۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(لینک درون متنی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
بخش نخست، در جهت تفسير، تحليل و استدلال فلسفى بخش دوم است و موضوعات مورد بحث در آن عبارتند از: | بخش نخست، در جهت تفسير، تحليل و استدلال فلسفى بخش دوم است و موضوعات مورد بحث در آن عبارتند از: | ||
#دلايل فلسفى، شبه فلسفى، عرفانى، منطقى و كلامى شامل بخشهاى زير: | |||
#:الف)- دليل فطرت و درخواست فطرتها. | |||
الف)- دليل فطرت و درخواست فطرتها. | #:#:در اين قسمت بعد از بررسى و تحقيق پيرامون معنا و نشانههاى فطرت و نيز جايگاه معلومات فطرى، ويژگى دريافتها و گرايشات فطرى - مانند فراگيرى و همگانى بودن، همگونى ادراكات فطرى با شهود، تأثيرناپذيرى از اوهام و محاسبات خطا - گرايشهاى فطرى از ديدگاه فلاسفه و عرفاى مسلمان از جمله [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، [[ابن عربی، محمد بن علی|محىالدين بن عربى]] و برخى دانشمندان غربى مانند دكارت و اسپينوزا، فطرت از ديدگاه قرآن و احاديث و چگونگى دلالت فطرت بر وجود امام و مصلح جهانى، به تفصيل بيان شدهاند. | ||
#:ب)- نامهاى جمال و جلال خداوند و تجلى آنها در انسان كامل. | |||
در اين قسمت بعد از بررسى و تحقيق پيرامون معنا و نشانههاى فطرت و نيز جايگاه معلومات فطرى، ويژگى دريافتها و گرايشات فطرى - مانند فراگيرى و همگانى بودن، همگونى ادراكات فطرى با شهود، تأثيرناپذيرى از اوهام و محاسبات خطا - گرايشهاى فطرى از ديدگاه فلاسفه و عرفاى مسلمان از جمله [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، [[ابن عربی، محمد بن علی|محىالدين بن عربى]] و برخى دانشمندان غربى مانند دكارت و اسپينوزا، فطرت از ديدگاه قرآن و احاديث و چگونگى دلالت فطرت بر وجود امام و مصلح جهانى، به تفصيل بيان شدهاند. | #:#:مؤلف با اين استدلال كه يكى از دلايل اثبات وجود امام معصوم(ع) در همه اعصار، آن است كه او مظهر اسماء الحسنى است و سخن از جلوه اسماء الحسنى، گفتوگو در باب فلسفه و راز آفرينش و كندوكاو در مسائل هستىشناسى، مبدأشناسى و انسانشناسى است و لذا پيش از نگرش در آثار اسماء الهى و فلسفه آنها، معنا كردن اسم، صفت و فعل خداوند را لازم دانسته و بعد از آن به تبيين رابطه آنها با جهان هستى و وجود انسان كامل پرداخته است. | ||
#:#:در اين قسمت، قاعده لطف و چگونگى دلالت آن بر وجود امام زمان(ع) به روشنى تبيين شده و اشكالات وارد برآن - از جمله اينكه مصالح و مفاسد موجود در جهان، بسيار پيچيده است و استدلال به قاعده لطف منوط به آگاهى از همه آنهاست و اين هم منتفى است، زيرا تحقق هر امرى مستلزم وجود مقتضيات و برطرف كردن همه موانع است - بهخوبى پاسخ داده شده و تمام سعى مؤلف بر آن است كه اثبات نمايد وجود امام معصوم(ع) در هر زمانى ضرورى است و احاديث معتبر، اذهان را به شخص مهدى موعود(ع) هدايت مىنمايد. | |||
ب)- نامهاى جمال و جلال خداوند و تجلى آنها در انسان كامل. | #:ج)- دليل عنايت و ضرورت امام معصوم(ع) بهعنوان جزئى از نظام احسن. | ||
#:#:مؤلف، ضمن بررسى معناى لغوى و اصطلاحى «حكمت و عنايت» و رابطه ميان مفهوم آنها، برهان عنايت و ضرورت نظام احسن و دلالت آن بر استمرار هدايت الهى را به تفصيل بيان كرده است. | |||
مؤلف با اين استدلال كه يكى از دلايل اثبات وجود امام معصوم(ع) در همه اعصار، آن است كه او مظهر اسماء الحسنى است و سخن از جلوه اسماء الحسنى، گفتوگو در باب فلسفه و راز آفرينش و كندوكاو در مسائل هستىشناسى، مبدأشناسى و انسانشناسى است و لذا پيش از نگرش در آثار اسماء الهى و فلسفه آنها، معنا كردن اسم، صفت و فعل خداوند را لازم دانسته و بعد از آن به تبيين رابطه آنها با جهان هستى و وجود انسان كامل پرداخته است. | #:د)- فلسفه آفرينش انسان و ضرورت امام معصوم(ع) بهعنوان غايت آفرينش كه در آن، موقعيت انسان معصوم در نظام احسن، از دو زاويه ملاحظه مىشود: نظام احسن و هدف آفرينش. | ||
#:ه) استقراء و ضرورت معرفى مقام ولايت از سوى پيامبر اكرم(ص). | |||
در اين قسمت، قاعده لطف و چگونگى دلالت آن بر وجود امام زمان(ع) به روشنى تبيين شده و اشكالات وارد برآن - از جمله اينكه مصالح و مفاسد موجود در جهان، بسيار پيچيده است و استدلال به قاعده لطف منوط به آگاهى از همه آنهاست و اين هم منتفى است، زيرا تحقق هر امرى مستلزم وجود مقتضيات و برطرف كردن همه موانع است - بهخوبى پاسخ داده شده و تمام سعى مؤلف بر آن است كه اثبات نمايد وجود امام معصوم(ع) در هر زمانى ضرورى است و احاديث معتبر، اذهان را به شخص مهدى موعود(ع) هدايت مىنمايد. | #:#:هدف مؤلف از آوردن اين برهان آن است كه محققين از خلال بحث و جستوجو در كتب عهدين، تواريخ انبيا، نصوص و احاديث اسلامى، قانع شوند كه هويت منجى نهايى از جانب رسول خدا و ائمه(ع)مشخص شده است. | ||
#:و) فلسفه تاريخ و عدل جهانى در نهايت تاريخ. | |||
ج)- دليل عنايت و ضرورت امام معصوم(ع) بهعنوان جزئى از نظام احسن. | #:#:مؤلف براى دستيابى به پاسخى منطقى به اين سؤال كه «تاريخ و جامعه بشرى به كدام سو در حركت است و ويژگىهاى آينده بشريت چيست؟»، ديدگاههاى مكاتيب فكرى، بهويژه مذاهب اسلامى، نسبت به اين موضوع و نيز نسبت به آينده تحولات تاريخى و اجتماعى را مورد بررسى و تحقيق قرار داده است. | ||
#بشارتهاى انبياى سلف(ع). | |||
مؤلف، ضمن بررسى معناى لغوى و اصطلاحى «حكمت و عنايت» و رابطه ميان مفهوم آنها، برهان عنايت و ضرورت نظام احسن و دلالت آن بر استمرار هدايت الهى را به تفصيل بيان كرده است. | #گفتوگو با فيلسوفان و متكلمان مسيحى پيرامون ظهور حضرت مسيح(ع) و آخرالزمان، از جمله: پاپ بنديكت شانزدهم، ژان گيتون، روژه گارودى... و نيز گفتوگو با دانشمندان و نويسندگان اهل سنت پيرامون مهدى موعود(ع) مانند: محمد سيد طنطاوى، احمد عمر هاشم، عبدالله بن صالح العبيد و... | ||
#پايههاى مهدويت در قرآن كريم. مؤلف در مذاكرات خود با علماى مسلمان پيرامون چند آيه درباره اساس مهدويت و وعدههاى الهى در آخرالزمان بحث كرده كه به آنها اشاره مىكند. | |||
د)- فلسفه آفرينش انسان و ضرورت امام معصوم(ع) بهعنوان غايت آفرينش كه در آن، موقعيت انسان معصوم در نظام احسن، از دو زاويه ملاحظه مىشود: نظام احسن و هدف آفرينش. | #جايگاه حديث در اسلام كه در دو بخش ارائه شده: | ||
#:الف)- مرجعيت علمى اهل بيت(ع) در آموزههاى پيامبر اكرم(ص) از ديدگاه اهلسنت؛ ب)- هويت امام مهدى(ع) در احاديث. | |||
ه) استقراء و ضرورت معرفى مقام ولايت از سوى پيامبر اكرم(ص). | #شبهات و پاسخ به آنها. | ||
هدف مؤلف از آوردن اين برهان آن است كه محققين از خلال بحث و جستوجو در كتب عهدين، تواريخ انبيا، نصوص و احاديث اسلامى، قانع شوند كه هويت منجى نهايى از جانب رسول خدا و ائمه(ع)مشخص شده است. | |||
و) فلسفه تاريخ و عدل جهانى در نهايت تاريخ. | |||
مؤلف براى دستيابى به پاسخى منطقى به اين سؤال كه «تاريخ و جامعه بشرى به كدام سو در حركت است و ويژگىهاى آينده بشريت چيست؟»، ديدگاههاى مكاتيب فكرى، بهويژه مذاهب اسلامى، نسبت به اين موضوع و نيز نسبت به آينده تحولات تاريخى و اجتماعى را مورد بررسى و تحقيق قرار داده است. | |||
الف)- مرجعيت علمى اهل بيت(ع) در آموزههاى پيامبر اكرم(ص) از ديدگاه اهلسنت؛ ب)- هويت امام مهدى(ع) در احاديث. | |||
بخش دوم تماما رويكرد نقلى است و شامل روايات تفسيرى، احاديث و آموزههاى ائمه هدى(ع) برگرفته از قرآن و كلام پيامبر(ص) در دو محور: گفتار حديثى و رجالى؛ به عبارت ديگر شامل دو موسوعه است: احاديث مربوط به امام مهدى(ع) و معجم رجال و راويان احاديث مذكور. | بخش دوم تماما رويكرد نقلى است و شامل روايات تفسيرى، احاديث و آموزههاى ائمه هدى(ع) برگرفته از قرآن و كلام پيامبر(ص) در دو محور: گفتار حديثى و رجالى؛ به عبارت ديگر شامل دو موسوعه است: احاديث مربوط به امام مهدى(ع) و معجم رجال و راويان احاديث مذكور. | ||
خط ۱۳۲: | خط ۱۱۴: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده:مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد]] |
ویرایش