۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(لینک درون متنی) |
|||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
1. نويسنده در اين كتاب، نخست متن عربى خطبه پيامبر اكرم(ص) در روز غدير را به صورت قطعهقطعه آورده و بعد از هر قطعه، ترجمه فارسى را به صورت نثر و بعد از آن ترجمه فارسى منظوم را ارائه كرده است. اين ترجمه به صورت اجمالى بررسى شد و در نتيجه به نظر مىرسد كه ترجمهاى رسا و زيباست و با رعايت امانت انجام شده است. به عنوان مثال آغازين جملات اين خطبه چنين است و اين گونه به دو صورت نثر و نظم به فارسى ترجمه شده است: «حمد و ستايش پروردگارى را كه در عظمت يكتا، و در وحدانيت بىهمتاست؛ سلطنت او با عظمت و در اداره امور خلايق مقتدر و به همه مخلوقات دانا و در همهجا حاضر و ناظر و قدرت او بر همه موجودات غالب است. بزرگى كه ازلىست و ستودهاى كه زوال ندارد». | 1. نويسنده در اين كتاب، نخست متن عربى خطبه پيامبر اكرم(ص) در روز غدير را به صورت قطعهقطعه آورده و بعد از هر قطعه، ترجمه فارسى را به صورت نثر و بعد از آن ترجمه فارسى منظوم را ارائه كرده است. اين ترجمه به صورت اجمالى بررسى شد و در نتيجه به نظر مىرسد كه ترجمهاى رسا و زيباست و با رعايت امانت انجام شده است. به عنوان مثال آغازين جملات اين خطبه چنين است و اين گونه به دو صورت نثر و نظم به فارسى ترجمه شده است: «حمد و ستايش پروردگارى را كه در عظمت يكتا، و در وحدانيت بىهمتاست؛ سلطنت او با عظمت و در اداره امور خلايق مقتدر و به همه مخلوقات دانا و در همهجا حاضر و ناظر و قدرت او بر همه موجودات غالب است. بزرگى كه ازلىست و ستودهاى كه زوال ندارد». | ||
{{شعر}} | |||
| | {{ب|''ستايش مىنمايم آن خدا را''|2=''به وحدت او ندارد هيچ همتا''}} | ||
{{ب|''كه سلطان عظيم اين جهان است''|2=''و عالم را به يكتايى نشان است ''}} | |||
{{ب|''خداوندى كه صاحب اقتدار است''|2=''كه مخلوقات ايشان بىشمار است ''}} | |||
{{ب|''به كار خلق در هر جاست ناظر''|2=''به هر امرى بُوَد ناظر و حاضر ''}} | |||
{| | {{ب|''بُوَد غالب به موجودات عالم''|2=''جهان را هم ز قدرت كرد محكم ''}} | ||
{{ب|''خدايى كز ازل يابد تعالى''|2=''نشايد اين ستودن را زوالى''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{| | |||
{| | |||
{| | |||
{| | |||
|}<ref>متن كتاب، ص 9</ref> | |}<ref>متن كتاب، ص 9</ref> | ||
2. نويسنده، متن و ترجمه نثر و نظم خطبه منظوم مولا [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] را از جمله اين چنين درست و شيوا آورده است: | 2. نويسنده، متن و ترجمه نثر و نظم خطبه منظوم مولا [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] را از جمله اين چنين درست و شيوا آورده است: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''لك الحمد يا ذالجود و المجد و العلى''|2=''تباركت تعطى من تشاء و تمنع ''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
«ستايش تو راست اى صاحب جود و بزرگى و بلندى؛ بزرگى تو راست كه به هركه خواهى بدهى و يا بازگيرى». | «ستايش تو راست اى صاحب جود و بزرگى و بلندى؛ بزرگى تو راست كه به هركه خواهى بدهى و يا بازگيرى». | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''بر تو شايسته بُوَد حمد و ثنا''|2=''اى خداى صاحب جود و سخا''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|''الهى لئن جلّت و جمّت خطيئتى''|2=''فعفوك عن ذنبى اجلّ و اوسع''}} | |||
{| | {{پایان شعر}} | ||
«خدايا اگر خطايم بزرگ و زياد است ولى گذشت تو از گناه من بزرگتر و وسيعتر است». | |||
{| | {{شعر}} | ||
{{ب|''نزد تو باشد گناهانم عظيم''|2=''عفو تو بالاتر، اى ربّ رحيم ''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
<ref>همان، ص 87</ref> | |||
3. قصيده غديريه نويسنده نيز با اين ابيات زيبا آغاز شده: | |||
{| | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''حال نياز است سخن سر كنم''|2=''نام نبى زينت دفتر كنم ''}} | ||
{{ب|''تا كه خدا پايه عالم نهاد''|2=''نام به حوّا و بر آدم نهاد''}} | |||
{{ب|''عشق از اين حادثه آغاز شد''|2=''نغمه غم همره آن ساز شد''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
<ref>همان، ص 97</ref>و با اين ابيات شايسته پايان يافته است: | |||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''اجر محبّان على با خداست''|2=''مركز اين عشق ولى كربلاست''}} | ||
{{ب|'' نام حسين است كه در روزگار''|2='' شد سبب عزّت و اين افتخار ''}} | |||
|} | {{پایان شعر}} | ||
<ref>همان، ص 102</ref> | |||
4. نويسنده در پايان كتابش با نظر به آغازه جاودانه مثنوى معنوى مولوى و در اشعارى تحت عنوان «بشنو از نى» مطالبش را به پايان برده است<ref>همان، ص 125-126</ref> | 4. نويسنده در پايان كتابش با نظر به آغازه جاودانه مثنوى معنوى مولوى و در اشعارى تحت عنوان «بشنو از نى» مطالبش را به پايان برده است<ref>همان، ص 125-126</ref> |
ویرایش