نیجیری، عبدالله بن فودی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسبت خانوادگى وى، به قبيله «فولانيه» نيجريه كه معروف به «التوروب» مى‌باشند، مى‌رسد كه در منطقه «فوتاتورو» ساكن بوده و از «تنبكتو» به آن مهاجرت كرده‌اند<ref>ر.ك: همان</ref>

ادله فراوانى وجود دارد كه نشانگر اين امر است كه اجداد و اسلاف عبدالله بن فودى، از زمان جد بزرگش موسى جكل، به علم، تعليم و تعلم اشتغال داشته‌اند<ref>ر.ك: همان، ص22</ref>

[[ابن خلدون]] در مقدمه خود به اين نكته اشاره دارد كه: «اهل مغرب، شمال آفريقا و بلاد بربر، در تعليم اطفال و كودكان خود، به آموزش قرآن اكتفا نموده و چيز ديگرى بر آن نمى‌افزايند و لذا اهالى آن، نسبت به ساير بلاد اسلامى، در رسم قرآن و حفظ آن، پيشگام و مقدم مى‌باشند». اين امر دلالت بر روش تعليم اطفال مسلمين در بلاد غربى و شمالى آفريقا داشته و كلام شيخ عثمان، برادر عبدالله كه تأكيد دارد عبدالله در دوازده سالگى قرآن را به‌خوبى آموخته بود را تأييد مى‌كند<ref>ر.ك: همان، ص24</ref>

تعليم شيخ عبدالله، غالبا توسط افراد خانواده وى؛ يعنى پدر، مادر، جد، برادرش عثمان و تعدادى از عموها و دايى‌ها، صورت مى‌گرفت. وى در ميان اطرافيان، به‌عنوان عالم عربى‌دان، شاعر توانا و عالم به لغت معروف بود<ref>ر.ك: احمد سعيد، عمر، 1394</ref>

و...<ref>ر.ك: همان؛ معجم البابطين، 1394</ref>