پرش به محتوا

غدیریه؛ چگونه باید علی را بشناسیم؟: تفاوت میان نسخه‌ها

(لینک درون متنی)
خط ۵۱: خط ۵۱:
1. نويسنده در اين كتاب، نخست متن عربى خطبه پيامبر اكرم(ص) در روز غدير را به صورت قطعه‌قطعه آورده و بعد از هر قطعه، ترجمه فارسى را به صورت نثر و بعد از آن ترجمه فارسى منظوم را ارائه كرده است. اين ترجمه به صورت اجمالى بررسى شد و در نتيجه به نظر مى‌رسد كه ترجمه‌اى رسا و زيباست و با رعايت امانت انجام شده است. به عنوان مثال آغازين جملات اين خطبه چنين است و اين گونه به دو صورت نثر و نظم به فارسى ترجمه شده است: «حمد و ستايش پروردگارى را كه در عظمت يكتا، و در وحدانيت بى‌همتاست؛ سلطنت او با عظمت و در اداره امور خلايق مقتدر و به همه مخلوقات دانا و در همه‌جا حاضر و ناظر و قدرت او بر همه موجودات غالب است. بزرگى كه ازلى‌ست و ستوده‌اى كه زوال ندارد».
1. نويسنده در اين كتاب، نخست متن عربى خطبه پيامبر اكرم(ص) در روز غدير را به صورت قطعه‌قطعه آورده و بعد از هر قطعه، ترجمه فارسى را به صورت نثر و بعد از آن ترجمه فارسى منظوم را ارائه كرده است. اين ترجمه به صورت اجمالى بررسى شد و در نتيجه به نظر مى‌رسد كه ترجمه‌اى رسا و زيباست و با رعايت امانت انجام شده است. به عنوان مثال آغازين جملات اين خطبه چنين است و اين گونه به دو صورت نثر و نظم به فارسى ترجمه شده است: «حمد و ستايش پروردگارى را كه در عظمت يكتا، و در وحدانيت بى‌همتاست؛ سلطنت او با عظمت و در اداره امور خلايق مقتدر و به همه مخلوقات دانا و در همه‌جا حاضر و ناظر و قدرت او بر همه موجودات غالب است. بزرگى كه ازلى‌ست و ستوده‌اى كه زوال ندارد».


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''ستايش مى‌نمايم آن خدا را''|2=''به وحدت او ندارد هيچ همتا''}}
! «ستايش مى‌نمايم آن خدا را !! به وحدت او ندارد هيچ همتا  
{|''كه سلطان عظيم اين جهان است''|2=''و عالم را به يكتايى نشان است ''}}
|}  
{|''خداوندى كه صاحب اقتدار است''|2=''كه مخلوقات ايشان بى‌شمار است ''}}
 
{|''به كار خلق در هر جاست ناظر''|2=''به هر امرى بُوَد ناظر و حاضر ''}}
{| class="wikitable poem"
{|''بُوَد غالب به موجودات عالم''|2=''جهان را هم ز قدرت كرد محكم ''}}
|-
{|''خدايى كز ازل يابد تعالى''|2=''نشايد اين ستودن را زوالى''}}
! كه سلطان عظيم اين جهان است !! و عالم را به يكتايى نشان است  
{{پایان شعر}}
|}  
 
{| class="wikitable poem"
|-
! خداوندى كه صاحب اقتدار است !! كه مخلوقات ايشان بى‌شمار است  
|}  
 
{| class="wikitable poem"
|-
! به كار خلق در هر جاست ناظر !! به هر امرى بُوَد ناظر و حاضر  
|}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! بُوَد غالب به موجودات عالم !! جهان را هم ز قدرت كرد محكم  
|}  
 
{| class="wikitable poem"
|-
! خدايى كز ازل يابد تعالى !! نشايد اين ستودن را زوالى»
|}<ref>متن كتاب، ص 9</ref>
|}<ref>متن كتاب، ص 9</ref>


2. نويسنده، متن و ترجمه نثر و نظم خطبه منظوم مولا [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] را از جمله اين چنين درست و شيوا آورده است:  
2. نويسنده، متن و ترجمه نثر و نظم خطبه منظوم مولا [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] را از جمله اين چنين درست و شيوا آورده است:  


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''لك الحمد يا ذالجود و المجد و العلى''|2=''تباركت تعطى من تشاء و تمنع ''}}
! لك الحمد يا ذالجود و المجد و العلى !! تباركت تعطى من تشاء و تمنع  
{{پایان شعر}}
|}  


«ستايش تو راست اى صاحب جود و بزرگى و بلندى؛ بزرگى تو راست كه به هركه خواهى بدهى و يا بازگيرى».  
«ستايش تو راست اى صاحب جود و بزرگى و بلندى؛ بزرگى تو راست كه به هركه خواهى بدهى و يا بازگيرى».  


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''بر تو شايسته بُوَد حمد و ثنا''|2=''اى خداى صاحب جود و سخا''}}
! بر تو شايسته بُوَد حمد و ثنا !! اى خداى صاحب جود و سخا
{{پایان شعر}}
|}  
{{شعر}}
 
{|''الهى لئن جلّت و جمّت خطيئتى''|2=''فعفوك عن ذنبى اجلّ و اوسع''}}
{| class="wikitable poem"
{{پایان شعر}}
|-
«خدايا اگر خطايم بزرگ و زياد است ولى گذشت تو از گناه من بزرگ‌تر و وسيع‌تر است».  
! الهى لئن جلّت و جمّت خطيئتى !! فعفوك عن ذنبى اجلّ و اوسع
|} «خدايا اگر خطايم بزرگ و زياد است ولى گذشت تو از گناه من بزرگ‌تر و وسيع‌تر است».  
 
{| class="wikitable poem"
|-
! نزد تو باشد گناهانم عظيم !! عفو تو بالاتر، اى ربّ رحيم
|}<ref>همان، ص 87</ref>
 
3. قصيده غديريه نويسنده نيز با اين ابيات زيبا آغاز شده:


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''نزد تو باشد گناهانم عظيم''|2=''عفو تو بالاتر، اى ربّ رحيم ''}}
! حال نياز است سخن سر كنم !! نام نبى زينت دفتر كنم
{{پایان شعر}}
|}
<ref>همان، ص 87</ref>


{| class="wikitable poem"
3. قصيده غديريه نويسنده نيز با اين ابيات زيبا آغاز شده:
|-
! تا كه خدا پايه عالم نهاد !! نام به حوّا و بر آدم نهاد
|}


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''حال نياز است سخن سر كنم''|2=''نام نبى زينت دفتر كنم ''}}
! عشق از اين حادثه آغاز شد!! نغمه غم همره آن ساز شد  
{{ب|''تا كه خدا پايه عالم نهاد''|2=''نام به حوّا و بر آدم نهاد''}}
|}<ref>همان، ص 97</ref>و با اين ابيات شايسته پايان يافته است:  
{{ب|''عشق از اين حادثه آغاز شد''|2=''نغمه غم همره آن ساز شد''}}
{{پایان شعر}}
<ref>همان، ص 97</ref>و با اين ابيات شايسته پايان يافته است:  


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''اجر محبّان على با خداست''|2=''مركز اين عشق ولى كربلاست''}}
! اجر محبّان على با خداست !! مركز اين عشق ولى كربلاست
{{ب|'' نام حسين است كه در روزگار''|2='' شد سبب عزّت و اين افتخار ''}}
|}  
{{پایان شعر}}


{| class="wikitable poem"
<ref>همان، ص 102</ref>
|-
! نام حسين است كه در روزگار !! شد سبب عزّت و اين افتخار
|}<ref>همان، ص 102</ref>


4. نويسنده در پايان كتابش با نظر به آغازه جاودانه مثنوى معنوى مولوى و در اشعارى تحت عنوان «بشنو از نى» مطالبش را به پايان برده است<ref>همان، ص 125-126</ref>
4. نويسنده در پايان كتابش با نظر به آغازه جاودانه مثنوى معنوى مولوى و در اشعارى تحت عنوان «بشنو از نى» مطالبش را به پايان برده است<ref>همان، ص 125-126</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش