۸۵
ویرایش
شاه‌آبادی، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type='authorTeachers'| | |data-type='authorTeachers'|شيخ احمد مجتهد بيدآبادى ، علامه ميرزا محمدهاشم خوانسارى چهارسوقى، ميرزاى جلوه (ميرزا ابوالحسن طباطبايى اصفهانى)، ميرزا هاشم گيلانى اِشكورى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE7559AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
ايشان در سال 1310ق، پس از 6 سال اقامت در تهران، آن‌گاه كه حدود 18 سال داشت به درجه‌ى اجتهاد نايل آمد. وى در سال 1312ق در سن 20 سالگى، در سوگ پدر و مربى خود نشست و پس از فقدان پدر، كماكان در تهران به اشتغالات علمى خود ادامه داد و خصوصا در فلسفه و عرفان به مراتب بالايى از كمال دست يافت. سپس در سال 1320ق به اصفهان رفته و طى دو سال اقامت در اين شهر، از محضر اساتيد حوزه‌ى غنى اصفهان استفاده برد و همزمان با آن، كتاب قانون در طب و زبان فرانسه را نيز فراگرفت. | ايشان در سال 1310ق، پس از 6 سال اقامت در تهران، آن‌گاه كه حدود 18 سال داشت به درجه‌ى اجتهاد نايل آمد. وى در سال 1312ق در سن 20 سالگى، در سوگ پدر و مربى خود نشست و پس از فقدان پدر، كماكان در تهران به اشتغالات علمى خود ادامه داد و خصوصا در فلسفه و عرفان به مراتب بالايى از كمال دست يافت. سپس در سال 1320ق به اصفهان رفته و طى دو سال اقامت در اين شهر، از محضر اساتيد حوزه‌ى غنى اصفهان استفاده برد و همزمان با آن، كتاب قانون در طب و زبان فرانسه را نيز فراگرفت. | ||
با انتشار كتاب جديد التأليف | با انتشار كتاب جديد التأليف [[کفایه الاصول (طبع قدیم)|كفاية الأصول]] كه مبانى تازه‌اى از اصول فقه در آن مطرح گرديده بود، وى تصميم گرفت كه به نجف اشرف عزيمت كرده و با مؤلف اين كتاب گرانقدر آشنا شود و لذا در سال 1322ق، هنگامى كه 30 سال داشت، از اصفهان به همراه مادر، همسر و پدر همسر خود به نجف رفت تا از خرمن علم علماى بزرگ آن حوزه، مخصوصا [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] بهره برد. | ||
در سال 1329ق، زمانى كه 37 سال از عمر شريف ايشان گذشته بود، با ارتحال آخوند | در سال 1329ق، زمانى كه 37 سال از عمر شريف ايشان گذشته بود، با ارتحال [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، نجف را پس از يك دوره اقامت 7 ساله ترك كرد و رحل اقامت به سامرا افكند تا از محضر درس ميرزاى دوم استفاده كند و همچنين به تدريس فقه و اصول و فلسفه بپردازد. | ||
حوزه‌ى درسى ايشان در سامراء از حوزه‌هاى درسى قوى و پر استقبال طلاب و فضلاء آن دوره گرديد، به حدى كه ميرزاى | حوزه‌ى درسى ايشان در سامراء از حوزه‌هاى درسى قوى و پر استقبال طلاب و فضلاء آن دوره گرديد، به حدى كه [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]]، مراجعت ايشان به ايران را موجب خلأ حوزه‌ى سامراء دانسته و ايشان را از مراجعت به ايران نهى مى‌فرمود، اما وى در سال 1330ق پس از يك سال اقامت در سامراء، به دليل اصرار فوق العاده‌ى مادرشان كه همراه ايشان بودند، تصميم به مراجعت به ايران مى‌گيرند. ايشان ابتدا به اصفهان و سپس به تهران عزيمت نموده و به دليل سكونت در خيابان جمهورى اسلامى (شاه‌آباد سابق) به شاه‌آبادى مشهور مى‌گردند. | ||
== برخى اساتيد ايشان عبارتند از حضرات آيات:== | == برخى اساتيد ايشان عبارتند از حضرات آيات:== | ||
شيخ احمد مجتهد بيدآبادى (برادر بزرگتر آيت‌الله شاه‌آبادى)، علامه ميرزا محمدهاشم خوانسارى | شيخ احمد مجتهد بيدآبادى (برادر بزرگتر آيت‌الله شاه‌آبادى)، [[چهارسوقی ، محمد هاشم بن زین العابدین|علامه ميرزا محمدهاشم خوانسارى چهارسوقى]]، ميرزاى جلوه (ميرزا ابوالحسن طباطبايى اصفهانى)، ميرزا هاشم گيلانى اِشكورى مشهور به آقا ميرزا هاشم رشتى، آيت‌الله ميرزا محمدحسن آشتيانى متوفاى 1319ق، آخوند ملا محمدكاظم خراسانى (صاحب كفايه)، شيخ فتح‌الله شريعت اصفهانى (شيخ الشريعه)، حاج ميرزا حسين خليلى و ميرزا محمدتقى شيرازى (ميرزاى دوم). | ||
== شاگردان: == | == شاگردان: == | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
# شذرات المعارف نام ديگر اين كتاب حرام الاسلام است كه حاوى مطالب اخلاقى و مبارزه با تهاجم فرهنگى است. | |||
# رشحات البحار | |||
# مفتاح السعادة فى احكام العبادة (توضيح المسائل) | |||
# حاشية نجاة العباد | |||
# منازل السالكين | |||
# حاشيه كفاية الاصول آخوند خراسانى | |||
# حاشيه فصول الاصول | |||
# رسالة العقل و الجهل | |||
# تفسيرى مشتمل بر توحيد، اخلاق و سير و سلوك | |||
# چهار رساله درباره نبوت عامه و خاصه و تعدادى كتب و رساله ديگر. | |||
ايشان تا سال 1347ق (1307ش) به مدت 17 سال در تهران به فعاليت‌هاى علمى و تبليغى، مبارزه با نظام جور و تشكيل جلسات سخنرانى و درس و بحث اشتغال داشتند. وى قبل از به قدرت رسيدن رضاخان، چهره‌ى واقعى او را شناخت و فريب تزوير و تظاهر او را به ديندارى نخورد و خطر او را به علما گوشزد فرمود و لحظه‌اى از مبارزه با ظلم و ظلمت حاكم غفلت نكرد. از جمله اين مبارزات، تحصن 11 ماهه‌ى ايشان در حرم حضرت عبدالعظيم(ع) در اعتراض به جنايات رضاخان بود. | ايشان تا سال 1347ق (1307ش) به مدت 17 سال در تهران به فعاليت‌هاى علمى و تبليغى، مبارزه با نظام جور و تشكيل جلسات سخنرانى و درس و بحث اشتغال داشتند. وى قبل از به قدرت رسيدن رضاخان، چهره‌ى واقعى او را شناخت و فريب تزوير و تظاهر او را به ديندارى نخورد و خطر او را به علما گوشزد فرمود و لحظه‌اى از مبارزه با ظلم و ظلمت حاكم غفلت نكرد. از جمله اين مبارزات، تحصن 11 ماهه‌ى ايشان در حرم حضرت عبدالعظيم(ع) در اعتراض به جنايات رضاخان بود. | ||