۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ':م' به ': م') |
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''بخشى از تفسيرى كهن به پارسى''' تفسيرى است ادبى كه از منابع ارزنده زبان فارسى به شمار مىرود. از آنجا كه آغاز و انجام كتاب افتادگى دارد، مؤلف و تاريخ قطعى تأليف آن، نامعلوم است؛ اما با توجه به شيوه كلى نگارش و همسانى آن با آثار منثور قرنهاى اوليه، بهويژه گونههاى زبانى منطقه خراسان، مىتوان حدس زد كه اين تفسير، در حوزه هرات تأليف يافته و تاريخ تأليف آن، حدود قرن چهارم و اواخر قرن سوم هجرى قمرى بوده است.<ref>ر. | '''بخشى از تفسيرى كهن به پارسى''' تفسيرى است ادبى كه از منابع ارزنده زبان فارسى به شمار مىرود. از آنجا كه آغاز و انجام كتاب افتادگى دارد، مؤلف و تاريخ قطعى تأليف آن، نامعلوم است؛ اما با توجه به شيوه كلى نگارش و همسانى آن با آثار منثور قرنهاى اوليه، بهويژه گونههاى زبانى منطقه خراسان، مىتوان حدس زد كه اين تفسير، در حوزه هرات تأليف يافته و تاريخ تأليف آن، حدود قرن چهارم و اواخر قرن سوم هجرى قمرى بوده است.<ref>ر.ک: نگاهى به كتابهاى تازه، ص51</ref> | ||
تحقيق و تصحيح اين اثر را [[آیةاللهزاده شیرازی، مرتضی |مرتضى آيتالله زاده شيرازى]] به عهده داشته است. | تحقيق و تصحيح اين اثر را [[آیةاللهزاده شیرازی، مرتضی |مرتضى آيتالله زاده شيرازى]] به عهده داشته است. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
چنانچه اساس و پايه كار مترجم مفسر، بر موزون ساختن و تقطيع عروضى ترجمه باشد، توجه به سجع و توازن، امرى طبيعى و ضرورى است، اما در اين اثر نفيس كه اگر از لحاظ واژگان و تركيب زبان پارسى منحصر نباشد، از نفيسترين آثار زبان فارسى بهشمار مىرود، اساس كار مترجم مفسر يا مفسر مترجم، بر تقطيع و توزين نبوده و ظاهراً چنان تعمدى را هم نداشته است؛ زيرا اگر به ترجمه تنها بسنده مىنمود، شايد دست او براى چنين قصدى باز مىبود، اما توجه به نكات تفسيرى، احاديث، ناسخ و منسوخ، محكم و متشابه و قراءات و لغت و قواعد دستورى، مترجم را از اين شيوه باز مىدارد.<ref>همان</ref> | چنانچه اساس و پايه كار مترجم مفسر، بر موزون ساختن و تقطيع عروضى ترجمه باشد، توجه به سجع و توازن، امرى طبيعى و ضرورى است، اما در اين اثر نفيس كه اگر از لحاظ واژگان و تركيب زبان پارسى منحصر نباشد، از نفيسترين آثار زبان فارسى بهشمار مىرود، اساس كار مترجم مفسر يا مفسر مترجم، بر تقطيع و توزين نبوده و ظاهراً چنان تعمدى را هم نداشته است؛ زيرا اگر به ترجمه تنها بسنده مىنمود، شايد دست او براى چنين قصدى باز مىبود، اما توجه به نكات تفسيرى، احاديث، ناسخ و منسوخ، محكم و متشابه و قراءات و لغت و قواعد دستورى، مترجم را از اين شيوه باز مىدارد.<ref>همان</ref> | ||
با وجود اين، در لابلاى كتاب، پارهوزنهاى شعرى بسيارى مىبينيم كه آهنگين و از وزن ايقاعى برخوردار است و هرچند بيشتر شنيده و خوانده مىشود، جاذبهاش بيشتر مىشود.<ref>ر. | با وجود اين، در لابلاى كتاب، پارهوزنهاى شعرى بسيارى مىبينيم كه آهنگين و از وزن ايقاعى برخوردار است و هرچند بيشتر شنيده و خوانده مىشود، جاذبهاش بيشتر مىشود.<ref>ر.ک: همان، صهفت</ref> | ||
مترجم مفسر، در زمينه ادب و رموز لغت فارسى و عرب، متبحر بوده است؛ دقت و امعان نظر در تجزيه و تحليل مفاهيم با ظرافت و موشكافى نشان از آگاهى عميق اوست.<ref>همان</ref> | مترجم مفسر، در زمينه ادب و رموز لغت فارسى و عرب، متبحر بوده است؛ دقت و امعان نظر در تجزيه و تحليل مفاهيم با ظرافت و موشكافى نشان از آگاهى عميق اوست.<ref>همان</ref> |
ویرایش