پرش به محتوا

تفسير البيان في الموافقة بين الحديث و القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۷ آوریل ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:'
جز (جایگزینی متن - ':م' به ': م')
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵۳: خط ۵۳:
در مقدمه، ضمن ذكر زندگى‌نامه مختصرى از نويسنده، به ويژگى‌هاى اثر وى اشاره شده است.
در مقدمه، ضمن ذكر زندگى‌نامه مختصرى از نويسنده، به ويژگى‌هاى اثر وى اشاره شده است.


شكى نيست كه از جمله امور مشكل در امر تفسير، آن است كه مفسر بتواند ظواهر آيات و مفاد آن‌ها را با رواياتى كه در تفسير آيات وارد شده، با توجه به كثرت و اختلافات موجود در آن‌ها، تطبيق نمايد و اين دشوارى ناشى از آن است كه انجام چنين عملى، مستلزم امور متعددى از جمله: احاطه وسيع و عميق نويسنده در معارف قرآنى، شناخت و معرفت كامل وى به زبان مفسر اين آيات؛ يعنى رواياتى از معصومين(ع) که پيرامون آيات وارد شده است، قدرت تطبيق روايات و آيات بر يكديگر مى‌باشد كه اثر حاضر، توانسته است اين امر را به انجام رساند (ر.ك: مقدمه محقق، ص25).
شكى نيست كه از جمله امور مشكل در امر تفسير، آن است كه مفسر بتواند ظواهر آيات و مفاد آن‌ها را با رواياتى كه در تفسير آيات وارد شده، با توجه به كثرت و اختلافات موجود در آن‌ها، تطبيق نمايد و اين دشوارى ناشى از آن است كه انجام چنين عملى، مستلزم امور متعددى از جمله: احاطه وسيع و عميق نويسنده در معارف قرآنى، شناخت و معرفت كامل وى به زبان مفسر اين آيات؛ يعنى رواياتى از معصومين(ع) که پيرامون آيات وارد شده است، قدرت تطبيق روايات و آيات بر يكديگر مى‌باشد كه اثر حاضر، توانسته است اين امر را به انجام رساند (ر.ک: مقدمه محقق، ص25).


مؤلف نخست آيات را به شيوه تفسير قرآن به قرآن، تفسير نموده و مفهومى متكامل را استخراج كرده و سپس با تدبر در روايات، معنايى جالب را به دست آورده و سرانجام براى رسيدن به نظريه‌اى منفرد و بى‌نظير، معانى يادشده را با هم درآميخته است. البته وى خود را به بحث از اسانيد روايات و احوال رجال آنها و بيان قوت و ضعف آنان مشغول نداشته؛ چنان‌كه غرق در مباحث فلسفى و تاريخى و اخلاقى نشده، حتى به تفسير تك‌تك آيات نيز نپرداخته؛ چون هدف عمده وى جمع بين آيات و رواياتى كه در تفسير آن آيات صادر شده‌اند، بوده است.
مؤلف نخست آيات را به شيوه تفسير قرآن به قرآن، تفسير نموده و مفهومى متكامل را استخراج كرده و سپس با تدبر در روايات، معنايى جالب را به دست آورده و سرانجام براى رسيدن به نظريه‌اى منفرد و بى‌نظير، معانى يادشده را با هم درآميخته است. البته وى خود را به بحث از اسانيد روايات و احوال رجال آنها و بيان قوت و ضعف آنان مشغول نداشته؛ چنان‌كه غرق در مباحث فلسفى و تاريخى و اخلاقى نشده، حتى به تفسير تك‌تك آيات نيز نپرداخته؛ چون هدف عمده وى جمع بين آيات و رواياتى كه در تفسير آن آيات صادر شده‌اند، بوده است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش