۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه ها' به 'هها') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
(غنی سازی متن) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03783.jpg|بندانگشتی|شفیعی کدکنی، محمدرضا]] | [[پرونده:NUR03783.jpg|بندانگشتی|شفیعی کدکنی، محمدرضا]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |شفیعی کدکنی، محمدرضا | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | شفیعی، محمدرضا | ||
م. سرشک | م. سرشک | ||
Mohammad-Reza Shafiei Kadkani | |||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1318 هـ.ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |نیشابور | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |محمدتقی ادیب نیشابوری | ||
شيخ هاشم قزوينى | |||
سید محمدهادی میلانی | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر]] | ||
[[مختارنامه (مجموعه رباعیات عطار)]] | [[مختارنامه (مجموعه رباعیات عطار)]] | ||
خط ۳۴: | خط ۴۰: | ||
[[دفتر روشنایی]] | [[دفتر روشنایی]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE3783AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدرضا شفيعى كدكنى'''، متخلص به (م. سرشك)، | '''محمدرضا شفيعى كدكنى''' (1318- کدکن نیشابور)، شاعر، نویسنده متخلص به (م. سرشك)، استاد برجسته دانشکده ادبیات و علوم انسانی، استاد ممتاز دانشگاه تهران | ||
او پس از فراگيرى مقدمات علوم دينى در نزد پدر، وارد حوزه علميه خراسان شد. در حوزه به ويژه از شخصيت و آموزش شيخ هاشم قزوينى بسيار تاثير پذيرفت. او خود مىگويد كه از او «علاوه بر فقه و اصول»، عملاً آموختيم كه «از تنگ نظرىهاى قرون وسطايى به درآييم». جز هاشم قزوينى، اديب نيشابورى نيز نقش پراهميتى در پرورش علمى و معنوى وى بازى كرد. كدكنى درباره اديب مىگويد كه «او براى من هميشه استاد يگانه ادبيات عرب و بلاغت اسلامى در حوزه علمى خراسان بود.» | == ولادت == | ||
او در 19 مهرماه 1318ش در روستاى كدكن، يكى از ولايتهاى دوازدهگانه نيشابور كهن(تربت حیدریه فعلی)، و در خانوادهاى روحانى چشم به جهان گشود. | |||
از كودكى به تشويق پدر به حفظ و فراگيرى شعر و آثار ادبى پرداخت. تربيت و آموزش نخستين وى، تربيت و آموزشى دينى و شاعرانه بود. مادرش نيز به غريزه شعر مىگفت؛ هر چند كه نوشتن نمىدانست. | |||
== اساتید == | |||
او پس از فراگيرى مقدمات علوم دينى در نزد پدر، وارد حوزه علميه خراسان شد. او در حوزه نزد محمدتقی ادیب نیشابوری (ادیب نیشابوری دوم) به فراگیری زبان و ادبیات عرب پرداخت (در هفتسالگی تمام ''الفیهٔ'' ابن مالک را از حفظ بود)، او در فقه، کلام و اصول به ويژه از شخصيت و آموزش شيخ هاشم قزوينى بسيار تاثير پذيرفت. او خود مىگويد كه از او «علاوه بر فقه و اصول»، عملاً آموختيم كه «از تنگ نظرىهاى قرون وسطايى به درآييم». جز هاشم قزوينى، اديب نيشابورى نيز نقش پراهميتى در پرورش علمى و معنوى وى بازى كرد. كدكنى درباره اديب مىگويد كه «او براى من هميشه استاد يگانه ادبيات عرب و بلاغت اسلامى در حوزه علمى خراسان بود.» | |||
اما پس از مرگ شیخ هاشم، تا آخرین مراحل درس خارج فقه را نزد سید محمدهادی میلانی خواند و در این دوره با [[خامنهای، سید علی|آیتالله سید علی خامنهای]] رهبر جمهوری اسلامی همدرس بود. | |||
وى پانزده سال در حوزههاى علميه خراسان، سرگرم فراگيرى بود. او آموزش فكرى- فلسفى و زيباشناختى خود را در حوزه آموخت. سراينده «كوچه باغهاى نيشابور»، برخاسته از محيط آموزش و زندگى خود در سالهاى كودكى و نوجوانى «به عرفان و تصوف خاصه از نوع خراسانى آن تمايل شديدى دارد و در ميان عرفاى گذشته، شايد به ابوسعيد ابوالخير بيشتر علاقه داشته باشد.» | وى پانزده سال در حوزههاى علميه خراسان، سرگرم فراگيرى بود. او آموزش فكرى- فلسفى و زيباشناختى خود را در حوزه آموخت. سراينده «كوچه باغهاى نيشابور»، برخاسته از محيط آموزش و زندگى خود در سالهاى كودكى و نوجوانى «به عرفان و تصوف خاصه از نوع خراسانى آن تمايل شديدى دارد و در ميان عرفاى گذشته، شايد به ابوسعيد ابوالخير بيشتر علاقه داشته باشد.» | ||
خط ۴۹: | خط ۶۳: | ||
وى در مدارس جديد درس نخوانده است و از اين بابت، توشه خود را سبك نمىبيند. او در اين رابطه مىنويسد: «من از اينكه به مدرسه نرفتم، بسيار خوشحالم، يعنى مىفهمم كه يك نوع عنايت الهى بود... من اگر به شيوه معمولى به مدرسه مىرفتم، مسلماً اين مايهاى كه به فرهنگ اسلامى مربوط است، هرگز نداشتم... من يك دوره كامل درس طلبگى را تا مرحلهاى كه اقران من تا آن زمان ادعاى اجتهاد مىكردند، خواندهام. اينها كم نيست من هيچگاه از اينها حتى در يك مقاله هم استفاده نكردهام تا چه برسد به شعر. ولى غير مستقيم، يك نوع شناخت نسبت به گذشته فرهنگى ما به من داد و اين شناخت، فهم مثنوى يا فلان كتاب فارسى را براى من آسانتر كرده است.» | وى در مدارس جديد درس نخوانده است و از اين بابت، توشه خود را سبك نمىبيند. او در اين رابطه مىنويسد: «من از اينكه به مدرسه نرفتم، بسيار خوشحالم، يعنى مىفهمم كه يك نوع عنايت الهى بود... من اگر به شيوه معمولى به مدرسه مىرفتم، مسلماً اين مايهاى كه به فرهنگ اسلامى مربوط است، هرگز نداشتم... من يك دوره كامل درس طلبگى را تا مرحلهاى كه اقران من تا آن زمان ادعاى اجتهاد مىكردند، خواندهام. اينها كم نيست من هيچگاه از اينها حتى در يك مقاله هم استفاده نكردهام تا چه برسد به شعر. ولى غير مستقيم، يك نوع شناخت نسبت به گذشته فرهنگى ما به من داد و اين شناخت، فهم مثنوى يا فلان كتاب فارسى را براى من آسانتر كرده است.» | ||
كدكنى پس از مطالعه دروس جديد و موفقيت در امتحان، وارد دانشگاه مشهد شد. در اين سالها، او با ژرفا بخشيدن به دانستههاى خود، به زمره نوجويان در پهنه شعر پيوست. ناگفته نماند كه آشنايىاش با دكتر شريعتى، زمينهساز آشنايى او با شعر نو و نيمايى شد. در سال 1344 از دانشكده ادبيات اين دانشگاه فارغ التحصيل شد. در سال 1348 دوره دكتراى ادبيات فارسى را در دانشگاه تهران به پايان برد و از همان زمان، تدريس در دانشكده ادبيات را آغاز كرد. | == دروس جدید == | ||
كدكنى پس از مطالعه دروس جديد و موفقيت در امتحان، وارد دانشگاه مشهد شد. در اين سالها، او با ژرفا بخشيدن به دانستههاى خود، به زمره نوجويان در پهنه شعر پيوست. | |||
ناگفته نماند كه آشنايىاش با دكتر شريعتى، زمينهساز آشنايى او با شعر نو و نيمايى شد. در سال 1344 از دانشكده ادبيات اين دانشگاه فارغ التحصيل شد. در سال 1348 دوره دكتراى ادبيات فارسى را در دانشگاه تهران به پايان برد و از همان زمان، تدريس در دانشكده ادبيات را آغاز كرد. | |||
گذشته از شعر، پژوهش در نقد ادبى، سبكشناسى و عرفان ايرانى، از مشغلههاى ذهنى اوست. | گذشته از شعر، پژوهش در نقد ادبى، سبكشناسى و عرفان ايرانى، از مشغلههاى ذهنى اوست. |
ویرایش