ابن مبارک، عبدالله بن مبارک: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن مبارک به عنوان یک فقیه برجسته در منطقه خراسان مورد توجه بوده، و آراء او در کتب فقهی متقدم آن منطقه مکرر ثبت شده است.وی گرچه در شمار اصحاب حدیث بوده، ظاهرا از نخستین شاگردان ابوحنیفه محسوب می شوده و گرایشی آشکار به شخصیت ابوحنیفه نیز داشته است.

با این حال بارزترین جلوه شخصیت ابن مبارک در سده های بعد، حدیث او بوده است. عموم عالمان حدیث، او را شخصیتی موجه، ثقه، و کثیر الحدیث می شناخته اند. روایات وی را می توان در معتبرترین آثار حدیثی عامه مسلمانان همچون صحیح بخاری و صحیح مسلم و بسیاری از آثار حدیثی دیگر بازجست.گاه به آرای وی در جرح و تعدیل راویان هم استناد کرده اند.

با نظر به آثر کهن مثل فهرست ابن ندیم، عناوین معدودی می توان به این شمار افزود:

عناوینی که چه بسا برخی از آنها، نام دیگری برای همی آثار بازمانده از وی باشند؛ مثلا کتاب السنن، همان باشد که اکنون به نام کتاب الزهد شناخته می شود.

به هر روی، قدر مسلم آن است که وی گرچه کثیر الروایه بوده، هرگز کثیر التألیف نبوده است. افزون بر این، به نظر می رسد که نگارش این آثار، ارتباط مستقیمی با کوششهای اجتماعی او داشته است<ref>همان، ص110</ref>.