۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
'''رساله توضيح المسائل'''، اثر [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] است كه با حواشى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، منتشر شده است. | '''رساله توضيح المسائل'''، اثر [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] است كه با حواشى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، منتشر شده است. | ||
از قرن دوازدهم به بعد، با توجه به لزوم تقليد از مرجع زنده، فقهاى زنده، بر رسالههاى عمليه فقهاى سابق، حاشيه مىنوشتند كه سيد بحرالعلوم و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]، جزء حاشيهنويسان بر رسالههاى پيش از خود بودهاند. اما با توجه به تحول و تطور در زبان و تعبيرات، رسالههاى عمليه نوشتهشده در قرون قبلى، براى خوانندگان قرن چهارده قمرى، روشن و بهآسانى قابل فهم نبوده است. بر همين اساس در زمان [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] (متوفى 1380ق) كه پس از وفات آيتالله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]](متوفى 1365ق) مرجعيت مطلق شيعه را بر عهده داشت، عدهاى به فكر تغيير انشاء و نوشتار رساله عمليه برآمدند<ref>ر. | از قرن دوازدهم به بعد، با توجه به لزوم تقليد از مرجع زنده، فقهاى زنده، بر رسالههاى عمليه فقهاى سابق، حاشيه مىنوشتند كه سيد بحرالعلوم و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]، جزء حاشيهنويسان بر رسالههاى پيش از خود بودهاند. اما با توجه به تحول و تطور در زبان و تعبيرات، رسالههاى عمليه نوشتهشده در قرون قبلى، براى خوانندگان قرن چهارده قمرى، روشن و بهآسانى قابل فهم نبوده است. بر همين اساس در زمان [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] (متوفى 1380ق) كه پس از وفات آيتالله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]](متوفى 1365ق) مرجعيت مطلق شيعه را بر عهده داشت، عدهاى به فكر تغيير انشاء و نوشتار رساله عمليه برآمدند<ref>ر.ک: مقدمه، ص نوزده</ref> | ||
اين كار به دستور [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] انجام شد و در مرحله بعد از نگارش، تنى چند از علما و فضلا با دقت به مطابقت رساله نوشتهشده با فتاواى آن مرجع و فقيه بزرگ پرداختند و سرانجام با نام «توضيح المسائل» چاپ و انتشار يافت<ref>همان</ref> | اين كار به دستور [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] انجام شد و در مرحله بعد از نگارش، تنى چند از علما و فضلا با دقت به مطابقت رساله نوشتهشده با فتاواى آن مرجع و فقيه بزرگ پرداختند و سرانجام با نام «توضيح المسائل» چاپ و انتشار يافت<ref>همان</ref> | ||
پس از رحلت [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] و نياز مقلدين به فتاواى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، نخست رساله «نجاة العباد» براى استفاده عموم انتشار يافت؛ پس از آن، [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] بر توضيح المسائل حاشيه نگاشت كه شامل همه ابواب و كتب توضيح المسائل بوده و تعدا حواشى امام، يك هزار مورد مىباشد و با عنوان «حاشيه توضيح المسائل» در سال 1381ق منتشر گرديد. اين چاپ تنها شامل جملاتى از توضيح المسائل است كه حاشيه امام ناظر به آن بوده و به شكل جدول صفحهآرايى شده است<ref>ر. | پس از رحلت [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] و نياز مقلدين به فتاواى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، نخست رساله «نجاة العباد» براى استفاده عموم انتشار يافت؛ پس از آن، [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] بر توضيح المسائل حاشيه نگاشت كه شامل همه ابواب و كتب توضيح المسائل بوده و تعدا حواشى امام، يك هزار مورد مىباشد و با عنوان «حاشيه توضيح المسائل» در سال 1381ق منتشر گرديد. اين چاپ تنها شامل جملاتى از توضيح المسائل است كه حاشيه امام ناظر به آن بوده و به شكل جدول صفحهآرايى شده است<ref>ر.ک: همان، ص بيست</ref> | ||
پس از آن، متن توضيح المسائل بههمراه حواشى [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] منتشر گرديد، سپس در ضمن توضيح المسائل با حواشى تعدادى از مراجع تقليد توسط انتشارات جاويدان و فراهانى منتشر شد كه در آن، حواشى مربوط به امام بدون ذكر نام و همراه با پرانتز خالى ()، مشخص شده است<ref>همان</ref> | پس از آن، متن توضيح المسائل بههمراه حواشى [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] منتشر گرديد، سپس در ضمن توضيح المسائل با حواشى تعدادى از مراجع تقليد توسط انتشارات جاويدان و فراهانى منتشر شد كه در آن، حواشى مربوط به امام بدون ذكر نام و همراه با پرانتز خالى ()، مشخص شده است<ref>همان</ref> |
ویرایش