۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
جز (جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
وى در عين دانشمندى، سخت پارسا بود و به گناهى و حرامى آلوده نشد، در كار تدريس فروتنى بسيار نشان مىداد. در مجالس درس او كه بيشتر در باب لغت و نحو و اخبار بود، بسيارى چون ابوسعيد دبيلى و [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنى]] حضور مىيافتند. يك بار [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنى]] در درس او - كه روزهاى جمعه املا مىشد - لغزشى يافت و در پايان درس آن را به نويسنده امالى او گوشزد كرد. جمعه بعد ابن انبارى، اشتباه را اصلاح كرد و در همان مجلس [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنى]] جوان را ارج نهاد. گويند وى امالى خود را معمولاً با قطعه شعرى از ابن ابىاميه كه او را بسيار دوست مىداشت، ختم مىكرد. در منابع به بيمارى پايان عمر و ديدار سنان بن ثابت طبيب از او اشاره شده است. چون از علت ناتوانى او سؤال كردند، گفت كه هر جمعه 10 هزار ورق يا هفتهاى 20 هزار مىخوانده است. بعيد نيست كه اين داستان شگفت را در تأييد علم و بهخصوص هوش خارقالعاده او ساخته باشند. | وى در عين دانشمندى، سخت پارسا بود و به گناهى و حرامى آلوده نشد، در كار تدريس فروتنى بسيار نشان مىداد. در مجالس درس او كه بيشتر در باب لغت و نحو و اخبار بود، بسيارى چون ابوسعيد دبيلى و [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنى]] حضور مىيافتند. يك بار [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنى]] در درس او - كه روزهاى جمعه املا مىشد - لغزشى يافت و در پايان درس آن را به نويسنده امالى او گوشزد كرد. جمعه بعد ابن انبارى، اشتباه را اصلاح كرد و در همان مجلس [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنى]] جوان را ارج نهاد. گويند وى امالى خود را معمولاً با قطعه شعرى از ابن ابىاميه كه او را بسيار دوست مىداشت، ختم مىكرد. در منابع به بيمارى پايان عمر و ديدار سنان بن ثابت طبيب از او اشاره شده است. چون از علت ناتوانى او سؤال كردند، گفت كه هر جمعه 10 هزار ورق يا هفتهاى 20 هزار مىخوانده است. بعيد نيست كه اين داستان شگفت را در تأييد علم و بهخصوص هوش خارقالعاده او ساخته باشند. | ||
ابن انبارى روز عيد اضحى سال 328ق، درگذشت و او را در خانه خودش به | ابن انبارى روز عيد اضحى سال 328ق، درگذشت و او را در خانه خودش به خاک سپردند. از مذهب او، بااينكه به كار تفسير و قرائت قرآن نيز مىپرداخت، خبر دقيقى نداريم، جز اينكه [[ابن ابییعلی، محمد بن ابییعلی|ابن ابىيعلى]] وى را در «[[طبقات الحنابلة]]» خويش آورده و به قول خود او بر حنبلى بودنش استشهاد مىكرده است. | ||
ابن انبارى را يكى از بزرگترين يا حتى بزرگترين نحوشناس مكتب كوفه دانستهاند. وى در زمانى مىزيست كه نزاع ميان دو مكتب نحوى بصره و كوفه به اوج رسيده بود و گاه نيز از حد نزاع علمى، به مشاجره سياسى كشيده مىشد. | ابن انبارى را يكى از بزرگترين يا حتى بزرگترين نحوشناس مكتب كوفه دانستهاند. وى در زمانى مىزيست كه نزاع ميان دو مكتب نحوى بصره و كوفه به اوج رسيده بود و گاه نيز از حد نزاع علمى، به مشاجره سياسى كشيده مىشد. |
ویرایش