۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شعرانی، ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک'
جز (جایگزینی متن - 'حبيب اللّه' به 'حبيب‌اللّه') |
جز (جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
#[[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]]؛ سلسلۀ نسب ميرزا ابوالحسن شعرانى، به دانشمندى بزرگ و قرآن شناسى فرزانه يعنى علامه «[[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]]»(م 988 ق.) مفسر معروف عصر صفويه مى‌رسد. تفسير «منهج الصادقين» وى به زبان فارسى شهرۀ آفاق است. | #[[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]]؛ سلسلۀ نسب ميرزا ابوالحسن شعرانى، به دانشمندى بزرگ و قرآن شناسى فرزانه يعنى علامه «[[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]]»(م 988 ق.) مفسر معروف عصر صفويه مى‌رسد. تفسير «منهج الصادقين» وى به زبان فارسى شهرۀ آفاق است. | ||
#ابوالحسن مجتهد تهرانى؛ جد اعلاى ميرزا ابوالحسن شعرانى، شيخ ابوالحسن مجتهد تهرانى(1200-1272 ق.) است.در تهران و سپس اصفهان به تحصيل پرداخت آنگاه عازم عراق شده و در حوزه‌هاى علميۀ آن ديار نزد بزرگانى چون [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]](صاحب رياض) ادامۀ تحصيل داد و با اجازۀ اجتهاد به تهران مراجعت كرد. | #ابوالحسن مجتهد تهرانى؛ جد اعلاى ميرزا ابوالحسن شعرانى، شيخ ابوالحسن مجتهد تهرانى(1200-1272 ق.) است.در تهران و سپس اصفهان به تحصيل پرداخت آنگاه عازم عراق شده و در حوزه‌هاى علميۀ آن ديار نزد بزرگانى چون [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]](صاحب رياض) ادامۀ تحصيل داد و با اجازۀ اجتهاد به تهران مراجعت كرد. | ||
#آخوند غلامحسين؛ پدر بزرگ ميرزا ابوالحسن شعرانى، آخوند غلامحسين،يكى از علماى متقى و فاضل تهران بود. آخوند در سال 1313 ق.در نجف اشرف به | #آخوند غلامحسين؛ پدر بزرگ ميرزا ابوالحسن شعرانى، آخوند غلامحسين،يكى از علماى متقى و فاضل تهران بود. آخوند در سال 1313 ق.در نجف اشرف به خاک سپرده شد. | ||
#حاج شيخ محمد تهرانى؛ حاج شيخ محمد تهرانى، پدر ميرزا ابوالحسن شعرانى عالمى متقى بود.در سال 1346 ق.از دنيا رفت. | #حاج شيخ محمد تهرانى؛ حاج شيخ محمد تهرانى، پدر ميرزا ابوالحسن شعرانى عالمى متقى بود.در سال 1346 ق.از دنيا رفت. | ||
| خط ۱۵۸: | خط ۱۵۸: | ||
سرانجام اين عالم عامل و دانشمند كم نظير، پس از هفتاد و سه سال زندگى پر افتخار، در شب يكشنبه، هفتم شوال 1393 (1352/8/12)جان به جان آفرين تسليم كرد و دعوت حق را لبيك گفت. | سرانجام اين عالم عامل و دانشمند كم نظير، پس از هفتاد و سه سال زندگى پر افتخار، در شب يكشنبه، هفتم شوال 1393 (1352/8/12)جان به جان آفرين تسليم كرد و دعوت حق را لبيك گفت. | ||
روز چهارشنبه، جنازه‌اش به تهران منتقل و قبل از ظهر روز پنجشنبه تشيع گرديد و در جوار ملكوتى حضرت عبدالعظيم حسنى، روبروى باغ طوطى، به | روز چهارشنبه، جنازه‌اش به تهران منتقل و قبل از ظهر روز پنجشنبه تشيع گرديد و در جوار ملكوتى حضرت عبدالعظيم حسنى، روبروى باغ طوطى، به خاک سپرده شد. | ||