديث كرد و از [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالى]]، فقه آموخت. ابن خميس مدتى قاضى رَحبۀ مالك بن طوق بود، سپس به زادگاه خود موصل بازگشت و به تأليف مشغول شد. پس از 540ق بار ديگر به بغداد رفت و به روايت حديث پرداخت. | ||
از او، سليمان و على فرزندان محمد موصلى، ابوالقاسم عبدالملك بن زيد دَوْلَعى، ابن حاجب صوفى، مشرَفْ بن مؤيّد همدانى و ابن مُحِبّ محمد بن محمد نيشابورى استماع حديث كرده‌اند. | از او، سليمان و على فرزندان محمد موصلى، ابوالقاسم عبدالملك بن زيد دَوْلَعى، ابن حاجب صوفى، مشرَفْ بن مؤيّد همدانى و ابن مُحِبّ محمد بن محمد نيشابورى استماع حديث كرده‌اند. | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== آثار== | == آثار== | ||
# تحريم الغيبة و ما فيها من العقوبات، | |||
# مناقب الابرار و محاسن الاخيار، کتابى است در احوال بزرگان صوفيه، | |||
# الموضح في الفرائض، در احكام ارث بنابر مذهب شافعى. | |||
جز اين‌ها، [[ذهبى]] در سير کتاب‌هايى زير عناوين فرح الموضح على مذهب زيد بن ثابت، نيز اخبار المنامات، لؤلؤة المناسك، منهج التوحيد و منهج المريد به وى نسبت داده است. | جز اين‌ها، [[ذهبى]] در سير کتاب‌هايى زير عناوين فرح الموضح على مذهب زيد بن ثابت، نيز اخبار المنامات، لؤلؤة المناسك، منهج التوحيد و منهج المريد به وى نسبت داده است. | ||